Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Het liep niet altijd zoals het moest”

Anthony Limbombe (23) na zeven jaar van ups and downs opgeroepen voor nationale ploeg Over zijn broers

- GERT GYSEN, SIMON BOON (gegy)

Op de eerste speeldag niet goed genoeg om in de wedstrijdk­ern van Club Brugge te zitten. Maar vandaag wel een van de amper drie spelers uit de Belgische competitie die bij de selectie van de Rode Duivels zit. Anthony Limbombe, op zijn 23ste al de comeback kid van deze Rode Duivels.

Vallen en opstaan. Het is een beetje wat de carrière van Anthony Limbombe samenvat. De 23-jarige flankspele­r draait al dik zeven jaar mee in het profvoetba­l, maar kende al ups and downs. Zijn begin bij Genk bijvoorbee­ld. Hij werd in Limburg gezien als een van de pareltjes van de jeugdacade­mie. Eentje waarvan iedereen wist dat hij zou slagen. Hij was amper zestien jaar oud toen hij een eerste keer mocht invallen tegen Lokeren. Op zijn zeventiend­e stond hij in de Champions League. Een gouden toekomst lonkte. Maar zo snel hij in het begin de hemel bestormde, zo snel keerde het ook weer. Bij Genk werd er geklaagd over zijn tactische discipline en Limbombe zelf voelde zich misbegrepe­n. De minste opmerking van zijn trainers beschouwde hij als kritiek. Mario Been vond niet de juiste manier om Limbombe te raken. Een uitleenbeu­rt aan Lierse bracht niet veel soelaas.

“Het was misschien allemaal wat te vroeg voor mij”, kijkt Limbombe nu terug op het stormachti­ge begin van zijn carrière. “Ik had wel de technische bagage, maar door mijn jonge leeftijd was ik fysiek nog niet klaar. En ik was ook nog niet volwassen in mijn hoofd. Het is niet altijd gelopen zoals het moest.”

Mentalitei­t

En dus liet Genk hem naar NEC vertrekken. Met 23 goals en 18 assists in twee seizoenen speelde hij zich in de kijker van Club Brugge. Daar liet hij in zijn eerste seizoen onder Michel Preud’homme al vlagen van zijn talent zien. Maar begin dit seizoen leek Limbombe weer helemaal bij af te zijn. Voor de eerste wedstrijd van de competitie op het veld van Lokeren selecteerd­e Ivan Leko achttien spelers. Niet erbij: een fitte Anthony Limbombe. “Mentalitei­t komt op de eerste plaats”, was de uitleg van Ivan Leko na de wedstrijd. Er gaat een belletje rinkelen bij Limbombe. Hij beseft dat de ploeg op de eerste plaats komt. En hij was weer vertrokken voor een piekperiod­e die tot vandaag duurt. Vanaf de vijfde speeldag was hij onbetwist basisspele­r, hij toonde zich meermaals beslissend voor Club en nu is hij ook Rode Duivel.

“Dat het gek gelopen is? Dat valt wel mee. Het was gewoon zo dat de trainer in het begin van het seizoen op andere spelers rekende. Ik heb toen een goed gesprek gehad met Vincent Mannaert en Bart Verhaeghe. Zij hebben goed hun best gedaan voor mij. Ik heb toen ook veel met de trainer samengezet­en en gepraat over mijn positie. Hij heeft me ook duidelijk uitgelegd wat hij van me verlangde. Daarna heb ik dat goed uitgevoerd en is alles goed gekomen.”

Maar toch was het slikken. Generatieg­enoten met wie hij bij Genk speelde, wonnen de Gouden Schoen (Dennis Praet) en speelden de Champions League-finale (Yannick Carrasco). En het grote talent Limbombe bleef ter plaatse trappelen. “Dat ik nu nog bij Club Brugge zit, betekent dat het zo moest zijn. Ieder volgt zijn eigen pas. Sommigen komen er sneller dan anderen. Maar ik ben er zeker van dat ik er ook zal geraken.”

Afrekenen met vriend Carrasco

De eerste mijlpaal is al een feit: een selectie voor de Rode Duivels. Dat is tegenwoord­ig behoorlijk straf voor een speler uit de Belgische competitie. “Ik sta hier met een gezonde dosis stress”, zegt Limbombe, die nu bij het kransje kandidaten behoort die mag hopen op een selectie voor het WK in Rusland. “Het is een heerlijk gevoel dat ik hier mag zijn. Ik ben daar trots op. Dit alleen al is een ervaring op zich, maar een eventuele selectie voor het WK zou helemaal top zijn. Mijn grote voordeel is dat de Rode Duivels in hetzelfde systeem spelen als wij bij Club Brugge.”

Om bij de 23 voor het WK te geraken, moet Limbombe wel afrekenen met twee vrienden/concurrent­en: Jordan Lukaku en Yannick Carrasco. “Ik zat met Yannick op dezelfde school. Toen ik hem hier terug zag, was het meteen weer als vroeger. Natuurlijk is hij nu een concurrent, maar we zijn ook gewoon goede vrienden. We gunnen elkaar allebei het beste.”

Ondanks de vele in zijn carrière lijkt Limbombe ervan overtuigd te zijn dat het vanaf nu alleen maar op- waarts zal gaan. Hij verlengde zopas zijn contract bij Club Brugge tot 2021, maar dat wil niet automatisc­h zeggen dat hij volgend seizoen nog in Brugge speelt. “Ik ben blij bij Club Brugge en ben ook blij dat ik mijn contract heb verlengd. Al- leen wil ik ook stappen maken. Ik word deze zomer 24 jaar. Het is niet zo dat het dan al hoog tijd is om te vertrekken, maar mocht ik de kans krijgen, dan ga ik het wel overwegen. Een selectie voor het WK zou in dat opzicht extra deuren openen.”

haperingen

Anthony is de bekendste, Antwerpspe­ler Stallone de oudste, maar als je de specialist­en moet geloven is het vooral uitkijken naar de jongste van de drie: Bryan, zestien jaar en speler van Genk.

“De beste moet er nog aankomen”, bevestigt Anthony. “Hij is een mix van mij en Stallone. Ik ben meer een verfijnde speler, terwijl Stallone een krachtige voetballer is. Bryan heeft de technische bagage én de kracht.”

Grote broer Stallone is trots op zijn broertje, maar lijkt zelf wel voor Congo te kiezen. “Hij was natuurlijk heel fier, momenteel is hij op stage in Spanje. Hij zei dat het mooi is dat eentje voor Congo kiest en eentje voor België kiest.”

En Anthony denkt ook dat Stallone deze zomer best voor een stap hogerop kiest. “Hij is nu goed bezig bij Antwerp. Ik weet niet of ze zijn contract gaan verlengen, maar ik vind wel dat hij dat verdient. Maar als ik Stallone was, zou ik wel overwegen om een stap hogerop te zetten. Zeker als je ziet hoe hij het de afgelopen maanden heeft gedaan.”

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium