Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“De accommodatie voor atletiekclubs is hier schandalig”
Sportverenigingen Hoboken, Wilrijk en Kiel luiden alarmbel
De atletiekclubs in Hoboken, Wilrijk en op ’t Kiel zijn kwaad. Ze vragen een volwaardige accommodatie om hun sport uit te oefenen. “Wij kunnen nergens fatsoenlijk trainen en dus trekken onze leden naar waar het wél kan: buiten Antwerpen”, zegt Betty Autrique, voorzitter van Beerschot Atletiek.
Beerschot Atletiek, Vriendenclub AVI Wilrijk en de Hobokense Atletiek Impuls (Haki) zitten met de handen in het haar. Ze klagen de slechte omstandigheden waarin ze moeten trainen aan. Antwerpen telt twee goed uitgeruste atletiekpistes – in Deurne en Merksem – maar dat is voor de clubs in het zuiden van de stad geen alternatief. “Als het geregend heeft, dan is onze piste onbruikbaar”, zegt Betty Autrique, voorzitster van Beerschot Atletiek, een club die traint op een piste in het Kielpark. “Dan staat de piste onder water of is het een grote modderpoel. Het is een piste van 333 meter, met vier banen. Voor een club als de onze, met meer dan vierhonderd leden, stelt dat niets voor. We kunnen niet fatsoenlijk trainen, laat staan wedstrijden organiseren. We houden wel meetings voor de jeugd, maar krijgen dan steevast klachten van de andere clubs, ouders en de scheidsrechters over de staat van het terrein. En als we bij de stad aankloppen, krijgen we altijd te horen dat er geen geld is. Dat is frustrerend, zeker als je dan hoort dat ze op Petroleum Zuid een nieuw stadion willen bouwen dat miljoenen zal kosten. We krijgen van de stad binnenkort wel een extra sprintstrook met acht banen van 90 meter en daar zijn we blij mee. Maar het is niet voldoende.”
Grote meerwaarde
Guillaume Bernard, voorzitter van Vriendenclub AVI Wilrijk, treedt Autrique bij. Net als Beerschot Atletiek pleit hij voor een volwaardige atletiekpiste in tartan, een kunstofbaan die beter bestand is tegen slechte weersomstandigheden. “De situatie is schrijnend, en dat is al jaren zo”, zegt Bernard. “Onze leden die het goed doen en talent hebben, trek- ken allemaal naar de grotere ploegen waar ze weten dat ze wel op een kwaliteitsvolle manier kunnen trainen. Onze meetings organiseren wij in Burcht of Beveren, want onze piste heeft overal putten en staat vol onkruid.”
Samenwerken
“De accommodatie voor atletiek is hier schandalig”, vult Leo D’Heu van Haki in Hoboken aan. “In de winter kunnen we terecht in de
Sportschuur van Fort 8. Daar zijn we beperkt in uren, maar de accommodatie volstaat. Vanaf eind maart trainen wij buiten in Park Sorgvliedt en dat is allesbehalve ideaal. De piste ligt open in het park, dus kinderen spelen er ook op. Dat is logisch natuurlijk, het is een openbaar park, maar als wij dan willen trainen, is er geen plaats... Om nog maar te zwijgen over de slechte staat van de piste.” De drie clubs zijn bereid om samen te werken en infrastructuur te delen. “We vragen geen atletiekpiste voor ons alleen”, zegt Autrique. “Een volwaardige accommodatie die we kunnen delen, betekent al een grote meerwaarde.”