‘Hotel Römantiek’ bindt Kempense Mieke aan Antwerpse Jan

Hötel Romantiek sloot gisteren weer de deuren, maar was ook dit jaar geen maat voor niks. De Kempische Mieke werd verliefd op Antwerpenaar Jan. “Op onze leeftijd erger je je niet meer aan pietluttigheden”, zeggen ze.

Hotel Römantiek flikt het weer. Een jaar na Jos en Rosa, nog altijd een dolverliefd duo, levert het programma opnieuw twee koppels op. Zo vonden Marc (Gent) en Maria (Hombeek (Mechelen)) elkaar na de opnames. Mieke Verlaak (67) uit Kasterlee, die eerder ruim veertig jaar samen was met een ex-priester, viel voor de charmes van Jan De Coster (68) uit Borsbeek. “Na de opnames, die al dateren van oktober 2017, moesten we zwijgen. Nu mag iedereen het weten.”

Wat herinneren jullie nog van de eerste ontmoeting?

Jan: In de eerste aflevering kregen we elk een ruiker bloemen in de handen gedrukt die we willekeurig aan een vrouw moesten overhandigen. Het toeval wou dat ik recht op Mieke ben afgestapt.

Voelde je meteen vlinders?

Mieke: Dat nu niet, maar de wereld rond ons viel wel even stil. Het klikte meteen. Dat moment is ons altijd bijgebleven. Het was zelfs één van de mooiste momenten van die elf dagen in Portugal.

Jan: We waren ook uitgeloot om de nacht op die boot door te brengen. De volgende dag wilden we ons niet als koppel profileren. We dachten dat het de sfeer in de groep misschien niet ten goede zou komen.

Sommigen twijfelden zelfs of we nog gevoelens hadden voor elkaar.

Hadden jullie, eens terug in België, geen schrik dat die romantische bubbel zou verdwijnen?

Jan: Absoluut. Niet alleen omdat de camera’s er niet meer waren, ook omdat de hele setting anders is. Je kunt het vergelijken met een vakantieliefde. Dat stelt ook weinig voor omdat alles zo kunstmatig is.

Mieke: In feite zijn we na onze reis in België helemaal van nul van moeten beginnen.

Jan: Je moet ervoor openstaan dat een liefde in je leven kan sluipen. Anderen deden misschien iets te krampachtig een poging of waren te gespannen. Je moet het je laten overkomen.

Mieke: Wat Jan goed deed, was mij veel geduld gunnen. Ik viel van de ene emotie in de andere. Soms twijfelde ik ook. Was dit wat ik wou? Wou ik me in een relatie storten? Hoe intens kon en mocht dit worden? Wat waren zijn verwachtingen? Ik had tijd nodig. Wij zijn geen pubers meer. Op onze leeftijd is het verwachtingspatroon anders.

Mieke, toen de reeks begon, vertelde je in onze krant dat je niet snel verliefd wordt. Toch ben je voor Jan gevallen.

Mieke: Ik sta nog steeds achter die uitspraak. Wij waren ook niet vanaf de eerste ontmoeting verliefd, hé. Er was een klik. Dat gesprek op het strand voelde voor mij zo goed aan dat ik heb beslist het een kans te geven. Denk nu niet dat ik zo’n klik met Jan en alleman heb. Allez, toevallig heet hij nu wel Jan. (lacht)

Je zei toen: “Ik wil een man bij wie je in lange gesprekken je ziel kunt blootleggen.”

Mieke: Klopt. Een jonge mens begint een relatie met niks, wij met een rugzak aan levensverhalen. Er is een hele geschiedenis om te vertellen. Wij babbelden de voorbije maanden al vele uren met elkaar.

Hebben jullie veel zaken gemeen?

Mieke: Ik ben 41 jaar getrouwd geweest met André. Jans vrouw, met wie hij ook veertig jaar samen was, is gestorven aan kanker. Mijn man heeft ook kanker gehad. Ze zijn beiden in hetzelfde jaar overleden. Wij konden elkaar terugvinden in elkaars verhalen. Je mag nog zoveel schatten van vrienden hebben, maar zulke intense ervaringen kan je alleen maar kwijt tegen lotgenoten.

Jan: Je kan zeggen dat we allebei ervaring met de dood hebben. De dood staat niet tussen ons, maar naast ons. Wij kunnen er open over babbelen, zonder emotioneel te worden.

Hebben jullie al negatieve kantjes ontdekt?

Jan: Die zullen er zijn, maar weet je wat het is? Als je ouder bent, stoor je je daar niet meer aan. Oudere mensen kunnen meer relativeren. Hoelang hebben we nog samen? Tien jaar? Twintig jaar? Wij willen er nog iets moois van maken. Wij gaan echt niet meer tegen elkaar lopen zagen over een handdoek op de grond of een stoel die scheef staat.

Mieke: Als je jong bent, ben je vaak nog onzeker. Wij moeten ons niet meer bewijzen. We hebben kinde- ren en kleinkinderen. Onze actieve carrière is voorbij en we zijn met pensioen.

Jan: Er is maar een jaar verschil in leeftijd tussen ons. Dat is meegenomen. De groep van Hotel Römantiek was nogal aan de oude kant. Allez, dat voelde voor ons zo aan omdat wij bij de jongsten waren. Vier deed er alles aan om het programma te doen slagen. We kunnen de crew niet genoeg bedanken.

De relatie is bekend. Gaan jullie nu ook een volgende stap in jullie relatie zetten?

Jan: Die stap hebben we vorige week al gezet. Toen zijn we een weekje naar Egypte geweest. Dat heeft ons héél goed gedaan.

Mieke: Gelukkig is de periode van het zwijgen voorbij. We konden al wel eens ergens gaan eten, maar hebben het niet op Facebook gezet. Het moest voor de kijker ook nog spannend blijven.

Wonen jullie al samen?

Mieke: Oh nee, dat zien we later wel. Bovendien is het niet zo eenvoudig. Jan heeft een huis in Borsbeek, ik woon in Kasterlee. Laten we stilletjes in elkaars leven komen.

Jos en Gaby, het koppel uit de vorige

reeks van Hotel Römantiek, trouwen eind juni. Zien we jullie dat ooit nog doen?

Mieke: Daar is nog niet over gesproken. Misschien komt dat er zelfs nooit.

Jan: Het is goed met elkaar zoals het is. Dat is het belangrijkste. TOM VETS

FOTO BERT DE DEKEN