Gazet van Antwerpen Stad en Rand
… en zo is het er nu Zo was het toen...
“Schande van Kasterlee? Dat vind ik overdreven”
Kempenaars Kennel in Kasterlee ligt er verlaten bij. De brievenbus zit nog propvol post en de toegangspoort is vastgemaakt met een hangslot. Alleen het reclamebord verraadt nog dat er ooit een kennel was. “Sinds de zaak hier twee jaar geleden gesloten werd, is het hier stil”, vertelt een buurvrouw. “Soms komen er nog mensen langs die er een hondje willen kopen en rechtsomkeer maken wanneer ze zien dat het gesloten is. En in de zomer is het terrein overwoekerd met brandnetels.”
Wat er met de zaakvoerder is gebeurd, kan de vrouw niet zeggen. “Na de sluiting heb ik Gerd nog één keer gezien, maar toen heb ik hem niet gesproken”, zegt ze. “We hadden zelf weinig last van de kennel. Je hoorde hier wel geregeld honden blaffen, maar dat waren we gewoon. Er kwam vroeger veel volk over de vloer om een hondje te kopen. In de media wordt nu vaak gesproken van ‘de schande van Kastel’ (de volkse naam van Kasterlee, red.).
Maar dat vind ik overdreven. Zelf heb ik nooit de indruk gehad dat de hondjes werden verwaarloosd. Iemand in de familie had er ook een hond gekocht en heeft er geen problemen mee gehad.” Een andere buurtbewoner had geen contact met de kennel. “De mensen zonderden zich veeleer af van de buurt”, vertelt ze. “Het lawaai van blaffende honden was soms wel hinderlijk, maar ik heb er nooit over geklaagd.” (mto)