Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Hiphop is de nieuwe rock-’n-roll”
Roméo Elvis zet ambities kracht bij met ‘Morale 2Luxe’
H
ij maakt zijn voornaam meer dan waar. Waar Roméo Elvis (25) komt, steelt hij harten. Wie nog niet voor ‘m viel, doet dat wel bij
Morale 2Luxe, de heruitgave van Roméo’s succesplaat van vorig jaar. En bij nieuwe nummers horen nieuwe ambities: Frankrijk loert om de hoek. “Alleen het Vlaamse publiek snapte ik lang niet goed.”
Wie een afzijdig straatboefje verwacht, heeft Roméo Elvis fout voor. De eerste handdruk is hartelijk, vertrekken doe je bijna als vriend – “à la prochaine, mec!” Hij loopt er dezer dagen bijzonder goedgemutst bij, die mec. Met recht en rede. Na beide landsdelen gaat ook grote buur Frankrijk overstag voor Roméo Johnny Elvis Kiki Van Laeken. Na de doorbraak in 2017 wordt 2018 het jaar van de verovering. “Straks sta ik zeven dagen op rij in de Bataclan, in Parijs”, zegt Roméo. “Een hele week uitverkocht. En later volgt nog een avond in de Olympia. Fou, quoi. Zalen van dat kaliber zijn me zelfs in België nog niet gelukt. Hier durven we met moeite onze AB-shows aan te kondigen, uit schrik dat we Parijs niet overtreffen. De uitdaging is nu Frankrijk veroveren. Werkt iets daar, dan werkt het overal.” Opgefokt, niet agressief Met Morale 2Luxe kan je nog minder om Roméo Elvis heen. De deluxe-versie van Morale 2 is veeleer een director’s cut dan gratuit bonusmateriaal om fans te paaien. Getuige daarvan tien nieuwe nummers en een dijk van remix. “Het is een vervolg op de flow waarin we zitten.” ‘We’, dat zijn Roméo en zijn producervriend Le Motel. “In dit verhaal kunnen we niet zonder elkaar. Motel en ik verzoenen twee werelden: mijn taal en expressie, zijn gevoel voor melodie en visualisatie. In het begin moesten onze songs vooral chill en relax zijn, nu voelen ze opgefokt. Pas op, ze zijn niet agressief. Ja, ik vloek en ik bén kwaad op wat ik rond me zie. Geweld, onderdrukking. Wandel maar eens door Brussel, dan begrijp je wat ik bedoel. Maar ik val niemand persoonlijk aan. Mijn stijl van rap koppelt frustratie en energie. En Le Motel vat dat in zijn vibes. Hij begrijpt dat ik er rock-’n-roll wil insteken. Ik hou van rock en punk, bij mijn optredens wil ik ook moshpits zien. Hiphop is de nieuwe rock, hé.” “Of Morale 3 ook zo zal klinken, weet ik niet. Dat is voor binnen enkele jaren. Ik ben niet klaar om dit hoofdstuk al af te sluiten, maar eerst wil ik weer een album in m’n eentje maken. Mezelf nog eens heruitvinden.” Gefrustreerd door Vlaanderen Voortsurfen op de hoogtij van de Belgische hiphop, heet dat. Samen met zus Angèle is Roméo Elvis de best boerende francofiel in Vlaanderen sinds Stromae. En dat blijft hem verbazen. “Live toon ik wel goodwill met wat Nederlandse woordjes, maar toch, het is Franstalige muziek hé. Ik vat die band tussen mij en Vlaanderen nog steeds niet, maar je l’adore. Vroeger had ik het daar lastiger mee. Ik ben opgegroeid in Linkebeek, Vlaams grondgebied dus, maar het gros van de mensen spreekt Frans. Het probleem was niet de taal, wel het vijandige sfeertje dat er hing tegenover Franstaligen. Dat bouwde een muur tussen mijn gezin en de gemeenschap. Ik heb me lang gefrustreerd gevoeld door Vlaanderen. Weet je, in Brussel gebruiken ze ‘Vlaming’ nog steeds als scheldwoord.”
“Pas toen ik zelf festivals ging bezoeken, kwam er een klik. ‘Putain, die Vlamingen weten waar ze mee bezig zijn.’ (lacht) Op mijn 19de was die barrière weg. En nu is de cirkel compleet: ik toer door het hele land, en Vlaanderen omarmt Waalse artiesten. Super, toch?” Zus is sterker Roméo heeft het van geen vreemden. Zijn vader is Serge Van Laeken, bassist van de 80s-funkband Allez Allez. “Hij heeft bakken ervaring, overal ter wereld gespeeld, maar hij houdt mijn handje niet vast. Dat zou ik ook niet toelaten. Beter doen dan hem is geen doel. Zelf zegt hij dat Angèle en ik al verder staan, maar dat kan je niet vergelijken. In zijn tijd hing je succes af van de massa: mensen hoorden muziek enkel op de radio, pas als het hele gezin het goed vond, bleven ze je spelen. Onze generatie luistert gericht via streams of iPods. Cijfers bepalen onze populariteit, het is bijna een exacte wetenschap.” “Angèle gaat daarin nog verder dan ik. Zij lééft op sociale media, teert op het individu. Ik mik op een scene. Trouwens, wat is succes? Ik deed nog maar driehonderd concerten en heb één gouden plaat, Angèle heeft nog maar twee singles. Onze vader toerde 35 jaar de wereld rond. Alles is relatief, dus. Ik denk wel dat Angèle het verst zal geraken. Zij koos van in het begin de weg van het harde werk, is veel verantwoordelijker. Ik ben egocentrischer, meer rock-’n-roll en à l’improviste. Het is geen wedstrijd, maar zij is sterker. Simpel.” DENNIS VAN GOETHEM