Wat zegt u? Ik hoor u niet D

AT WE MET ZIJN ALLEN NIET MEER ZO GOED HOREN! En dat het nog erger zal worden, omdat de bevolking vergrijst, maar vooral omdat we vanaf steeds jongere leeftijd gehoorschade oplopen die niet meer te herstellen is. Slecht horen wordt eigenlijk een ‘ziekte van deze tijd’. Net als burn-out, muiselleboog en PlayStation-duim. Je komt tegenwoordig meer fietsers tegen met oortjes of koptelefoons dan zonder. In de tram of de bus kun je nauwelijks nog met iemand een gesprek aanknopen omdat mensen met oortjes je gewoon niet horen. En de meeste joggers luisteren niet naar de vogels in het park of het bonken van hun hart, maar wel naar de muziek uit hun iPod of smartphone. Zo is het nu eenmaal, iedereen luistert naar zijn eigen muziek op zijn eigen telefoon, waar hij ook is, wat hij ook doet. Zoals iedereen kijkt naar zijn eigen series op zijn eigen iPad, laptop of smartphone. Dat heet digitale vooruitgang. Je hoeft daarom niet meteen te beginnen jeremiëren over de teloorgang van het menselijk contact en de individualisering van de samenleving, maar het is een feit dat veel mensen hun oren voortdurend bezighouden met muziek en stemmen. En dat is niet goed, niet voor die oren en niet voor de mensen zelf. Ze ontwikkelen tinnitus, een permanente fluittoon, of ze gaan gewoon minder goed horen. Zoals mensen die zichzelf helemaal nooit rust gunnen, een burn-out krijgen. Zoals wie uren en uren aan de computer zit, last krijgt van een geblokkeerde elleboog, en verwoede PlayStationfans een blijvende kramp in hun duimen ontwikkelen. Bij al die kwalen is de remedie eigenlijk redelijk eenvoudig: gun je elleboog, je duim, je oren en jezelf wat rust. Je hoeft niet de hele tijd bezig te zijn, je hoeft niet op elk moment van de dag te weten wat er in de wereld, in je vriendenkring en op het werk gebeurt, je hoeft niet permanent naar muziek te luisteren of naar films te kijken. Maar dat blijkt in de praktijk heel moeilijk. Niets doen is niet van deze tijd, stilte is uit de mode en rust is iets voor oude mensen. Over oude mensen gesproken; die hebben ook steeds meer last van hun gehoor. En dat zal er met de vergrijzing van de bevolking niet beter op worden. Bovendien stellen onderzoekers vast dat veel ouderen niet graag toegeven dat ze slecht horen en zich bijgevolg opsluiten in zichzelf. Daardoor lopen ze ook nog eens meer gevaar om dementie te ontwikkelen. Als je dat allemaal leest, begin je je toch af te vragen of die oortjes ons uiteindelijk niet allemaal eenzamer maken. Als je je als jonge mens opsluit in je eigen muziek, als je daardoor als oude mens minder goed hoort en je weer opsluit, wordt het dan niet een beetje triest allemaal? Laten we onze arme oren toch maar wat rust gunnen.