“Ook mijn toekomst staat op hetspel”

Denis van Wijk over de immense druk en de rol van Moeskroen

55 jaar en gepokt en gemazeld in het wereldje, maar ook Denis van Wijk is heus nerveus. 37 minuten lang blikte hij vooruit op de miljoenenmatch van Malinwa. Krijgt hij straks een standbeeld of was deze persbabbel zijn laatste?

Van Wijk blikte al even terug op zijn anderhalve maand bij KV. Trots en teleurgesteld tegelijk. “Het leukste vond ik de manier waarop we hebben gespeeld. Vrank en vrij, met goeie combinaties, mooie goals. Maar wat me ontgoochelt – en dat reken ik ook mezelf aan – is dat we niet twee of drie puntjes extra pakten. Dat we onszelf vergaten te belonen. Tegen Anderlecht, Gent, Charleroi…”

Soit. Nu is het alles of niets. Do or die. De dood of de gladiolen. Van Wijk weet wat zijn spelers moeten doen. “Ervoor zorgen dat hun emoties en frustraties niet de bovenhand halen. Ze moeten bij de les blijven. Kijk naar Juventus: 0-1 achter op Tottenham, maar die mannen blijven cool. En dan pats: in twee minuten is de match gekanteld. Je mag nooit panikeren.”

Niet bevriezen

Makkelijk gezegd. De druk op KV is immens. “Dat besef ik ook. Maar we hebben toch veel jongens die al meer dan honderd wedstrijden in eerste hebben gespeeld? Die al voor hetere vuren hebben gestaan? Als je de top wil bereiken, moet je daarmee kunnen omgaan. Als je nu bevriest of choket (onder de druk bezwijkt, red.), heb je daar niks te zoeken. Dan blijf je voor eeuwig een middenmoter of een speler voor 1B. In wedstrijden als deze staan de groten op.” We zijn alvast benieuwd. En wat met de druk op de coach? “Dat er veel op het spel staat, weet ik wel. Niet alleen de toekomst van de club, maar ook die van mij. Ik moet voor mijn familie kunnen zorgen... Als we winnen, zal ik hier volgend seizoen nog zijn. Als we verliezen, zullen we

zien wat er gebeurt. Dus ja, ik zal gespannen zijn. De hartslag zal op en neer gaan. The winner takes it all: in die situatie heb ik al vaker gezeten. Met Westerlo tegen Eupen, en met Mons tegen Waasland-Beveren, twee keer kon ik promoveren. Het verschil is dat we nu afhankelijk zijn van Eupen.” Van Eupen, maar ook van Moeskroen. Na zijn eerste match, nota bene tegen Moeskroen, insinueerde Van Wijk al dat Eupen het op de laatste speeldag mogelijk makkelijk krijgt. Hij kreeg kritiek voor die uitspraken, maar intussen hoor je overal dat niemand Moeskroen vertrouwt. “Hoe zou dat nou komen? Moet ik dat beantwoorden? (grijnst) Toen ik dat balletje liet rollen, verklaarde iedereen me voor gek. Maar nu ik me op de vlakte houd, beginnen jullie er weer over en blijkt ook dat iedereen denkt wat ik toen heb gesuggereerd. Wie had er dan gelijk en wie was er niet zo gek? Maar ach, op die complottheorieën heb ik toch geen vat. Laten we gewoon hopen dat we zelf winnen. Met een paar goals verschil. Dan kunnen we onszelf niks verwijten.”

Drie keer scoren

Je hoort het overal: 3-0 of 4-0 zou ideaal zijn. “Maar ja, hey, hallo… Drie keer scoren is ons dit seizoen nog maar één gelukt. En toen scoorde Genk ook twee keer. We gaan sowieso aanvallen, maar het blijft opletten voor de counters. Uiteraard gaan we ons tijdens de match ook informeren over de stand in Eupen, maar we zullen het toch zelf moeten doen. Een cadeau van Waasland-Beveren? Dat heb ik nog nooit gekregen en daar zal ik ook nooit om vragen.”

FOTO'S TOM GOYVAERTS ‘‘Als je nu onder de druk bezwijkt, heb je niks te zoeken aan de top.’’

‘‘Laten we gewoon hopen dat we zelf winnen. Met een paar goals verschil. Dan kunnen we onszelf niks verwijten.’’

‘‘Wat me ontgoochelt, is dat we niet twee of drie puntjes extra pakten. En dat reken ik ook mezelf aan.’’