“Die gemiste penalty heb ik al duizend keer herbeleefd”

Als je het één iemand gunt om KV Mechelen naar de redding te trappen,

dan wel Mats Rits. Wat zat de 24jarige middenvelder diep na zijn gemiste penalty tegen Charleroi – een dure, besefte hij maar al te goed. Maar als aanvoerder gaat hij zondagnamiddag volop in de strijd, zal hij alles doen om een degradatiedrama te vermijden. Behalve aanleggen vanop de stip. “Ik sta niet meer op de lijst.”

Eerst terug naar zaterdag, naar Sclessin. Naar de match die KV met wat geluk had kunnen winnen. Of toch als de refs hun werk hadden gedaan. Lambrechts vergat Cavanda voor rust een rode kaart te geven, na diens fout op de doorgebroken Bandé. Standard profiteerde, KV ging ten onder. Rits leek, voor de tweede week op rij, te ontgoocheld om te reageren en stopte niet in de mixed zone.

“Ik was kwaad op de scheids, ja, maar dat was niet de reden waarom ik zweeg”, vertelt hij drie dagen na datum. “Ik wil gewoon zo veel mogelijk focussen op die laatste, superbelangrijke wedstrijd. Maar bon, ik snap wel dat jullie de gazet moeten vullen.” (glimlacht)

Had je meteen door dat het rood moest zijn?

“Op het veld dacht ik al dat het een fout was. Maar ik was pas zeker toen ik na de match in de kleedkamer mijn gsm opzette en de berichtjes las. Zeer jammer… Als Cavanda rood krijgt, ga je die wedstrijd nooit verliezen. Het was matchbepalend. En mij stoort het dat het niet de eerste keer was. Nu was het flagrant, maar ook op Gent werd alles tegen ons gefloten.” Gelukkig komt zondag de videoref. “Dat kan een goeie zaak zijn, maar ook een slechte.

(lacht) En dan nog krijg je discussie. Het systeem is nog altijd niet duidelijk, vind ik. Normaal zou het wel eerlijker moeten verlopen. Maar dat kan dus evengoed in ons nadeel zijn.”

Het ligt natuurlijk niet aan de refs dat jullie op één speeldag van het einde voorlaatste staan.

“Neen. Het is zeker geen excuus. We hebben het enkel aan onszelf te wijten. Maar als je daar dan staat, is elke fase enorm belangrijk. Dan vind ik wel dat je kritiek mag geven op de arbitrage. Als ik een penalty mis, is er ook kritiek, hè. Dat is normaal.”

Die gemiste penalty tegen Charleroi, waardoor het 11 bleef: hoe blik je daar nu op terug?

“Kijk, ik stond mee op de lijst. Onze nummer één is Tainmont, maar hij was al gewisseld en speelde ook tegen zijn ex-club. Dus was er afgesproken dat Pedersen zou trappen. Maar toen we die penalty kregen en ik bij Pedersen stond, zei hij: De fout was op mij en er schoot

net een kramp in m’n been, dus ik trap liever niet. Ik heb dan mijn verantwoordelijkheid genomen. De rest ken je.”

Je leek bloednerveus.

“Logisch, hè. Die druk, daar kan je niet op trainen. Het was ook mijn eerste penalty ooit, buiten die in de

penaltyreeks tegen Genk. Toen scoorde ik wel.”

Voel je je schuldig over die misser?

“Schuldig is het verkeerde woord. Ik sta er nog altijd honderd procent achter dat ik die penalty nam. Alleen was de uitkomst slecht. De verkeerde hoogte… Dat is de grootste fout die ik gemaakt heb. Het was redelijk in de hoek, de snelheid was oké, maar de hoogte was verkeerd. Ik trapte 50 centimeter van de grond, perfect voor de keeper. Als ik over de grond trap of een meter hoger, heeft hij veel minder kans om hem te pakken.”

Hoe diep zat je?

“Op het moment zelf zit je nog in die wedstrijd en probeer je te focussen. Die laatste tien minuten werk je af op automatische piloot. Maar als er dan wordt afgefloten, zit je heel diep. Daar moet ik niet over liegen. Je neemt zoiets ook mee naar huis. Er zijn mensen die dan meteen berichtjes sturen of willen bellen, maar vlak erna hoeft dat niet voor mij. Laat me dan maar doen. Ik wil zoiets eerst zelf verwerken, met m’n vriendin of met m’n ouders, voor ik erover wil babbelen.”

