Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Go, Joke, Go!
Het gebeurt niet gauw dat ik bij mezelf denk: ‘goed bezig Joke Schauvliege, goed bezig’. Het gebeurt ook niet gauw dat ik bij mezelf denk: ‘het omhoog trekken van boetes? Topidee jongens, topidee’. Niet omdat ik per definitie tegen het verhogen van boetes ben, maar omdat het me doorgaans koud laat aangezien ik nog nooit een boete heb moeten betalen. (De bibliotheekboetes van de vele boeken die ik als kind weken op mijn nachtkastje vergat buiten beschouwing gelaten.)
Maar niets van dat al deze keer. Want minister Schauvliege wil tegen de zomer de boetes op zwerfvuil en sluikstort drastisch de hoogte inkrijgen. Waar ranzige vervuilers nu oplopen tegen een limiet van 350 euro wanneer ze gepakt worden, zal dat binnenkort algauw zo’n 800 euro worden met een maximum van - jawel - twee miljoen euro. Hoera, hoezee! (In ieder geval, als die handhaving in de praktijk ook effectief met de regelmaat van de klok zal worden uitgevoerd.)
Ik denk overigens niet dat ik de enige ben die deze maatregel toejuicht. Uit het jaarverslag 2017 van de Antwerpse ombudsvrouw Karla Blomme bleek eerder deze week nog dat de Antwerpenaar zich mateloos ergert als straten vuil zijn. Maar liefst de helft van de 122.073 vragen, meldingen en klachten die de stad behandelde, gingen over zwerfvuil en sluikstort. Te begrijpen. Want wie ergert zich nu niet oeverloos aan de vele sigarettenpeuken voor zijn dorpel, de occasionele televisie voor de deur van de wasserette twee huizen verderop, de eenzame, lege tequilafles op de vensterbank van de handelszaak drie deuren naar links, om nog maar te zwijgen over de vergeelde, natgeregende zetelkussens in het groenperkje onder de boom een paar meter van de voordeur. U hoort het, ik spreek uit (veel) ervaring. Voor een keer deel ik de mening: wie niet horen wil, mag diep in de geldbuidel tasten.
Toch mag repressie (ook) hier niet het enige zijn. Maatregelen die voorkomen dat zwerfvuil op onze straten belandt, die moeten we eveneens toejuichen. (Hoort u het al komen?) Waarom dus als stad niet toetreden tot de statiegeldalliantie en pleiten voor het invoeren van statiegeld op plastic flessen en blikjes? Mochten hardnekkige vervuilers deze dan alsnog op straat smijten, zou het alleszins mijn portefeuille spijzen in plaats van dat het me enkel doet zuchten bij het lopen met dat zootje naar de eerstvolgende vuilnisbak.