Gazet van Antwerpen Stad en Rand
84-jarige loopt urban trail met kleindochters uit op verjaardag
Eddy Smets is oudste van vijfduizend sportieve deelnemers in Gent
Eddy Smets vierde zondag zijn 84ste verjaardag al lopend, als oudste van de vijfduizend deelnemers aan de Gent Urban Trail. “Ik hield mijn hartslagmeter in het oog en ben nooit boven de 140 slagen per minuut gegaan”, aldus de sportieve Schotenaar, die gisteren alweer op de tennisbaan stond.
heeft altijd graag gesport. Dertig jaar geleden lag hij samen met Tuur Van Bladel aan de basis van volleybalclub Sveka en hij liep ook vroeger al graag, om te ontspannen na zijn drukke job als zelfstandig verkoper van auto-onderdelen. “Zowel bij de Antwerp Ten Miles als de 20 kilometer van Brussel heb ik zo’n keer of acht aan de start gestaan. Die tijden zijn voorbij, zeker na mijn hartoperatie negen jaar geleden. Drie overbruggingen kreeg ik, maar mijn arts moedigt me aan om te blijven bewegen.”
Genieten van het lopen, de mooie gebouwen en andere bijzondere locaties waar je passeert. Dat is de essentie van Urban Trail. “Mijn dochter Vera, haar man Frank en kleindochters Caroline (18) en Eva (22) zijn er helemaal weg van en wisten me warm te maken om dit jaar samen de drie Vlaamse varianten uit te proberen”, vertelt Eddy. “Enkele weken geleden brachten we die van Antwerpen tot een goed einde. Op tweede pinksterdag trekken we naar Hasselt en voorbije zondag stond de loop in Gent op het programma. Dat die samenviel met mijn 84ste verjaardag was puur toeval.”
Om 6u al zat de jarige met zijn loopgrage familieleden in de auto richting Gent. “Mijn vrouw Hélène had voor ons allemaal lekkere boterhammen met omelet gemaakt zodat we toch al niet met slappe benen aan de 6,5 km moesten beginnen. De speaker was ingelicht dat ik jarig was en ontlokte nog voor het startschot een luid applaus bij de andere deelnemers. Ik droeg een opvallend oranje shirt, waardoor ik ook onderweg nog heel wat felicitaties kreeg”, vertelt de atleet op leeftijd.
Happy Birthday door ’t Kuipke
De Leopoldkazerne, Het Kraakhuis, de Academie voor Schone Kunsten, Campus Rommelaere en het grootste auditorium van de Universiteit Gent: Eddy kent al deze gebouwen nu ook van de binnenkant. “Soms moest ik tot drie verdiepingen hoog de trappen op en moest ik wel even vaart minderen, maar voor de rest kende ik geen problemen om te finishen”, getuigt de 84-jarige. “De laatste ronde op de wielerbaan van ’t Kuipke was fantastisch. Ze speelden er Happy Birthday, wat ook de laatste meters heel aangenaam maakte, ondanks de vermoeidheid.”
“Papa is voor mij en vele anderen een groot voorbeeld”, aldus zijn trotse dochter Vera. Bezige Eddy zelf vindt het allemaal niet zo bijzonder. Van stijve spieren had hij nauwelijks last. De dag na de wedstrijd speelde hij alweer zijn wekelijks partijtje tennis en woensdag zal hij zoals elke week arme kinderen en jonge vluchtelingen helpen in de sociale kruidenier Appel & Ei. “Ik heb in mijn leven van veel geproefd. Zo ben ik de laatste jaren ook veel met kunst bezig geweest: schilderen, lassen, beelden maken,… Ik kan daar helemaal in opgaan, maar zonder erin uit te blinken. Dat is met mijn sport net hetzelfde. Ik ben wel dankbaar dat ik nog samen met mijn kleindochters kan lopen, dat is heel bijzonder.”