Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ze stond stil op het middenvak en zat te bidden achter het stuur”
Bestuurster heeft autopech in volle ochtendspits op middenstrook E19 in Rumst
Maxime Van der Eecken (26) mag zich een echte held noemen. Toen hij eerder deze week op de middelste rijstrook van de E19 in Rumst een vrouw met autopech opmerkte, aarzelde hij niet en schoot hij haar te hulp. Met gevaar voor eigen leven kon hij de vrouw en haar wagen weghalen.
Veerle Janssens baat in Mechelen een kledingzaak uit. Toen ze maandagochtend met een vriendin naar de voorstelling van een nieuwe kledingcollectie in Antwerpen reed, voelde ze dat er iets mis was met de motor van haar wagen. “Ik voelde dat er problemen waren met het vermogen van mijn auto en plots viel ik stil. Ik kon nog van de linker- rijstrook naar de middelste rijstrook bollen, maar daar was het helemaal afgelopen. Ik probeerde nog enkele malen opnieuw te starten, maar dat lukte niet meer. Zelfs mijn stuur blokkeerde omdat het stuurslot opsprong”, doet Veerle haar verhaal.
“Ik besefte dat we ons in een levensgevaarlijke situatie bevonden. Er moest maar eens een vrachtwagen op mijn auto inrijden of een gewone automobilist zijn die onze auto te laat zou opmerken. Ik ben uitgestapt en ben achter mijn auto gaan staan. Ik zat bijna op mijn knieën om hulp te smeken dat er iemand ons van de E19 kon komen halen en dat we deze hachelijke situatie zouden overleven.”
Kleine file
Amper een goeie minuut later werd de smeekbede van Veerle Janssens verhoord. Maxime Van der Eecken (26) was onderweg van Kessel (Nijlen) naar zijn woonplaats Hamme en zag Veerle en haar wagen staan. “Ik twijfelde eerst nog of ik zou stoppen of zou verderrijden, maar ik zag die vrouw aan haar auto staan en merkte dat ze haar handen zo hield dat het leek alsof ze aan het bidden was. Ze leek te smeken dat iemand haar zou helpen en dat ze niet zou aangereden worden. Ik heb dan mijn wagen
voor de hare gezet, eveneens op de middelste rijstrook. Op dat ogenblik scheurden de auto’s ons voorbij”, vertelt Maxime. “Ik heb haar toegeroepen dat ze een fluohesje moest aantrekken en ben dan achter haar auto gaan staan. Ik ben teken beginnen te doen naar de andere automobilisten om hen voor het gevaar te waarschuwen, zodat ze niet op de gestrande auto zouden botsen. Daardoor gingen verscheidene voertuigen in de remmen en ontstond er eigenlijk een kleine file.”
“Er is nog een andere auto gestopt en uiteindelijk stopte er
ook een bus op de rechterrijstrook. Zodra ik merkte dat ook die rijstrook versperd was, heb ik de wagen van Veerle naar de pechstrook geduwd en week meteen alle gevaar.”
Buiten adem
“Ik ben Maxime zo dankbaar. Hij heeft uiteindelijk zijn leven wel op het spel gezet om ons in veiligheid te brengen. Hij is mijn held”, glundert de vrouw. “Hij is ook diep geweest, want na zijn heldendaad was hij buiten adem. Ik heb
hem een dikke knuffel gegeven om hem te bedanken.” Maxime bleef vrij nuchter na zijn heldendaad. “Of ik bang ben geweest? Op het moment zelf niet. Op dat ogenblik was het de adrenaline die overheerste. Achteraf besefte ik natuurlijk wel dat we van geluk mogen spreken dat er geen ongevallen zijn gebeurd. Een held? Noem me alstublieft niet zo. Ik heb gewoon mijn plicht gedaan. Als morgen hetzelfde gebeurt, dan zou ik opnieuw stoppen. Er is niets mooier dan iemand te kunnen helpen. Als ik straks zelf in de problemen zit, dan hoop ik ook dat er iemand mij ter hulp komt gesneld.”
Gisteren kwam Veerle haar held nog een keer extra bedanken in de winkel waar Maxime werkt. “Dat is ook heel bijzonder: we werken allebei als winkeliers in Mechelen en we kenden elkaar niet. Ik heb een kledingzaak en hij werkt in een optiekwinkel. De winkels liggen op amper enkele honderden meters van mekaar.”
MAXIME VAN DER EECKEN
Held “Of ik bang was? Op het moment zelf niet. De adrenaline overheerste toen ik daar stond.”