Heb je er nog over gedroomd?

“Dat niet echt. Want je slaapt gewoon niet. Ik heb een aantal moeilijke nachten beleefd. Je ziet die penalty duizend keer terug voor je ogen.”

Doodjammer eigenlijk dat het je overkwam in je beste periode van het seizoen?

“Dat klopt. Het zijn money-dagen en ik probeer mijn steentje bij te dragen. Maar het is niet daarom dat ik die penalty genomen heb. Ik stond nu eenmaal op de lijst. En als kapitein moest ik mijn verantwoordelijkheid nemen.”

Als KV zondag een penalty krijgt, ga je hem opnieuw nemen?

“Neen, nu niet meer. Als we twee jaar verder zijn en dezelfde situatie doet zich voor, zal ik hem zeker nemen. Maar nu is het toch wat kort opeen. Plus: ik sta niet meer op de lijst.” (glimlacht)

Over penalty’s gesproken. Dat Coosemans die van Standard pakte maakt wel een wereld van verschil?

“Absoluut. We verloren de match, maar konden toch een minimale stap voorwaarts zetten met ons doelsaldo. We sprongen over Eupen en moeten nu gewoon evengoed doen als zij.”

Wat zegt het gevoel?

“Dat wij zondag vol voor de winst moeten gaan.”

Omdat je denkt dat Eupen de zege cadeau krijgt?

“Neen, daar ga ik niet zomaar van uit. Iedereen zegt dat wel en oké, het verleden werkt dat in de hand. Maar ik veronderstel dat Moeskroen gewoon zijn job zal doen. Net zoals Waasland-Beveren. Ja, wij hebben Beveren er twee jaar geleden ingehouden door op Cercle te winnen. Maar ik denk niet dat ze ons daarom een cadeau gaan geven. Zo zit het voetbal niet in mekaar. Het is wel logisch dat erover gepraat wordt, en op zich is dat goed. Dan houdt iedereen het in de gaten. Maar wij moeten gewoon onze job doen. Niet op voorhand zeggen dat we 3-0 moeten winnen, want als je zo begint, gooi je het open. En open wedstrijden zijn niet onze beste wedstrijden. Neen, gewoon zien dat we winnen en dan checken of we risico’s moeten nemen. De fans zullen ons wel op de hoogte houden van Eupen. Als 16.000 man begint te juichen, weet je hoe laat het is. Als het muisstil wordt ook.”

Vooral zien dat je geen tegengoals slikt, al zeker niet met het hoofd.

“Ja, die tien kopgoals… Er zaten een paar geweldige kopballen bij, die onvoorstelbaar binnenvlogen. Maar bij die van Carlinhos was er bijvoorbeeld geen mandekking, die vertrok helemaal alleen van bij Colin. We beseffen dat het ons grootste werkpunt is. Maar we hebben nog nooit zo veel op centers en stilstaande fases getraind als onder Van Wijk. Er is misschien wat angst ingeslopen, ja. Maar daar moeten we ons over zetten.”

Voetballen doen jullie de laatste weken goed genoeg.

“Tegen al die goeie clubs hebben we inderdaad ‘meegespeeld’. Een paar keer vroeg op voorsprong gekomen ook, dat brengt wat rust in de ploeg. Maar we kregen te simpele goals tegen. Daardoor hebben we te veel punten laten liggen. We pakten niet wat we verdienden. Vorig seizoen zat het wat mee, dit seizoen niet. Maar zondag zal het toch moeten…”

De stress gaat enorm zijn.

“Tegen Eupen stond er ook enorm veel druk op want toen was het al de match van de laatste kans. Maar nu is het effectief de laatste wedstrijd, dus ja…”

Stel je voor, een club als KV die degradeert.

“Het lijkt onvoorstelbaar. Als geboren en getogen Mechelaar wil ik dat ook absoluut vermijden. Ik besef dat er heel veel op het spel staat. De situatie is wat ze is, maar zondag moeten we het rechttrekken.”