HEET VAN DE TONG ...

Vindt u het goed dat leerkracht als zwaar beroep wordt erkend?

Niet lang meer volhouden

Natuurlijk is leerkracht een heel zwaar beroep. Ik geef les in het TSO en BSO in een Antwerpse randgemeente, in een multiculturele school. Op het moment dat ik dit schrijf, zijn er acht leerkrachten afwezig omwille van stress en burn-out. Twee leraren zijn in traumabehandeling omwille van fysieke en verbale agressie door leerlingen. Verbale agressie, intimidatie of leerlingen met zware problematieken waarvoor we onvoldoende opgeleid zijn is dagelijkse kost voor ons. Ik ben 47 jaar en geef heel graag les, maar ik weet niet of ik dit nog lang kan volhouden. Ik nodig iedereen die het tegendeel beweert uit om een week bij ons te komen lesgeven.

AN DE MAE, SCHOTEN

Gigantisch veel verlof

Voor een beginnende leerkracht is het misschien zwaar, maar 22u per week werken en gigantisch veel verlof compenseren ruimschoots. Het beroep van leerkracht is absoluut niet zwaar. Ik werk zelf niet in het onderwijs, maar ik heb maar twintig dagen verlof en werk veertig uur per week. Ik moet soms naar het buitenland en heb ook deadlines en stress, maar er is geen vakbond die voor mij op de kap van een ander schreeuwt om sneller pensioen.

MARC VANHOECKE, LINT

Fysiek ook zwaar

Het onderwijs staat nooit stil. Voor veel oudere leerkrachten is het moeilijk om nog te volgen. Ook de grootte van de klassen zorgt ervoor dat heel wat oudere leerkrachten ervoor kiezen om met vervroegd pensioen te gaan. Het geluid en de drukte van een klas worden vaak onderschat. We merken tegenwoordig ook dat de kleuters die net instappen vaak niet zindelijk zijn, waardoor het fysieke van de job ook wordt onderschat op latere leeftijd.

ELS HOEDEMAKERS, MORTSEL

Niet van negen tot vijf

Mensen staren zich blind op de voordelen van het werk als leerkracht, namelijk de vakantie. Toegegeven: wij doen geen weekend of nachtwerk, maar een job van negen tot vijf is het zeker niet. Ik geef les in een graadsklas met 24 leerlingen. De verbeteringen, voorbereidingen en evaluaties nemen nog eens meer dan twaalf uur per week in beslag. Verder worden de nascholingen, oudercontacten, periodieke vergaderingen of oudercontacten ook niet meegeteld. Afgelopen kerstvakantie heb ik zelf nog mijn lokaal geschilderd, na de renovatie. Dus als je alle uren samentelt, kom je op veel minder vakantie dan de gemiddelde Vlaming denkt. Verder kunnen we ook geen beroep doen op andere legale voordelen zoals een firmawagen, een tankkaart of bonussen. Ook als we ziek zijn, moeten we nog altijd de aandacht kunnen geven aan de kinderen die ze verdienen. Bij andere jobs kan je wel eens makkelijker aan de “handrem” trekken.

Dat alles in combinatie met het steeds groter wordende takenpakket en het M-decreet zorgt ervoor dat dit boeiende, leuke en dankbare beroep toch zwaar is.

STEVE VAN MECHELEN, BRASSCHAAT

Stress?

Ik ken verschillende mensen die het beroep van leerkracht uitoefenen en ken geen enkele leerkracht die meer dan dertig uur per week werkt. Om over het aantal verlofdagen per jaar maar niet te spreken. Stress? Als je in de privé werkt, waar het allemaal draait rond winst maken, heb je ook heel dikwijls met veel stress te maken. Ik vind het gewoon niet kunnen dat de leerkrachten het zelfs nog maar durven te vragen.

NICO, ANTWERPEN

Kabelbaan

Het idee om met een kabelbaan de Scheldeoevers te verbinden klinkt aanlokkelijk. Andere steden hebben al expertise op dit gebied, van Barcelona tot New York. Maar maak er dan alsjeblief geen kermisattractie met speelgoedgondeltjes van. Een mooi voorbeeld is de Roosevelt Island Tramway in New York. Twee gondels ter grootte van een autobus die weg en weer gaan over een afstand van 940 meter met drie haltes. Plaats genoeg voor veel volk en mee opgenomen in ticketing van het lokale openbaar vervoer. Zo heb je minder visuele hinder dan wanneer er permanent een rits gondeltjes hangt te bengelen. We hebben dan niet zoals nu de huidige visuele draak van een windmolen die het beeld van het nieuwe Havenhuis verpest.

JAN VAN DER KELEN, BERCHEM

Vinokourov

Dat Vinokourov in de wielerwereld nog een functie met verantwoordelijkheid mag invullen, is er totaal over. Misschien is dat met de steun van de Poetin-kring? Vinokourovs bloeddoping in de Tour, zijn gekochte Luik-Bastenaken-Luik, zijn gekochte olympische titel in 2012: moet er nog zand zijn? Hij is de mede-incarnatie van sportbederf in het wielrennen!

DONNI VAN HOVE, ZANDHOVEN

Exotisch vlees

Na de reportage over dierenleed in pluimveebedrijven stuit ik een paar bladzijden verder op een reportage over de verkoop van exotisch vlees in Antwerpen. Uw reporter beschrijft hoe ze haar dochtertjes van 4 en 2,5 jaar struisvogel-, zebra- en kangoeroevlees laat proeven. Jong geleerd, oud gedaan? De slachting van struisvogels en kangoeroes verloopt allesbehalve ethisch, maar dat krijgen die dochtertjes niet te zien. Ze kunnen alleen oordelen via hun smaak, en niet via kennis waarvan ze verstoken blijven (en die hen zou choqueren). Onze kinderen raken langzaam gewend aan “dierenvleesje”, terwijl we de keerzijde van de medaille voor hen verborgen houden. Op termijn wordt zo de wreedheid ten aanzien van landbouwdieren in onze maatschappij bestendigd.

DIRK BOECKX, BRASSCHAAT

FOTO AN NELISSEN