Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Silke Becu
Actrice Silke Becu: crapuleus in ‘Crimi Clowns’, poeslief in het echt
CRIMI CLOWNS VR 16/03 | 20.30U | Q2
M oeders, hou uw kinderen binnen, want de Crimi
Clowns terroriseren opnieuw het televisiescherm. Het voorlopig laatste seizoen rond de strapatsen van clown Norry en zijn crapuleuze bende staat bol van bloot en expliciet geweld. Middenin het clowneske Sodom en Gomorra ontwaren we het onschuldige engelengezicht van de Antwerpse actrice Silke Becu (29). Silke Becu verschuilt zich achter een dampende mok bij Mokkakapot, de koffiebar met een hoek af in hartje Borgerhout. Geen pruik, noch overdadige clownsmake-up of kitscherige tutu te bespeuren. De actrice die ook kleinere rollen had in de tv-reeksen
Albert II, En toen kwam ons ma binnen en Connie & Clyde en de film Bowling Balls ziet er poeslief uit. Terwijl ze op het scherm geen katje is om zonder handschoenen aan te pakken. Haar alter ego Amber Tersago is de psychopathische dochter van opperclown Norry (Luk Wyns). In de openingsscène van het derde seizoen slaat Amber genadeloos toe, met een baseballknuppel. Van een binnenkomer gesproken. “Amber en Silke verschillen dag en nacht, gelukkig”, lacht Silke. “Ik ben een braaf meisje, altijd geweest. Amber laaft zich aan drank en drugs, dat was nooit mijn wereld. Ook niet als tiener, er zit geen rebel in mij. Is dat spijtig voor het interview? (lacht)”
In Crimi Clowns zit je broer Wesley – een rol van Johnny de Mol – in de nor. Amber neemt de docufilm van broerlief over en krijgt zodoende een aanzienlijk grotere rol in de reeks.
Mijn rol is seizoen na seizoen gegroeid, en wat mij betreft ook uitdagender geworden. Amber Tersago is een personage met veel facetten, waarin ik voluit mijn tanden mocht zetten. Vooral in het derde seizoen kreeg ik nog meer mogelijkheden. Amber is rationeel en emotioneel tegelijk, zowel speels als berekend. Het is heel boeiend om zo’n personage te spelen.
Volgens scenarist en regisseur Luk Wyns bevat het laatste seizoen nog meer bloot en geweld.
Amber gaat in het laatste seizoen niet meer naakt, dus wat mij betreft ligt het bloot achter mij. Maar qua geweld kon ik mijn lusten serieus botvieren (lacht).
Jezelf letterlijk blootgeven voor een rol blijft bijzonder. Zo zat er eerder in de reeks een scène waarin Amber in een stripclub haar borsten toont aan haar vader en hem tegelijk trakteert op een stevige middenvinger. Emotioneel klopte dat: Amber toonde haar vader zo dat ze resoluut haar eigen weg wil gaan. Maar dat betekent niet dat het evident was om die scène te spelen. Ik vind naaktscènes – in dit geval was het monokini – sowieso heftig.
Hoe reageert je omgeving op zoveel bloot en genadeloos geweld?
Mijn moeder is nu pas beginnen kijken naar de reeks. Ze kan absoluut niet tegen gewelddadige programma’s, dus het is ironisch dat ze net in het meest bloederige seizoen inpikt (lacht). Ik liet haar in het verleden al wel eens wat scènes zien, maar dan selecteerde ik toch de bravere dingen, om haar niet te kwetsen. Mijn vader is fan van het eerste uur en supertrots. Mama trouwens ook, hoor.
Jij bent erbij sinds het prille begin, drie seizoenen en twee langspeelfilms geleden.
