Een danceremix en een welgemeende sorry

Er zijn van die dagen dat ik liever in bed blijf liggen en stilletjes hoop dat alles wel zal wegebben. Gisteren was zo’n dag. De kinderen waren net naar school, toen mijn collega me met een sms’je duidelijk maakte dat ik me had vergist. Ik had geflaterd, zeg maar. Want de clown die Sinterklaas voorafging op het personeelsfeest drie jaar geleden, was niet clown Rocky, zoals ik gisteren schreef. “Het was Papa Chico, we hebben toen gedanst op zijn Papa Chico Dance

Remix, die inderdaad redelijk luid stond toen.” Ik wist direct: hij heeft gelijk. Want die cd verkocht Papa Chico na zijn show. Met of zonder een Papa Chico Goocheldoos. Ik heb me nog afgevraagd of dat wel te rijmen viel, de commerciële exploten van Papa Chico en Sinterklaas. “Arme clown Rocky”, zuchtte ik. Maar volgens mijn collega zou het kunnen dat clown Rocky niet meer weet of hij ja dan nee heeft opgetreden voor Mediahuis, een paar jaar geleden. “Bwoah”, zei ik. “Hij gaat zich volgens mij geenszins kunnen vinden in de beschrijving die ik gaf. Of zou hij ook ‘woppa’ roepen en van links naar rechts over het podium schieten terwijl hij met een beha wappert?” Hoe meer ik erover nadacht, hoe erger ik het vond. Want u kunt nu wel denken: ‘al die clowns trekken op elkaar, het kind heeft zich gewoon vergist.’ Maar mijn eindwerk honderden pagina’s dik ging over de clown en zijn manier van communiceren. Voor die thesis ben ik maandenlang bezig geweest. Ik interviewde Danny en David Ronaldo van het gelijknamige circus, bezocht het Circus van Moskou en sprak met elke clown die met Cirque du Soleil voet op Belgische bodem zette. Ik spitte in de Koninklijke Bibliotheek alle naslagwerken over Belgische circussen en meer specifiek de Belgische clowns uit (die bestaan, het is geen grapje) en maakte me het onderwerp eigen. Ik was begeesterd door Popov en zijn nazaten, ondertussen wel een eh... kwarteeuw geleden. Er kan veel gebeuren in 25 jaar. In mijn geval: ik heb kinderen op de wereld gezet die elk circus dat in de buurt passeert willen bezoeken en altijd enthousiast zijn. Ik heb al honderden Pipo’s en Chico’s zien passeren ondertussen en vind nu: ze trekken allemaal op elkaar. Nà.