David Sesa (voormalige T2 bij Anderlecht): “René Weiler haalde met realistisch voetbal wél resultaten”

Zou René Weiler in Zurich met een brede glimlach naar het spartelende Anderlecht en de briesende Hein Vanhaezebrouck zitten kijken? Hij zal het ons niet vertellen, want de Zwitserse coach wil nog altijd geen interviews geven sinds zijn ontslag bij paarswit. Gelukkig mag zijn trouwe assistent David Sesa (53) wél het woord voeren. Sesa probeert het hoongelach achterwege te laten.

René Weiler zelf vertoeft sinds zijn ontslag bij Anderlecht weer in Zwitsersland, maar zijn assistent David Sesa bleef in Brussel omdat zijn dochtertje hier school loopt en hij haar leven niet overhoop wilde gooien. Sesa - ex-speler van Napoli - volgt nog elke match van Anderlecht. “Soms rijd ik naar Nederland, naar Duitsland of naar Frankrijk voor een wedstrijd, maar ik zorg er wel voor dat ik Anderlecht kan volgen op tv.”

Dan zag je de pijnlijke 10nederlaag op STVV. Anderlecht heeft nu 3 op 15.

“Ja, maar denk nu niet dat wij daar plezier in hebben. Ook René Weiler volgt Anderlecht nog vanuit Zwitserland. Ik spreek hem vaak en het doet ons pijn aan het hart. Anderhalf jaar lang hebben wij veel geïnvesteerd in die ploeg en dan hoop je - ondanks alles - toch dat Anderlecht de grootste ploeg in België blijft. Het vreet aan ons dat dat niet langer het geval is.”

Zeggen jullie dan: “Wij hebben die spelersgroep goed ingeschat en het maximum eruit gehaald?”

“Wij speelden het voetbal dat volgens ons het beste bij die groep paste. Niet elke ploeg kan als Barcelona voetballen.”

Bij zijn aanstelling zei Hein Vanhaezebrouck dat Anderlecht conditioneel niet in orde was.

(Lacht) “Een nieuwe coach moet altijd iets zeggen, hé. Vorig seizoen in april speelden we verlengingen op Manchester United. We schakelden hen bijna uit en drie dagen later wonnen we met 2-0 op Club Brugge. We waren een machine. Ach, Anderlecht beleeft een speciaal jaar. Eerst de trainerswissel, dan de verkoop van de club, nu veel geblesseerden en geschorsten... Voor een nieuwe coach is het dan niet makkelijk om zijn stempel te drukken. René Weiler push-

te de spelers tot het uiterste voor die titel. Hij joeg hen op tot ze kampioen waren. Het jaar nadien is het dan altijd moeilijk om dezelfde honger te tonen. Ook Club Brugge was vorig jaar minder scherp.”

Iedereen die René Weiler tegensprak, vloog buiten.

“De grote troef van Anderlecht vorig jaar was vriendschap en solidariteit. Zelfs de spelers die soms op de bank zaten, voelden zich betrokken. En als iemand in de spelersgroep in een negatieve spiraal kwam, hielpen de anderen hem er weer bovenop.”

U doelt nu op de zaakDeschacht?

“Ollie is een man die het haat om te verliezen. Dat is zijn kracht, maar wij moesten hem nooit terechtwijzen wegens te negatief. Dat werd geregulariseerd door de groep. Daarom vind ik het jammer dat men zegt dat er geen persoonlijkheden in deze groep zitten. Jongens als Kara en Dendoncker speelden zeker hun rol.”

Sven Kums is lang geen Youri Tielemans.

“Youri was uitzonderlijk. Hij kon de ploeg inspireren. Hanni had dat ook. Dat soort spelers stuwden de anderen naar een hoger niveau. Als ik Teo nu soms zie forceren, dan is het duidelijk dat hij vertrouwen mist.”

Vanhaezebrouck doet nu een beroep op beloften. Weiler ging zelfs nooit kijken naar de U21...

“René wist heel goed welke spelers er bij de jeugd zaten. Hij ging misschien nooit zelf kijken, maar dat was ook zijn taak niet. Dat was de opdracht van de T3 (Thomas

Binggeli, red.). Voor veel jongeren is de stap naar de A-ploeg niet evident, zeker niet als je direct resultaten moet halen.”

Is René Weiler eigenlijk nog boos op de fans, analisten en journalisten?

“Boos niet meer, wel ontgoocheld. Met de titel en die Europese kwartfinale heeft hij toch zijn naam in de geschiedenisboeken van Anderlecht gezet, maar op een bepaald moment keerde de sfeer zich tegen hem en werd hij persoonlijk aangevallen. Analisten en fans mogen roepen wat ze willen, maar dat was toch een aparte sfeer. Maar goed, wij hebben de keuzes gemaakt die we moesten maken om succesvol te zijn. We hopen écht dat Anderlecht weer de grootste club van België mag worden.”