Klopt! Ik zat destijds in een kortfilm met acteur Chris Willemsen uit Arendonk. Hij was gecast voor de rol van Mini Mike en vertelde me dat hij meewerkte aan een bijzonder project, en dat hij een keer mijn naam zou laten vallen. Zulke beloftes hoor je in ons vak wel vaker, dus ik dacht niet meteen dat er iets uit de bus zou komen. Maar kijk, een dag later ontving ik een uitnodiging van Luk Wyns voor een auditie. Destijds woonde ik nog in Brasschaat en de opnames gebeurden grotendeels in Schoten, vlakbij dus. Ik reed met mijn fiets naar de set, zalig. Soms midden in de nacht, want er zitten heel wat nachtopnames in de reeks.
Crimi Clowns wordt gedraaid met een naar televisienormen beperkte crew.
En wat nog opmerkelijker is: die crew bestaat al die tijd al uit min of meer dezelfde collega’s. Dat we aan Crimi Clowns werken met een vrij standvastige bende, schept een zekere samenhorigheid. De laatste draaidag is al een tijdje achter de rug, maar de finale ‘cut’ viel de meesten toch zwaar. Het leek het einde van een dolle rit die we samen hebben uitgereden. Ik was blij dat ik meteen een andere opdracht om handen had die mij heeft behoed voor het fameuze zwarte gat. Als ik nu terugkijk, moet ik zeggen dat ik de sfeer op de set mis.
Dit jaar word je dertig. Is de speeltijd voorbij?
Ja, de dertig komt eraan. Dat is een aanleiding om alles weer eens in vraag te stellen. Hoe zit het met de doelen die ik lang geleden voor mezelf heb gesteld? Ben ik gelukkig met wat ik doe en hoe ik in het leven sta? Wat is belangrijk en wat is ballast? Allemaal overpeinzingen die er op de achtergrond altijd zijn, maar die op zo’n symbolische leeftijd wat extra aandacht verdienen. Al moet ik zeggen dat ik ook wat voordelen ervaar. Ik vind het op een of andere manier nu toch eenvoudiger om gelukkig te zijn dan toen ik begin de twintig was. De onzekerheid slijt met de jaren. Momenteel ligt er niet meteen een grote opdracht op me te wachten, maar er komt wel iets uit de bus. Zo gaat het altijd. Of ik maak weer een eigen theaterproductie. Als er even geen acteerwerk in het vooruitzicht ligt en mensen vragen me wat ik ga doen, krijg ik het benauwd. Ik werk wel een beetje bij, maar acteren en theatermaken is wat ik echt wil. Niets anders.
Je kan altijd kinderfeestjes opleuken als clown?
Zeker niet! (lacht) Nee, dat is niets voor mij, echt niet. Ik heb ook niets speciaals met clowns. Al verkleedde ik me als klein meisje met carnaval wel eens als clown; maar dan een schattige.
Silke Becu houdt niet van rode lopers, las ik in een ouder – eerder zeldzaam – interview.
Verschijnen op premières, bekend zijn, interviews geven… ik besef dat het allemaal bij mijn vak hoort, maar het zijn geen dingen waarvoor ik sta te springen. Ik praat niet graag over mijn privéleven, daar wordt toch niemand beter van? Op de set staan als mijn personage, dat vind ik super, maar over een rode loper flaneren als Silke vind ik nogal banaal.
Zou je Borgerhout inruilen voor Hollywood?
Ik ga ervan uit dat dit een hypothetische vraag is?
Niet helemaal: Luk Wyns droomt nog steeds van een Amerikaanse remake van Crimi Clowns.
Dat is waar, en ik hoop van harte voor hem dat het lukt. De serie verdient een internationaal publiek. Maar als het zover is, zullen ze in Amerika wel werken met Amerikaanse acteurs. Antwerpen is wat mij betreft overigens al boeiend genoeg, ik heb niet meteen behoefte aan Hollywood (lacht).
‘‘Verschijnen op premières, bekend zijn, interviews geven… ik besef dat het allemaal bij mijn vak hoort, maar ik sta er niet voor te springen.’’