Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Die kopbalgoals, om zot van te worden”
Jubileum onder hoogspanning: Edin Cocalic speelt zaterdag zijn 100e competitiematch voor Malinwa
KV Mechelen moet zaterdag op het veld van Standard beter doen dan Eupen op de Bosuil tegen Antwerp om op de slotspeeldag zijn lot in eigen handen te hebben. Een tegengoal meer of minder kan beslissend zijn in de eindafrekening. Edin Cocalic had zich zijn honderdste competitiematch in Malinwashirt heel anders voorgesteld. “Het doet pijn om deze club te zien vechten om te overleven.”
Zelf heeft Cocalic de tel niet bijgehouden. “Mijn 100e match bij KV? Ah, dat wist ik niet eens.” Begrijpelijk. De Bosniër heeft wel wat anders aan zijn hoofd. Na drie mooie jaren bij KV Mechelen - waarin hij zich perfect heeft geintegreerd in club en stad - lijken de voorbije weken en maanden wel een nachtmerrie. Elke wedstrijd opnieuw met het mes op de keel. Elk verloren punt, elk tegendoelpunt, elke gemiste kans een stapje dichter bij de degradatie. “Ik heb het er moeilijk mee”, geeft hij toe. “Het doet pijn om deze club te zien vechten om te overleven. Zoveel supporters, zo’n mooie geschiedenis…” (schudt het hoofd)
“De afgelopen maanden en weken zijn de zwaarste geweest sinds ik hier ben. Zonder twijfel. Sinds november zitten we nu al in de problemen. En hoe graag we ook willen, we slagen er maar niet in om eruit te geraken. Die aanhoudende stress gaat wel wegen. Voetballers zijn ook maar mensen van vlees en bloed. Mensen met emoties. We hebben een fantastische job, maar als het slecht gaat op je werk, neem je die problemen ook mee naar huis. Dat is de keerzijde van de medaille. Je voelt je slecht ten opzichte van al die mensen die op je rekenen. Uiteindelijk zijn wij, de spelers en de trainers, maar passanten. Iedereen in de kleedkamer zal hier ooit vertrekken. Maar de mensen van de club en de supporters zullen wel altijd blijven. Dat vind ik het ergste. Ze verdienen het niet om te degraderen.”
Worstcasescenario
Zo ver is het gelukkig nog niet. Op Standard krijgen Cocalic en zijn ploegmaats een voorlaatste kans om het worstcasescenario af te wenden. Geen simpele klus. De laatste keer dat KV in de competitie ging winnen op Sclessin, dateert al van 1991 - 0-1 met een goal van Wilmots. Een punt kan van goudwaarde zijn, maar dan moet Eupen wel verliezen op de Bosuil. “We moeten iets pakken”, beseft Cocalic. Van een confrontatie met Orlando Sa blijft hij gespaard. De Portugese sluipschutter zit op het vliegtuig naar China en ook Mpoku is er zaterdag niet bij door een schorsing. Cocalic, die zelf ook op negen kaarten staat en dus twee speeldagen schorsing moet uitzitten bij een volgende gele kaart, maalt er niet om. “Dat verandert niets aan onze opdracht. We kunnen het in onze situatie niet permitteren om te veel bezig te zijn met onze tegenstander. Wij moeten vechten. Wij moeten deze club redden. Niemand anders. In onze laatste vier wedstrijden hebben we de kansen laten liggen om nu al veilig te zijn. Op Anderlecht kregen we twee geweldige kansen op de 1-3, in Gent gingen we rusten met 0-2 en tegen Charleroi was er die gemiste penalty. Dat vat ons seizoen een beetje samen. Vorig seizoen hadden we het geluk vaak aan onze kant, nu lijkt alles tegen te zitten. We zijn nu vier wedstrijden ongeslagen, we spelen ook goed, maar we staan wel opnieuw laatste. Dat is enorm frustrerend. Ik heb echt het gevoel dat we zijn voorbestemd om all the
way te gaan om ons te redden. Wie weet gebeurt het pas in de laatste seconde. Maar tot dan blijven we er wel vol in geloven. We blijven vechten. We moeten wel.”
Reputatie
Omdat het doelsaldo mogelijk beslissend kan zijn, rust er zaterdag een grote verantwoordelijkheid op de verdediging van KV. Een zware nederlaag op Standard betekent wellicht het einde, aangezien iedereen er vanuit gaat dat Eupen op de laatste speeldag thuis zal winnen van Moeskroen. De zeven laatste doelpunten die KV Mechelen incasseerde (twee tegen Moeskroen, twee tegen Anderlecht, twee tegen AA Gent en één tegen Charleroi) werden stuk voor stuk gescoord met het hoofd. Telkens na een voorzet vanop de flank. Geen leuke statistiek voor een man als Cocalic, die toch een reputatie heeft als kopbalsterke verdediger. De Bosniër erkent het probleem - “We trainen er enorm veel op op training” maar wil zich anderzijds ook verdedigen tegen de kritiek. “Ik snap dat er na elk tegendoelpunt wordt gezocht naar een schuldige. Dat hoort erbij als verdediger. Maar soms vallen er ook goals waar bijna niet op te verdedigen valt. Een inlopende spits heeft altijd een klein voordeel van één meter ten opzichte van een verdediger. Ze kunnen voor of achter je opduiken. Kijk naar die goals van Moeskroen en AA Gent. De voorzet, de timing van de spits én de kopbal: allemaal perfect. Het is ongelofelijk wat voor doelpunten er gescoord worden tegen ons. Of neem de match tegen Charleroi. Ik heb heel die wedstrijd opnieuw bekeken, geanalyseerd en de statistieken opgevraagd. Van de twintig voorzetten hebben we er negentien weggewerkt. Maar die ene bal die we niet hebben, is wel fataal. Zo gaat dat nu al een paar weken. Zoveel kopbalkansen geven we niet weg, maar elke kopbal in de zestien gaat binnen. Het is om zot van te worden. Maar goed, we weten wat ons zaterdag te doen staat. Dan koppen we geen negentien, maar àlle voorzetten weg.”
Edin Cocalic weet wat hem zaterdag te doen staat tegen Standard. Een zware nederlaag op Sclessin betekent wellicht de doodsteek voor KV Mechelen.
FOTO PHOTO NEWS