Gazet van Antwerpen Stad en Rand
De dijkgraaf is plots ‘aantastbaar’
Landeigenaars zetten beheerder Land van Waas aan de kant
De dijkgraaf wankelt. Meer dan zeventien jaar lang zwaaide Theo De Roeck de plak over de polder Land van Waas, maar nu zit hij in nauwe schoentjes. Beschuldigingen van pesterijen en seksuele intimidatie, van zelfverrijking en van rijden voor de haven van Antwerpen. Dodelijk voor een man die de belangen van de polders moet verdedigen. Hij is voorlopig geschorst, de provincie OostVlaanderen moet nu een onderzoek beginnen.
Onaantastbaar was hij, dijkgraaf Theo De Roeck. Zijn graafschap is de polder Land van Waas, aan de oevers van de Schelde. In de velden ten oosten van Sint-GillisWaas, Beveren en Zwijndrecht was zijn woord wet. En daarbij ging hij volgens zijn tegenstanders zwaar over de schreef.
Hij hield ze lang moeiteloos op afstand. Tot gisteren. Toen stemde de algemene vergadering, die elke zes jaar een nieuwe dijkgraaf verkiest, nipt voor een onderzoek van de Oost-Vlaamse deputatie. Die vergadering bestaat uit iedereen die een lap grond heeft in de polder. 112 van hen stemden in met zo’n onderzoek, 107 bleven achter hun dijkgraaf staan. De Roeck is nu tijdelijk geschorst tot dat onderzoek af is.
Pesterijen, geweld en seksuele intimidatie
Wat hem wordt aangewreven is niet min. Zijn griffier diende een klacht tegen hem in voor pesterijen, geweld en seksuele intimidatie. Ze vraagt haar ontslag en een uitbetaling van bijna 200.000 euro.
Kris De Smit, een voormalig bestuurslid, bracht een resem aan machtsmisbruiken naar buiten. De Roeck had zijn vergoeding van 7.209 euro opgetrokken naar 24.372 euro per jaar. Bovendien had hij verkoopbeloften door de bestuursvergadering gekregen door ze ergens weg te stoppen onder varia. Verkoopbeloften aan de haven van Antwerpen nota bene, dé grote vijand die al lang probeert uit te breiden op linkeroever.
De muiterij op de polder was niet meer te houden. Zelfs niet voor De Roeck, die “te geëmotioneerd was om zelf in het geweer te gaan”. Zijn advocaat moest gisteren de meubelen proberen te redden. De hele hetze was een “politiek steekspel”, gestart door de griffier en haar man. “Mijn cliënt heeft alleen een paar versleten wegen willen verkopen die te duur zijn om door de polder zelf te laten opknappen.” En de verhoging van de vergoeding verliep volgens de regels.
Middeleeuws
Als dijkgraaf staat De Roeck in voor het goede beheer van de polder. Hij moet er samen met zijn bestuur voor zorgen dat de boel niet onder water loopt en dat de wegen in hun beheer in goede staat zijn. Daarvoor kan hij zelfs belastingen heffen.
“Eigenlijk een middeleeuwse toestand”, zegt gedeputeerde Griet Gillis (Groen). “De polder komt tussen in onteigeningskwesties en er zijn verhalen van boeren die extra moeten betalen om de weg te kunnen gebruiken die naar hun land loopt.”
En dan ging De Roeck volgens Gillis nog wat verder. “Als een agendapunt hem niet aanstond, dan nam hij het gewoon niet op. Daar heeft de gouverneur De Roeck zelfs nog voor op de vingers getikt. Het deerde hem niet. Iemand moet hem een hand boven het hoofd houden, anders kun je dat niet volhouden.”
De lokale CD&V, wordt gefluisterd, en Tabaknatie uit de haven van Antwerpen. “Een dictator is nog zacht uitgedrukt”, zegt grote tegenstander De Smit.
De schrik zat er dan ook goed in bij veel van zijn tegenstanders. De gemeente Beveren stuurde zelfs twee agenten naar de algemene vergadering, omdat verschillende mensen zeiden bedreigd te zijn als ze tegen de dijkgraaf zouden stemmen.
Het hielp allemaal niet. Na afloop verliet De Roeck de vergadering als een gebroken man, steunend op een stok en met de tranen in de ogen. “Ik wil er mee stoppen.”
Advocaat van Theo De Roeck
“Mijn cliënt heeft alleen een paar versleten wegen willen verkopen die te duur zijn om door de polder zelf te laten opknappen.” Griet Gillis
Groen
“Als een agendapunt hem niet aanstond, dan nam De Roeck het gewoon niet op.”