“Ik won vijf van mijn zeven finales”

Philippe Clement: uitgeschakeld in de kwartfinale, maar zaterdag wel op de Heizel

Niet alleen Genk bewaart uitstekende herinneringen aan het Koning Boudewijnstadion, ook Philippe Clement voelt zich thuis op de Heizel. In vijf van zijn zeven (!) bekerfinales - als speler en assistent-coach - stond de Antwerpenaar in het winnende kamp. “Het is erop of eronder in zo een finale. Dat heb ik altijd leuk gevonden.” Daarom: Philippe Clement, tien keer in de ban van de Heizel. Vieren op de Heizel

“Ik heb vijf van mijn zeven finales gewonnen. De eerste, met Genk, was de mooiste omdat hij volledig uit het niets kwam. Twee jaar eerder voetbalden we nog in tweede klasse, bovendien was het mijn allerlaatste match bij Genk. Alles ligt ook open in zo een finale. Het is do or die en daar hou ik wel van. Er hangt ook een tastbare prijs aan vast. Een trofee. Daar was ik als kind ook al enorm op gebrand.”

“In 2007 (met Club Brugge, red.) mocht ik na de 1-0 tegen Standard als aanvoerder de trofee in ontvangst nemen op de Heizel. Maar dat was niet het belangrijkste moment. Ik was vooral enorm opgelucht toen de scheidsrechter affloot. We hadden een slecht seizoen op de zesde plaats afgesloten, die beker was ons ticket voor Europa.”

Treuren op de Heizel

“Over de verloren bekerfinales gaan we het toch niet hebben? Of toch: wat me vooral bijbleef van de verloren finale tegen Germinal Beerschot (in 2005, eveneens met Club, red.), was dat te veel spelers bij ons die avond te weinig honger hadden. We hadden de titel al op zak. Dat is iets wat ik mijn spelers ook al verteld heb: wie de grootste honger toont in een finale, trekt vaak aan het langste eind.”

“Ook na de gewonnen finale tegen Moeskroen in 2002 overheerste treurnis. Ik viel al vroeg in de wedstrijd uit met een spierblessure en besefte dat ik daardoor het WK in Japan en Zuid-Korea zou missen.”

Bibberen op de Heizel

Philippe Clement (coach Genk)

‘‘ik geloof niet in het lot. Ik doe er elke dag tot in de details alles aan om mijn leven zelf te bepalen.”

“In een bekerfinale kan de lijn tussen winst en verlies flinterdun zijn. Ook daar heb ik op de Heizel al aan beide kanten van die lijn gestaan. Drie jaar geleden maakte Mitrovic voor Anderlecht gelijk in de 89e minuut, waarop Refaelov in blessuretijd de verlossende 2-1 binnentrapte. Dat was amper drie dagen nadat we ons in Istanboel tegen Besiktas geplaatst hadden voor de kwartfinales van de Europa League. Verlengingen zouden ons fysiek gesloopt hebben, daardoor was de ontlading zo mogelijk nog groter.”

“Eén jaar later slikten we tegen Standard in de laatste minuut de 1-2 van Santini, nadat Diaby vlak na rust al rood had gekregen. We vertrokken enkele dagen later op stage naar Spanje om de play-offs voor te bereiden. Ik kan je verzekeren dat Michel Preud’homme daar een week lang niet meteen vrolijk heeft rondgelopen.”

Kiezen op de Heizel

“De selectie terugbrengen van 28 fitte spelers naar eerst 21, die mee op stage gaan en daarna achttien op het wedstrijdblad en elf in de basis: dat is het moeilijkste en minst aangename deel van de trainersjob. We zijn met te veel en ze zullen het ook niet toelaten, maar het liefst zou ik zoals Aimé Anthuenis twintig jaar geleden voor de match alle spelers en leden van de staf op de ploegfoto willen verzamelen. Ik wil hen er in elk geval zo snel mogelijk na het laatste fluitsignaal bij hebben.”

“Ik kan alleen maar proberen om zo eerlijk en rechtlijnig mogelijk te blijven. Al mijn keuzes zijn puur sportief: ze zijn erop gericht om een zo groot mogelijke kans op succes te hebben.”

