Bange ploegmaats laten Deschacht in de steek

Vanhaezebrouck wil leiders, maar spelers durven niet te reageren (uit schrik om ook naar Bkern te vliegen)

Dat Hein Vanhaezebrouck benadrukte dat iedereen binnen Anderlecht achter de beslissing stond om Olivier Deschacht naar de Bkern te verwijzen, deed gisteren nogal wat wenkbrauwen fronsen. Ja, er had inderdaad een groepsgesprek plaatsgevonden, maar toen was de knoop al doorgehakt. Bovendien durfde geen enkele ploegmaat het nog opnemen voor de veteraan, uit angst om hetzelfde lot te ondergaan. Deschacht zelf meldde zich gisteren ziek, het verdere verloop van zijn carrière oogt onzeker.

De beloften van paars-wit bliezen gisteren verzamelen op het oefencomplex. Een voor een druppelden ze binnen, net als hun coach Emilio Ferrera. De grote afwezige: Olivier Deschacht. Van het Anderlechticoon dat daags voordien naar de B-kern was verwezen, ontbrak elk spoor. Hij had zich ziek gemeld en bleef gewoon thuis. De 36-jarige verdediger zal nog enkele dagen nodig hebben om te bekomen en om na te denken over zijn toekomst. Of hij een punt zet achter zijn carrière is nog niet beslist, maar dat wordt wel sterk overwogen.

Perslekken?

Drie uur later verscheen coach Hein Vanhaezebrouck op zijn persconferentie, die - of wat had u gedacht - de zaak-Deschacht als hoofdthema had. “Geen sprake van dat ik een slachtoffer zocht om een schokeffect te creeren”, sprak Vanhaezebrouck. “We hadden hetzelfde gedaan met gelijk welke andere speler, ook als we tien punten voorsprong hadden geteld. Maar de feiten waren dermate zwaarwichtig dat de groep niet verder kon functioneren zoals het hoorde. De beslissing is niet genomen door de coach, maar na overleg met de spelers, de staf en de directie. Het is niet omdat we in een moeilijke situatie zitten dat we alles op zijn beloop laten. Dat was ook wat de groep wilde: duidelijkheid.”

Navraag leerde ons al snel dat er inderdaad een groepsgesprek had plaatsgevonden. Alleen was het zo dat de beslissing over Deschacht dan al genomen was - vooral door Hein - en dat de spelers eigenlijk voor een voldongen feit stonden. Ze hadden nog de kans om te reageren, maar niemand stond op. Of durfde op te staan. Daar zijn twee oorzaken voor. In de kleedkamer van Anderlecht is het momenteel ieder voor zich en de Deschacht maakte zich de jongste weken niet populair met zijn negatief gedrag. Waarom zou iemand als Kara dan nog een goed woordje voor hem doen? Toch is Deschacht niet zo’n grote Einzelgänger dat hij zelfs geen vrienden heeft in de kern. Integendeel: hij staat bijvoorbeeld dicht bij Frank Boeckx en Leander Dendoncker, maar ook zij roerden zich dus niet. Dat komt omdat de woorden van Vanhaezebrouck als een bom waren ingeslagen. Sommige spelers interpreteerden zijn discours als: ‘Wie hier iets fouts zegt, vliegt

straks ook naar de B-kern.’ Vanhaezebrouck zoekt persoonlijkheden die durven opstaan, maar tegenwoordig is iedereen bij Anderlecht erg op zijn hoede. Is dat dan wel de goeie aanpak?

De “zwaarwichtige feiten” waarover Vanhaezebrouck het had, betekenen alleszins niet dat Deschacht een conflict had met zijn trainer. “Er is voorafgaand nooit een

probleem geweest tussen Olivier Deschacht en Hein Vanhaezebrouck”, gaf de coach mee. “Onder mij speelde hij 80 procent van de matchen en toen ik hier nog geen trainer was, verdedigde ik hem nog in een moeilijk dossier (de gokaffaire waarin Deschacht verwikkeld raakte, red.).”

Dan blijft de vraag: welke doodzonde beging Deschacht dan wel? Zoals bij veel van zijn voorgangers horen we dat Vanhaezebrouck de perslekken bij Anderlecht beu is en dat hij daar komaf mee wil maken. Als dat daadwerkelijk de reden is, dan zal alleen de toekomst uitwijzen of Hein gelijk had om Deschacht af te schieten. Daar is niet iedereen van overtuigd.

Dan toch een schokeffect

Hoewel hij het zelf minimaliseert, beoogde Vanhaezebrouck wel degelijk een schokeffect om iedereen wakker te schudden. “Er zit alleszins weer leven in de brouwerij”, vervolgde Vanhaezebrouck. “Op training zie ik een reactie en de spelers staan achter mij. Dat is hen zelfs gevraagd zonder de staf erbij. Ze antwoordden spontaan en unaniem. Er is heus geen groep voor en één tegen mij. Deze week is er veel gepraat en ik was niet de enige die het woord voerde. De aanwezigheid van Kara was daarbij ook belangrijk.”

Het echte antwoord ligt nu wel vanavond op het veld in Sint-Truiden en in de volgende competitiematchen. Duwde Vanhaezebrouck Kums en co helemaal in hun schulp, of tonen ze straks toch lef? Het was alleszins opvallend dat Vanhaezebrouck nog expliciet meldde dat de spelersgroep niet gevraagd had om zijn kritiek meer binnenskamers te houden. Was dat net geen eerste bewijs van daadkracht geweest?

“Ach, mag een trainer niet meer kritisch zijn dan?”, besloot Vanhaezebrouck. “Ik heb de spelers uitgelegd dat ik hen lang beschermd heb, maar dat ik het met een elektroshock probeer als ik geen reactie zie. Meer dan de helft van de groep vond dat normaal. Anders daalt je hartslag en ga

je dood.” Dan toch een shockeffect?

FOTO PHOTO NEWS