Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Vinyl in de lift? De werkelijkheid is anders”
Ex-platenboer getuigt:
Een leven leiden in platenwinkels. Antwerpenaar Jan De Vos weet wat het is. In 1983 begon hij lp’s te verkopen in de Kammenstraat. 35 jaar later staat hij als jonge vijftiger nog altijd in het vak bij MediaMarkt.
“Toen ze bij platenwinkel Brabo iemand zochten, ben ik in die zaak gerold”, vertelt Jan De Vos. “Dat was voor mij dé platenzaak van België. Zelfs vanuit Kortrijk kwamen muziekliefhebbers naar de Grote Markt. Brabo stond bekend als progressief en alternatief, wat raar was voor een plek waar de katten rustig lagen te slapen. Ik vernam dat het vroeger een badhuis was. Na de oorlog werd het een platenwinkel die altijd met de tijd mee ging.”
Eind 2007 deed Brabo de deuren dicht. De toenmalige zaakvoerster Dominique Vermeulen trok naar de Provence om er B&B ‘Au Brabo’ uit te baten. Nu vind je aan de Kaasrui een apotheek terug.
Jan De Vos vertrok er al eerder. In de jaren 90 maakte hij de overstap naar Metrophone. Een zaak waarvoor in 1987 op de Meir werd gekampeerd om tickets voor Prince in het Sportpaleis te bemachtigen. “Die kelder was een goudmijn. Op de Meir werd de huurprijs immens. Metrophone verhuisde in 1997 naar een pand in de Kammenstraat. Dat was zes jaar lang een fantastische periode. De keten was in het bezit van een Franstalige familie uit Brussel. Die verkocht Metrophone aan Sonica, waarbij Bilbo al zat. Dus kwam ik wat verderop op de Oude Koornmarkt in de kelder van Bilbo terecht. Dat concept mislukte: de mensen bleven vooral boven bij Bilbo hangen.”
Bilbo gaf er in de zomer van 2009 de brui aan. De Vos vond alweer een uitweg en verkoopt nu lp’s bij MediaMarkt in Wilrijk. Toch zijn er nog aardig wat platenwinkels in Antwerpen overeind gebleven die niet vasthangen aan een grote keten. Hoe verklaart hij dat?
“Cd’s verkopen niet meer”
“Elke winkel heeft een eigen verhaal. Maar alle winkels kunnen in elk geval niet meer zonder een webshop. Ik heb veel respect voor Staf De Vos, geen familie, van Fatkat (in de Vleminckstraat, red.).
Die is pienter en nuchter genoeg om het vol te houden.” Fatkat Records breidde begin 2016 zelfs nog uit. Een teken dat vinyl voor de zoveelste keer terug is? “Ik vind dat een hype, overdreven door de media. In werkelijkheid gaat het niet goed met de verkoop. De laatste twee jaar verkopen we zo goed als niets meer, zeker cd’s. Wel een beetje vinyl, ja. Maar dit heb ik in mijn hele loopbaan nog nooit meegemaakt. Bijna iedereen streamt nu muziek natuurlijk. Daarom moet ik nu ook strijkijzers verkopen. Maar dat is ook plezant.
(lacht)”