Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Promoveren zal geen jaren meer duren”
Mo Messoudi was samen met Hernán Losada naar het Kiel afgezakt met één missie: Beerschot Wilrijk zo snel mogelijk terug naar de hoogste afdeling loodsen. Een missie in het Jan Breydelstadion abrupt werd afgebroken. “Dit is de grootste nachtmerrie uit mijn leven”, zuchtte Messoudi.
De termen die Messoudi in de mond nam om de ontgoocheling te schetsen, konden de lading amper dekken: vreselijk, een enorme teleurstelling, een groot drama… “In het begin van mijn carrière heb ik hier al iets fantastisch meegemaakt. Nu had ik de kans om op het einde van mijn carrière nog zoiets mee te maken. Dat is niet gelukt.”
Al besefte Messoudi ook dat Beerschot Wilrijk na het verlies in het Jan Breydelstadion de hand in eigen boezem moest steken. “Onze eerste helft was gewoon heel slecht”, geeft Messoudi toe. “Te veel spelers presteerden onder hun niveau, ook ikzelf. We waren niet balvast genoeg en toonden te weinig lef om de bal op te vragen.”
Na de pauze liep het iets beter. “We begonnen opnieuw te voetballen en je zag dat Cercle aan het twijfelen ging. Na die 21 werd ik helemaal gek op de bank. Eerst die ongelooflijke euforie, daarna die discutabele strafschop. Op zo’n moment stel ik me daar toch vragen bij. Misschien hadden we vorige week die 20 moeten maken, dan waren we nu zeker van de promotie. Maar zoiets is praat na de vaak.”
Blessure
Messoudi stapte zaterdag niet alleen met pijn in het hart, maar ook met een pijnlijke hamstring de spelersbus in.
“Die blessure is echter maar een kleine zorg voor mij. We hadden de kans om de club terug naar eerste klasse te brengen. Daarvoor ben ik naar het Kiel teruggekeerd. Morgen is het een nieuwe dag en moeten we opnieuw verder. Hoe moeilijk dat ook zal zijn, de club zal de rug wel rechten. We hebben hier al heel veel meegemaakt. Wees er maar zeker van dat we geen jaren nodig zullen hebben om die poort naar het hoogste niveau terug open te beuken.”