Gazet van Antwerpen Stad en Rand
HEET VAN DE TONG …
Hoe kan Antwerpen jonge gezinnen in de stad houden?
Gelukkig, maar ook zorgen
Mijn man en ik kiezen er bewust voor om dicht bij de stad te wonen. De nabijheid van een vlotte tramverbinding, winkels, sociaal contact en vooral een prachtig Rivierenhof houden ons hier. Het is een luxe om alles op fiets- en wandelafstand te kunnen doen. Het is heerlijk om zo’n grote (speel)tuin en terrasjes in de buurt te hebben. En ook een cultureel uitstapje is nooit veraf. Maar er zijn absoluut ook zorgen: de onzekerheid over een school van je keuze voor ons kind, slechte luchtkwaliteit, het onveilige, drukke verkeer deden ons de laatste maanden vaak twijfelen. Als we geen voorkeurschool toegewezen krijgen of als de verkeerssituatie te onveilig blijkt met kindjes, zien we ons ook genoodzaakt om uit te wijken.
MARJOLEIN SCHUURMANS, DEURNE DORP
Groen Kwartier
Wij wonen op het Groen Kwartier. Hier wonen sinds enkele jaren heel veel jonge gezinnen. Ze kunnen genieten van een autovrije zone, kinderen spelen buiten en genieten van de groene plekken. We zitten heel dicht bij het station en ander openbaar vervoer. We hebben op de site een Velo-station en Cambio. Dus wat moeten we nog meer hebben om te genieten van de rust in het midden van een stad. Ik zou zeggen, meer van deze projecten in onze stad.
NICOLE BOGAERT, ANTWERPEN
Meer groen, betere scholen
Meer parkeerplaatsen, meer groen, meer kwaliteitsvolle scholen, meer speelpleinen, en veiligere straten. Zo houd je jonge gezinnen in de stad.
MINA EL JAFOUFI, ANTWERPEN NOORD
Antwerpen is te lelijk
De stad moet inzetten op aangenamere woonwijken: moderne hoogbouw in het centrum, omgeven met voldoende groen. Zolang Antwerpen een verzameling van verloederde rijhuizen blijft zullen jongeren de stad enkel bezoeken voor recreatieve doeleinden. Buiten het shoppingdistrict is Antwerpen gewoon lelijk.
DIEGO MAES, ANTWERPEN (STUDENTENBUURT)
Wachten op een school
Wij wonen sinds een half jaar in de Cadixwijk met een kleuter die net naar school gaat en een baby’tje. Wij vinden het onbe- grijpelijk dat de stad een nieuwe wijk ontwikkelt om jonge gezinnen aan te trekken, maar dat er niet eens een kleuter- en lagere school aanwezig is. Resultaat is dat wij bij het aanmelden van ons zoontje bij elke school buiten het criterium afstand vielen en dat we nu, als twee fulltime werkende ouders, elke morgen het onmogelijke kunst- en vliegwerk moeten doen om ons zoontje drie kilometer verder in het stadscentrum naar school te brengen om vervolgens terug het centrum uit te moeten rijden naar ons werk. Dit kunnen we onmogelijk volhouden. De school zou er pas binnen vijf, zes jaar komen. Veel te laat voor ons en vele van onze buren.
HANS WILLEMSEN, ANTWERPEN (CADIXWIJK)
Dure konijnenhokken
Het antwoord is eenvoudig. Er werden de voorbije jaren in Antwerpen duizenden appartementen bijgebouwd: types 95m² oppervlakte, 2 slaapkamers (een gewone en een kleine), een keukentje in de eetkamer wegens plaatsgebrek, een klein terrasje. Kostprijs 450.000 euro. Peperdure konijnenhokken dus. Verbaast het dat dit aanbod geen gezinnen met kinderen aantrekt? Blijkbaar waren de opbrengsten van projectontwikkelaars belangrijker dan de nood aan kwalitatieve bebouwing.
PAUL DIB, ANTWERPEN