Geslepen vos en pientere koala

CD&V Antwerpen gaat voor verjonging, was gisteren de boodschap, maar dat nieuws werd overschaduwd door het politieke afscheid van oude krokodil Marc Van Peel. Tussen haakjes: zo heel erg verjongend kun je een lijst niet noemen met op de eerste drie plaatsen Kris Peeters (minister sinds 2004), Caroline Bastiaens (gemeenteraadslid sinds 2012) en Nahima Lanjri (al gemeenteraadslid in 1995). Maar goed, er is ook jong geweld dat zich naar voren wurmt en de lijst zal dus niet worden geduwd door Marc Van Peel.

Diens nakende politieke pensionering mag op stedelijke schaal een historisch moment worden genoemd. Sinds 1989 was Marc Van Peel een vaste waarde in gemeenteraad en schepencollege, met als bekroning twaalf jaar in functie als havenschepen, na het burgemeesterschap het mooiste mandaat in de stad aan de stroom. Kun je het hem kwalijk nemen dat hij in 2012 als een geslepen vos opnieuw de haven binnenhaalde door het kartel met sp.a te laten voor wat het was en met de N-VA in zee te gaan? Eind jaren negentig onder Jean-Luc Dehaene is Van Peel drie jaar nationaal voorzitter van de CD&V geweest, maar op de vraag waar hij trots op is, houdt hij het dichter bij huis. Hij speelde een bepalende rol voor de totstandkoming van het Havenhuis, het Red Star Line Museum, het MAS en de Kieldrechtsluis. Hij krijgt algemeen lof voor zijn rol als ambassadeur, van de haven van Houston over Dakar tot in Shanghai. Zijn grappige campagnefilmpjes in 2012, waarin hij een Hollander in de Schelde duwt en de deur van het stadhuis dichthoudt voor de aanstormende De Wever, toonden het onderkoeld gevoel voor humor van de bewonderaar van Churchill en de glorietijden van The British Empire.

Bij de scouts was zijn totemnaam Pientere Koala. “Ze vonden dat ik een pienter baasje was”, vertelde hij daar eens over. “De koala sloeg op mijn negatieve karaktertrek. Een koala is een beest dat stilzit in de boom. Ze vonden dat ik te weinig deed als er gesjord moest worden. Ze hebben het er niet uit gekregen. Ik heb te weinig gewerkt aan mijn te groot koalagehalte.’’

Als hij het zelf zegt, moeten wij het niet meer doen. Van Peel is nooit een campagnebeest, dossiervreter of beeldenstormer geweest. De CD&V verliest aan hem geen stemmenkanon. Maar wel een heer van stand die in zijn laconieke stijl altijd politiek heeft bedreven op niveau. De lat ligt hoog voor zijn kandidaat-opvolgers.