Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Gestreden tot de finish
De iconische wielercommentator Mark Vanlombeek (67) is zondag overleden aan de gevolgen van kanker. Half Vlaanderen hing soms dagenlang aan zijn lippen tijdens de Ronde van Frankrijk. Want Vanlombeek was gek van de koers en kon als geen ander vertellen over zijn passie. “Dit is een groot verlies voor de wielersport”, zegt Eddy Merckx.
“Ik zit te wachten.” Met deze woorden maakte Mark Vanlombeek zijn voormalige collega André Meganck vorige week duidelijk dat hij niet lang meer te leven had. Nochtans had hij tot kort voor het einde gehoopt dat hij het gevecht tegen zijn ziekte kon winnen. “Ik ga ervan uit dat ik dit te boven kom. Anders ben ik toch bij voorbaat verloren? Een coureur die niet gelooft dat hij de koers kan winnen, zál niet winnen”, liet hij begin november nog optekenen in zijn laatste interview.
Teamspeler
Zijn laatste verschijning in de spots dateert van de boekenbeurs in Antwerpen, ook in november vorig jaar. Nadien ging zijn toestand fel achteruit. Vanlombeek verscheen in december nog op de gemeenteraad van Zaventem waar hij voor CD&V zetelde. Begin dit jaar tekende hij zelfs nog present op de nieuwjaarsreceptie van zijn partij. Maar de laatste weken was hij fel vermagerd en zeer snel moe en zijn spraak – zijn handelskenmerk – was verminderd. Vanlombeek kreeg palliatieve zorgen. “Gelukkig leed mijn broer geen pijn. Want ik noemde hem broer. Hij was meer dan een collega. Kan moeilijk ook anders als je soms wekenlang op elkaar zit gepropt in de auto en een veel te kleine commentatorcabine tijdens de Ronde van Frankrijk”, zegt André Meganck.
De programma-assistent ziet in Vanlombeek de grondlegger van het moderne wielercommentaar. “Zelf de tussentijden uitrekenen toen er nog lang nog geen sprake van gps-toestellen was; rechtstreeks in de uitzending bellen met sportdirecteurs in de tijden van de opkomende autotelefoon en later de gsm; de invoer van een co-commentator om meer duiding te geven bij de sportieve prestaties. Mark gaf een nieuwe dimensie aan de wielerverslagge- ving. Hij was ook voor velen de grote leraar. Uytterhoeven, Wuyts, Schotte, Vannieuwkerke: ze leerden allemaal de knepen van Vanlombeek. Hij voelde zich ook niet te beroerd om zijn kennis en knowhow te delen. Zijn colle- ga’s en co-commentatoren moch- ten ook scoren. Hoeveel assists heeft hij niet gegeven die Marc Uytterhoeven simpelweg moest binnenkoppen? Mark was een teamspeler. Het eindresultaat was belangrijk, niet zijn eigen persoontje. En de koers moest altijd centraal staan.”
Ophefmakende transfer
Mark Vanlombeek moest en zou wielercommentator worden. Al heel vroeg noemde hij dat zijn grootste droom. En die realiseerde hij ook. De man uit Sterrebeek bij Zaventem begon in 1969 aan zijn loopbaan in de media, bij de omroep Brabant. Zijn grote doorbraak kwam er in 1975 toen hij de vaste televisiecommentator werd bij de toenmalige BRTN. De kijker hoorde hem tot in 1999 hen verwelkomen met “Goeiemiddag, beste sportliefhebber”.
Daarna maakte hij een transfer die voor wat ophef zorgde. Hij werd de woordvoerder van de grote concurrenten van de Medialaan in Vilvoorde. “Ook bij ons was hij de wielerwereld niet vergeten. Als hij de pers te woord moest staan over een nieuw programma of nieuws over VTM, bleef Mark gretig wieler- en sportvergelijkingen strooien”, zegt Jo Nachtergaele, die toen aan het hoofd stond van de dienst Marketing en PR. En de wielerwereld was hem niet vergeten. “Bij het feest voor zijn pensioen werd hij op een motorfiets binnengereden zoals in zijn begindagen als verslaggever. Lance Armstrong had toen zelfs een videoboodschap voor hem.”
Gewoon Mark
Maar hoe bekend hij ook was, hij bleef altijd een heel eenvoudige mens. “In ons dorp was hij gewoon Mark, de man van juf Lydie”, zegt zijn goede vriend en partijgenoot Eric Van Rompuy. “Hier was hij vooral bekend als een bijzonder vriendelijke en sociale man. Als een oud-lid van de Chiro. Als een fervent supporter van de lokale voetbalclub die hij bij hun kampioenenviering zelfs vernoemde in Sportweekend. Als de organisator van een plaatselijke wielerwedstrijd die Philippe Gilbert ooit nog won. En de laatste jaren ook als gemeenteraadslid van CD&V. Niet om aan partijpolitiek te doen, maar uit bekommernis voor zijn gemeente en de inwoners die hij zo graag zag, de sportinfrastructuur en de culturele beleving.”
Ook in de politiek liet hij graag anderen scoren, net als in zijn journalistieke carrière. Zo maakte hij kans op een schepenambt, maar gaf hij die kans liever aan iemand van de jongere generatie. “Hij was een innemend figuur”, zegt Van Rompuy. “Een mooie mens. Zijn dood slaat een enorme leegte. Het enige wat overblijft is zijn stem. Die is vereeuwigd met de vele legendarische wielermomenten die hij becommentarieerde.”
ANDRÉ MEGANCK
Programmaassistent VRT “Mark gaf een nieuwe dimensie aan de wielerverslaggeving. Hij was ook voor velen de grote leraar. Uytterhoeven, Wuyts, Vannieuwkerke, Schotte: ze leerden van hem allemaal de knepen van het vak.”
ERIC VAN ROMPUY
Partijgenoot (CD&V) “Hij was een innemend figuur. Een mooie mens. Zijn dood slaat een enorme leegte. Het enige wat overblijft is zijn stem, die is vereeuwigd met de vele legendarische wielermomenten.”