Van trucker tot psychiatrisch verpleger

Antwerpse trucker wordt psychiatrisch verpleger

Antwerpenaar Johnny De Backer (60) heeft waarschijnlijk een loopbaan zoals niemand anders. Op zijn 44ste besloot hij zich als trucker om te scholen tot psychiatrisch verpleger. Hij werkt in Sint-Amedeus in Mortsel en wil dat met veel plezier blijven doen tot zijn 65ste. Oh ja, hij is er gelijk ook een tweede gezinnetje begonnen.

“Klopt. Ik heb een dochter van 27 jaar uit een vorige relatie en in Mortsel heb ik mijn huidige partner leren kennen. We hebben samen drie kinderen van 7, 5 en 4 jaar oud”, vertelt Johnny.

Het is niet alledaags, zo’n tweede, jeugdig huishouden op je zestigste. Maar de carrière van de naar Rupelmonde uitgeweken Antwerpenaar is dat ook niet. Hij deed zijn verhaal gisterenochtend op Radio 1 bij Jan Hautekiet, die in deze Week van de Zorg elke dag aandacht besteedt aan de problemen in de zorgsector.

Zoals het tekort aan verpleeg- en zorgkundigen. In 2016 waren er in heel de social-profitsector 294.955 mensen aan de slag, onder wie zo’n 200.000 verpleeg- en zorgkundigen. Toch zullen er tegen 2022 naar schatting 60.000 extra werkkrachten nodig zijn, vooral om de vergrijzing op te vangen.

De sector kampt bovendien met een groot ziekteverzuim, met gemiddeld 1 afwezige werknemer op 17. In de privé is dat 1 op 37. En vorig jaar was er een daling van het aantal studenten in de zorgopleidingen.

Aan Johnny De Backer zal het niet liggen. “Ik kreeg op mijn

18de, meteen na het behalen van mijn diploma moderne talen-wetenschappen, een voorstel om als chauffeur te gaan werken. De voorwaarden waren goed en ik hapte toe. Ongeveer 25 jaar ben ik blijven rijden met bestelwagens en tientonners. Ik heb het altijd met plezier gedaan: je komt ergens en je bent toch voor een goed stuk je eigen baas.”

Verkeersagressie

Zijn laatste werkgever was een firma in Aartselaar die vooral Russische import en export deed. “Toen die failliet ging, ben ik beginnen te denken. In al die jaren had ik de files zien toenemen en ook de verkeersagressie. En ik was als kind al gepassioneerd geweest door de medische wereld. Het verhaal van de eerste harttransplantatie vond ik fascinerend. Dus ben ik opnieuw beginnen te studeren, voltijds, drie jaar lang. Bij de VDAB verzekerden ze me dat ik met het diploma werk zou vinden en de oplei-

Johnny De Backer en kinderen. “Ik doe het graag. Ik ken winkelbediendes die de hele dag rekken op orde moeten houden tussen het gezaag van klanten

door.” FOTO FRANK BAHNMULLER

Johnny De Backer

Psychiatrisch verpleger

“Het verhaal van de eerste harttransplantatie vond ik fascinerend. Dus ben ik opnieuw beginnen te studeren, voltijds, drie jaar lang.”

ding was gratis. Ik kwam rond met een uitkering van iets meer dan 900 euro, wat steun van mijn ouders en mijn spaargeld is er toen ook doorgegaan.”

Johnny liep stage op heelkunde in Stuivenberg. “Van de hoofdgeneesheer mocht ik meteen komen werken en dat heb ik ook gedaan. Na een jaar ben ik naar de psychiatrie overgestapt. Dat is soms slopend, zeker met psychotische patiënten. Maar het voordeel hier is dat je nog tijd kunt maken voor ze. In een ziekenhuis kan dat niet. Daar werk je rondes af, geen individuele patiënten.”

Geen tatoeages

Johnny is nooit een trucker volgens het boekje geweest. “Ik weet niet of die clichés wel kloppen. Ik heb in elk geval geen tatoeages, piercings of een oorbelletje. Ik ben niet het type ruwe bolster.”

Johnny verdient 2.100 euro netto per maand. “Voor mij is dat goed. Ik snap wel dat collega’s klagen. Je hebt de verantwoordelijkheid, het is echt wel een zwaar beroep en als je jong bent en begint heb je natuurlijk een stuk minder. Maar goed, ik doe het graag. Ik ken winkelbediendes die de hele dag rekken op orde moeten houden tussen het gezaag van klanten door. En dat voor 1.300 euro per maand.”