Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Opgejaagd wild
Zenuwachtige CHRIS FROOME reageert op onderzoek naar Team Sky
“Ik heb al in heel mijn carrière te maken gehad met druk en controverse”, aldus Chris Froome gisteren op de persconferentie die Tirreno-Adriatico voorafgaat. Klinkt zelfverzekerd, maar dat is verre van de waarheid. De kopman van Team Sky struikelde voortdurend over zijn woorden en gaf nooit eerder zo’n nerveuze indruk. Froome acteert als opgejaagd wild.
De organisatie van Tirreno - Adriatico had nochtans heel hard haar best gedaan om Chris Froome te sparen. Op de persconferentie werd de Britse kopman van Team Sky niet in het middelpunt van de belangstelling geplaatst. Van de vijf aanwezige blikvangers kreeg Tom Dumoulin de centrale plaats. Froome zat naast hem. Ook de twee – noodzakelijk kwade – vraagjes van de mediamoderator spaarden de viervoudige Tourwinnaar. Natuurlijk was hij blij om voor het eerst sinds het WK van Firenze in 2013 nog eens in Italië te koersen. Whatever. En ja, zijn ploeg is in de breedte heel sterk om in deze Tirreno mee te spelen voor het klassement. Seriously?
Toen de massaal aanwezige media eindelijk zelf hun ding mochten doen, was het gedaan met de banaliteit. Geruggensteund door Ben Wright – persattaché van Team Sky – kreeg een rood aangelopen Chris Froome de ene vraag na de andere: over het nieuwe rapport tegen zijn Team Sky, over de bestelde testosteronpleisters van zeven jaar geleden en uiteraard ook nog over zijn eigen positieve test op salbutamol.
Zoals een goede mediatraining het voorschrijft, begon Froome met de ontkenningsfase.
“Ik heb het nieuwe rapport zelf niet gelezen, alleen wat de kranten erover schreven. Ik behoor al acht jaar tot deze ploeg, van bij het begin. Ik heb nog nooit zoiets gezien als wat nu in de media beschreven staat. Ik ben trots om deel uit te maken van dit team. Ik zou niet zo lang zijn gebleven en ik zou nooit in dit team hebben gezeten als ik niet in dit team en de mensen eromheen geloofde.”
Stotteren
De voorgaande volzinnen zijn niet de werkelijke quotes van Froome. In elke zin struikelde hij over zijn woorden en begon hij bij momenten te stotteren.
“Hoe ik euh met deze euh zaak omga? Ik moet al heel mijn carrière omgaan met druk en controverse. Ik probeer gefocust te blijven op koersen. Ik moet nu eenmaal door een proces dat ik moet volgen om te bewijzen dat ik niets fout heb gedaan. Dat is niet gemakkelijk, nee. Dat is moeilijk voor iedereen, ook voor de sport.”
Niet dat Froome anders een bevlogen redenaar is, maar praten kan hij wel. Hij geeft de media altijd wat ze nodig hebben. Zelfs op een vraag over een jonge Vlaamse renner die hij eigenlijk van haar noch pluim kent, geeft hij vlotjes in tien zinnen een gemotiveerd antwoord. Zonder enige aarzeling of euh.
De laatste vragen werden zijn antwoorden steeds korter, de struikelingen steeds langer.
Kun je de Giro rijden?
“Ik werk zo hard ik kan om alles voor die tijd opgelost te krijgen.”
Is dit jouw laatste wedstrijd voor een tijdje?
“Neen.”
Voel je druk om niet af te zakken naar de Tour?
“Iedereen heeft recht op een mening, maar wij volgen een proces.”
In het nieuwe rapport wordt beschreven dat Bradley Wiggins en enkele van je ploegmaats net voor de Tour van 2012 triamcinolone hadden gebruikt. Behoorde jij tot die groep?
“Neen. Dat is absolute nonsens.”
Jij hebt toen dus geen triamcinolone gebruikt?
“Neen. Ik heb er de voorbije dagen alleen over gelezen in de media. Ik wist zelfs niet dat Bradley het zou gebruikt hebben.”
*** Na zes minuten verloste persattaché Ben Wright hem uit zijn lijden. Het was welletjes geweest. Froome verliet half strompelend het complex. Voor de micro’s en dictafoons het sein om hun blikveld naar de vier andere renners te verplaatsen. Of beter drie. Tom Dumoulin – heel bleek in het aangezicht – sukkelt al meer dan een week met een keelontsteking en verdween meteen na zijn twee banale vraagjes naar het hotel. Gered door zijn ziekte, ironisch in deze setting.
Fabio Aru en Vincenzo Nibali konden die smoes niet gebruiken. Nibali, die meteen na de bekendmaking van Froomes positieve test op salbutamol als een van de eerste grote renners reageerde, blies nu enkel lauwe lucht.
En dan was er Peter Sagan. Drievoudig wereldkampioen en hét uithangbord van de huidige wielersport, maar geen enkele behoefte om zich ook naast de fiets op te werpen als dé patron.
“Het is niet mijn probleem. Ik heb er ook niets over te zeggen. We zien later wel. We zijn hier om te koersen, toch?”
Dat laatste geldt ook voor Froome, maar voor hoelang nog?