IJzel op de Heizel

“Er wordt bittere koude voorspeld. Dat vind ik vooral jammer voor de supporters. Voor een bekerfinale moet je tijdig in hemdsmouwen naar het supportersdorp kunnen afzakken voor een hamburger en pint bier. Dat creeert mee de speciale sfeer, die er rond zo’n finale hangt. Bovendien sluit zo’n finale idealiter het seizoen af: een climax of anticlimax, waarna iedereen op vakantie kan.”

Revanche op de Heizel

“Ik was er niet bij tijdens de twee nederlagen dit seizoen tegen Standard. Maar ik heb natuurlijk de beelden wel bekeken. Dit wordt een totaal andere wedstrijd met een totaal ander Standard - denk maar aan Carcela, Koutroubis en Cimirot - en een totaal ander Genk, met een andere coach en meerdere andere spelers.”

“Ik probeer geen revanchegevoelens te creëren bij mijn spelers, dat is ook helemaal niet nodig. Dit is het moment om zelf die beker te pakken, niet om iemand anders iets af te nemen.”

Filmpje voor de Heizel

“Ja, ik heb opnieuw een filmpje voorzien dat de spelers moet prikkelen. Ik ga er vooraf niets over zeggen, dat zou het effect alleen maar afzwakken. We vertrekken vrijdagmiddag naar Brussel, waar we logeren in een hotel in het Zoniënwoud. Wij gaan niet vaak in afzondering, maar hier vind ik het wel gepast. Omdat we op vrijdag in principe ook trainen in Brussel, maar ook omdat het zo’n beetje het gevoel van een belangrijke Europese wedstrijd creeert. In een rustige omgeving kan iedereen dan optimaal op de wedstrijd focussen.”

Primeur op de Heizel

“Het zal wel speciaal zijn dat je als trainer de bekerfinale haalt, terwijl je in de kwartfinales werd uitgeschakeld. Maar ik sta er niet bij stil. Ik kan alleen zeggen dat ik er alles aan gedaan

heb om met Waasland-Beveren Genk uit te schakelen (een spectaculaire kwartfinale was op 3-3 geëindigd, Genk won met 4-2 na het

nemen van strafschoppen, red.). Was de bal niet onverwacht in de modder blijven steken, dan had Thelin gescoord en zou ik zaterdag waarschijnlijk Waasland-Beveren zijn gaan aanmoedigen. Of dit het lot is? Nee, ik geloof niet in het lot. Ik doe er elke dag tot in de details alles aan om mijn leven zelf te bepalen.”

‘Standard-situaties’ op de Heizel

“Zowel Standard als wijzelf hebben de jongste weken vaak gescoord op stilstaande fases. Wij hebben bovendien zondag een te makkelijke tegengoal geslikt op vrijschop. Natuurlijk hebben we daar aandacht aan besteed op training. Maar dat doen we elke week. Ik hoop alleen dat de scheidsrechters en de videoref erop toekijken dat de reglementen gerespecteerd worden. Op ‘Extra Time’ is vorige week nog eens duidelijk gemaakt op welke manier Standard een blok probeert te zetten op hoekschoppen en vrije trappen. Dat mag in het basketbal, maar niet in het voetbal.”

“Ik heb geen problemen met de aanstelling van Jonathan Lardot voor deze finale. Integendeel, het stemt me tevreden dat men gekozen heeft voor een van de beste scheidsrechters van het seizoen. De dag dat ik voor aanvang van een wedstrijd zou twijfelen aan de onpartijdigheid van de scheidsrechter, dan stop ik. Dan is het niet meer werkbaar.”

Wat na de Heizel?

“Ik verwacht niet dat de uitkomst van deze bekerfinale een impact zal hebben op onze prestaties in Play-off 1. Daarin speel je dit seizoen tien keer na mekaar een topper, voor onze heel jonge groep is dat een bijzondere ervaring. Die zal hen sterker maken, daar ben ik nu al zeker van.”

“Mijn spelers zullen gretig zijn, net zoals ze dat nu zijn voor de finale. Er lopen niet veel spelers in de kleedkamer rond die al een prijs hebben gepakt in hun leven. Die kans krijg je ook niet vaak in je carrière. Daarom moet je er alles aan doen om ze te grijpen.”