Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Viviani heeft Kittel al doen vergeten
Precies twaalf koersdagen had Elia Viviani nodig om met vier ritzeges iedereen bij Quick.Step Floors te overtuigen. De naar KatushaAlpecin vertrokken Marcel Kittel is al vergeten. De ster van de Italiaan is rijzend, die van de Duitser is (voorlopig) tanende. Vijf redenen waarom Patrick Lefevere alweer in zijn vuistje mag lachen. 1. Het felbegeerde plekje in de sprinttrein
Wie niet zo rijk is als Sky, UAE, Bahrein-Merida of Katusha-Alpecin moet vooral inventief zijn. Dat is exact wat Patrick Lefevere bij Quick.Step Floors deed. Hij liet zijn métier spreken en kwam zo bij Viviani terecht. Die won vorig seizoen dan wel al tien keer, maar meestal was hij al de helft van zijn energie kwijt om naar het juiste wiel te laveren voor de eigenlijke sprint zelf. Dus bood Lefevere hem een plaatsje helemaal aan het einde van zijn sprinttrein aan. “Winnen is nu ineens zoveel gemakkelijker geworden”, bekent Viviani.
2. Met dank aan de ijzervreters
Viviani reed de voorbije drie jaar bij Sky. Als een marketeer blijft hij zeggen dat hij er gelukkig was, maar na de Dubai draaide hij er niet meer omheen.
“Het is een wereld van verschil met Quick.Step. Er heerst dezelfde familiare sfeer waarin ik me goed voel, maar deze ploeg is veel groter, veel meer gestructureerd en heeft in elke koers opnieuw een renner die wil/kan winnen. Het is een bende ijzervreters die altijd tot het gaatje gaat.”
3. Onverzadigbare honger
Viviani bood zich op de eerste ploegstage al aan als een jongen met een onverzadigbare honger, en dat bewees hij de afgelopen dagen.
“Deze vier zeges zijn mooi, maar dit vraagt om bevestiging. Op een dag wil ik de beste sprinter ter wereld zijn. Milaan - Sanremo, Gent - Wevelgem, de Scheldeprijs: ik wil ze ooit allemaal winnen.”
Met zo’n dromen onderscheidt hij zich fel van zijn voorganger Kittel, die het de voorbije dagen had over “een nieuwe groep vormen”.
4. Duidelijke planning
Viviani kende nooit een betere seizoenstart. Niet dat hij veel meer deed dan andere jaren.
“Ik zakte met 5.000 trainingskilometers naar Australië af. Bij Quick.Step Floors weten ze wel heel goed waarmee ze bezig zijn. Al op 3 januari zat ik Down Under om te acclimatiseren. Na de Cadel Evans Great Ocean Road kwam ik onmiddellijk naar Dubai, waar ik in alle rust een week alleen kon trainen. Het zijn zulke dingetjes die het verschil maken. Ik weet hier ook duidelijk aan wat ik toe ben: Fernando Gaviria rijdt de Tour, ik de Giro. Hier worden duidelijke afspraken gemaakt.”
5. Siamese tweeling met Sabatini
Lefevere liet Marcel Kittel in augustus vertrekken, al was hij in eerste instantie bereid de Duitser aan boord te houden. Fabio Sabatini – Kittels rots in de branding – bleef wél aan boord en is erop gebrand om Kittel duidelijk te maken wat zijn aandeel was in het succes van de Duitser.
Vandaag vormt Sabatini een Siamese tweeling met Viviani, zoals Richeze dat doet met Gaviria. De koppels kennen elkaar door en door.
Zo ver staat Kittel met zijn nieuwe sprinttrein bijlange nog niet. Hij kreeg de wagonnetjes nog geen enkele keer gerangeerd en zag in de slotrit zijn lead-out Haller zelfs voor hem eindigen. Neen, het ene jaar is het andere niet. De ene ploeg nog minder de andere.
HUGO COOREVITS