Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Wanhopige vader autistisch meisje wil kamperen voor deur minister
Vader van autistisch meisje uit Mortsel dreigt ermee te gaan kamperen voor kantoor minister Vandeurzen
Het verhaal van Shauni, dochter van de gepensioneerde buschauffeur Dirk Vervoort uit Mortsel, stond in december 2014 in alle kranten. Hij was radeloos omdat hij nergens opvang vond voor zijn mentaal en fysiek gehandicapte dochter. Dat is toen goed gekomen, maar vandaag staat ze opnieuw op een wachtlijst en volgt weer een periode van onzekerheid. “We houden dit niet vol. Desnoods ga ik kamperen voor het kantoor van de minister.”
De wachtlijst is die van de sector van de gehandicaptenzorg en er staan 14.000 namen op. Zij hebben allemaal een aanvraag ingediend voor wat tegenwoordig ‘een persoonsvolgend budget’ heet.
“Shauni is zwaar autistisch en ze heeft door haar genetische afwijking ook problemen met hart, nieren en darmen”, vertelt haar gescheiden vader Dirk Vervoort, bij wie de jonge vrouw inwoont. “Eind 2014 had ze een crisis waardoor ze onmogelijk nog terechtkon op de school waar ze zat. Ze was toen 19, maar in mentale leeftijd was ze misschien tien jaar jonger. Ik heb er toen ook de pers bijgehaald en ik ben dagenlang in hongerstaking geweest. Uiteindelijk werd voor haar crisisopvang gevonden bij Sint-Amedeus in Mortsel.”
Nadien is Shauni, met aangepaste medicatie, opgevangen in de gemeenschapsschool voor buitengewoon onderwijs Zonnebos in ’s-Gravenwezel. Daar zit ze nu nog op internaat, maar het is haar laatste schooljaar en eind juni valt de omkadering weg. “Haar problemen zijn veel te groot om haar thuis te kunnen opvangen”, zegt Dirk Vervoort. “Dat is echt geen optie. We hebben al lang geleden een aanvraag ingediend voor een budget. Ik hoor dat ze prioriteit 1 heeft gekregen, de hoogste. Maar toch kan dat geld blijkbaar niet worden vrijgemaakt, omdat ze nog moeten uitzoeken of er wel budget voor is, als ik het goed begrepen heb.”
De onzekerheid weegt op het gezin. “Ik ben op, maar voor Shauni zelf is het nog lastiger. Zij kan door haar aandoening niet tegen die onzekerheid. Als we geen gehoor vinden, ga ik desnoods kamperen voor het kantoor van minister van Welzijn Vandeurzen. Dit houden we niet vol.”
Nagelbijten voor iedereen
Mieke Ruysch is sociaal assistente bij Zonnebos in ’s Gravenwezel. Zij bevestigt dat het nagelbijten is voor alle betrokkenen. “Het is zeker nodig dat Shauni een goede ondersteuning blijft krijgen. We weten nu niet wat we moeten zeggen tegen haar en haar familie. De budgetten worden gefaseerd toegekend: dat is gewoon afwachten.”
Shauni is niet de enige in zo’n
Karina De Beule
Vlaams situatie, weet Ruysch. “Er zijn alleen al in onze scholengroep nog jongeren die niet weten waar ze aan toe zijn. Maar Shauni is wel het meest urgente dossier.”
Bij het Vlaams Agentschap voor personen met een Handicap kennen ze het probleem maar al te goed. “Er is nu eenmaal de wachtlijst”, zegt woordvoerster Karina De Beule. “En we kunnen niet meer uitgeven dan wat we ter beschikking krijgen. Vier keer per jaar maken we geld vrij voor een aantal mensen op de wachtlijst. We houden rekening met verschillende criteria, zoals wie het eerst een aanvraag indiende en de ernst van de handicap. We moeten ook altijd, tot het einde van het jaar, voldoende geld opzij houden voor echt dringende gevallen.”
Vorig jaar konden 1.500 mensen op de wachtlijst worden geholpen. “Shauni Vervoort heeft prioriteit 1, maar meer kunnen we er niet over zeggen, ook niet over de timing, hoe erg ik dat ook vind”, zegt De Beule. “We kunnen alleen maar proberen zo correct mogelijk de budgetten toe te wijzen.”
“Shauni Vervoort heeft prioriteit 1, maar we kunnen alleen maar proberen zo correct mogelijk de budgetten toe te wijzen.”
Budgetverhoging
Het Vlaams budget voor gehandicaptenzorg is onder minister Vandeurzen al gestegen met 330 miljoen euro, tot 1,4 miljard euro.
“De enige manier om de wachtlijst te verkleinen is het budget nog vergroten. Het geld dat jaarlijks vrijkomt door overlijdens bedraagt maar 30 miljoen euro”, zegt Karina De Beule. “De persoonsgebonden budgetten variëren van 10.000 tot 85.000 euro en worden meestal levenslang uitbetaald: vandaar de grote sommen die nodig zijn.”
Het is de politiek die beslist over budgetverhogingen. In een interview in De Zondag zei James Van Casteren, topman van het Agentschap voor Personen met een Handicap, dan ook: “Ik ben heel benieuwd naar de partijprogramma’s voor de verkiezingen volgend jaar. Hoeveel geld zal elke partij willen investeren in gehandicaptenzorg?”
Voor wie geen budget krijgt, zijn er wel nog andere vormen van opvang die tijdelijk of gedeeltelijk soelaas bieden.