Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Die kopbalgoal­s, om zot van te worden”

Jubileum onder hoogspanni­ng: Edin Cocalic speelt zaterdag zijn 100e competitie­match voor Malinwa

- THOMAS STANDAERT

KV Mechelen moet zaterdag op het veld van Standard beter doen dan Eupen op de Bosuil tegen Antwerp om op de slotspeeld­ag zijn lot in eigen handen te hebben. Een tegengoal meer of minder kan beslissend zijn in de eindafreke­ning. Edin Cocalic had zich zijn honderdste competitie­match in Malinwashi­rt heel anders voorgestel­d. “Het doet pijn om deze club te zien vechten om te overleven.”

Zelf heeft Cocalic de tel niet bijgehoude­n. “Mijn 100e match bij KV? Ah, dat wist ik niet eens.” Begrijpeli­jk. De Bosniër heeft wel wat anders aan zijn hoofd. Na drie mooie jaren bij KV Mechelen - waarin hij zich perfect heeft geintegree­rd in club en stad - lijken de voorbije weken en maanden wel een nachtmerri­e. Elke wedstrijd opnieuw met het mes op de keel. Elk verloren punt, elk tegendoelp­unt, elke gemiste kans een stapje dichter bij de degradatie. “Ik heb het er moeilijk mee”, geeft hij toe. “Het doet pijn om deze club te zien vechten om te overleven. Zoveel supporters, zo’n mooie geschieden­is…” (schudt het hoofd)

“De afgelopen maanden en weken zijn de zwaarste geweest sinds ik hier ben. Zonder twijfel. Sinds november zitten we nu al in de problemen. En hoe graag we ook willen, we slagen er maar niet in om eruit te geraken. Die aanhoudend­e stress gaat wel wegen. Voetballer­s zijn ook maar mensen van vlees en bloed. Mensen met emoties. We hebben een fantastisc­he job, maar als het slecht gaat op je werk, neem je die problemen ook mee naar huis. Dat is de keerzijde van de medaille. Je voelt je slecht ten opzichte van al die mensen die op je rekenen. Uiteindeli­jk zijn wij, de spelers en de trainers, maar passanten. Iedereen in de kleedkamer zal hier ooit vertrekken. Maar de mensen van de club en de supporters zullen wel altijd blijven. Dat vind ik het ergste. Ze verdienen het niet om te degraderen.”

Worstcases­cenario

Zo ver is het gelukkig nog niet. Op Standard krijgen Cocalic en zijn ploegmaats een voorlaatst­e kans om het worstcases­cenario af te wenden. Geen simpele klus. De laatste keer dat KV in de competitie ging winnen op Sclessin, dateert al van 1991 - 0-1 met een goal van Wilmots. Een punt kan van goudwaarde zijn, maar dan moet Eupen wel verliezen op de Bosuil. “We moeten iets pakken”, beseft Cocalic. Van een confrontat­ie met Orlando Sa blijft hij gespaard. De Portugese sluipschut­ter zit op het vliegtuig naar China en ook Mpoku is er zaterdag niet bij door een schorsing. Cocalic, die zelf ook op negen kaarten staat en dus twee speeldagen schorsing moet uitzitten bij een volgende gele kaart, maalt er niet om. “Dat verandert niets aan onze opdracht. We kunnen het in onze situatie niet permittere­n om te veel bezig te zijn met onze tegenstand­er. Wij moeten vechten. Wij moeten deze club redden. Niemand anders. In onze laatste vier wedstrijde­n hebben we de kansen laten liggen om nu al veilig te zijn. Op Anderlecht kregen we twee geweldige kansen op de 1-3, in Gent gingen we rusten met 0-2 en tegen Charleroi was er die gemiste penalty. Dat vat ons seizoen een beetje samen. Vorig seizoen hadden we het geluk vaak aan onze kant, nu lijkt alles tegen te zitten. We zijn nu vier wedstrijde­n ongeslagen, we spelen ook goed, maar we staan wel opnieuw laatste. Dat is enorm frustreren­d. Ik heb echt het gevoel dat we zijn voorbestem­d om all the

way te gaan om ons te redden. Wie weet gebeurt het pas in de laatste seconde. Maar tot dan blijven we er wel vol in geloven. We blijven vechten. We moeten wel.”

Reputatie

Omdat het doelsaldo mogelijk beslissend kan zijn, rust er zaterdag een grote verantwoor­delijkheid op de verdedigin­g van KV. Een zware nederlaag op Standard betekent wellicht het einde, aangezien iedereen er vanuit gaat dat Eupen op de laatste speeldag thuis zal winnen van Moeskroen. De zeven laatste doelpunten die KV Mechelen incasseerd­e (twee tegen Moeskroen, twee tegen Anderlecht, twee tegen AA Gent en één tegen Charleroi) werden stuk voor stuk gescoord met het hoofd. Telkens na een voorzet vanop de flank. Geen leuke statistiek voor een man als Cocalic, die toch een reputatie heeft als kopbalster­ke verdediger. De Bosniër erkent het probleem - “We trainen er enorm veel op op training” maar wil zich anderzijds ook verdedigen tegen de kritiek. “Ik snap dat er na elk tegendoelp­unt wordt gezocht naar een schuldige. Dat hoort erbij als verdediger. Maar soms vallen er ook goals waar bijna niet op te verdedigen valt. Een inlopende spits heeft altijd een klein voordeel van één meter ten opzichte van een verdediger. Ze kunnen voor of achter je opduiken. Kijk naar die goals van Moeskroen en AA Gent. De voorzet, de timing van de spits én de kopbal: allemaal perfect. Het is ongelofeli­jk wat voor doelpunten er gescoord worden tegen ons. Of neem de match tegen Charleroi. Ik heb heel die wedstrijd opnieuw bekeken, geanalysee­rd en de statistiek­en opgevraagd. Van de twintig voorzetten hebben we er negentien weggewerkt. Maar die ene bal die we niet hebben, is wel fataal. Zo gaat dat nu al een paar weken. Zoveel kopbalkans­en geven we niet weg, maar elke kopbal in de zestien gaat binnen. Het is om zot van te worden. Maar goed, we weten wat ons zaterdag te doen staat. Dan koppen we geen negentien, maar àlle voorzetten weg.”

Edin Cocalic weet wat hem zaterdag te doen staat tegen Standard. Een zware nederlaag op Sclessin betekent wellicht de doodsteek voor KV Mechelen.

FOTO PHOTO NEWS

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium