Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Eindeloze rist ereplaatsen, maar nauwelijks Belgische zeges
Greg Van Avermaet (vijfde) “Niet de punch om van iedereen weg te rijden”
Yves Lampaert voorlopig enige landgenoot met overwinning in Vlaams voorjaar
Yves Lampaert in Dwars door Vlaanderen. Daar blijft het voorlopig bij. Vorig jaar stapelden de Belgen de zeges op in het Vlaamse voorjaar. Omloop, E3 Harelbeke, Gent-Wevelgem, Dwars door Vlaanderen, Driedaagse De Panne-Koksijde, Ronde van Vlaanderen én Roubaix: Van Avermaet, Gilbert en Lampaert wonnen ze allemaal. Vandaag blijft het bij een eindeloze rist ereplaatsen voor de Belgen. Tijd om aan de alarmbel te trekken?
Ereplaatsen DERDE in E3 Harelbeke
ACHTSTE in Dwars door Vlaanderen VIJFDE in Ronde van Vlaanderen Wat zegt hij?
Dat er zondag in de Ronde van Vlaanderen simpelweg iemand beter was. Net zoals ruim een week eerder in de E3 Harelbeke.
“Terpstra was opnieuw indrukwekkend”, aldus Van Avermaet in Oudenaarde. “We hebben achter hem niet gewacht en het draaide goed rond, maar toch kwamen we niet dichterbij. Zelfs niet op de rechte steenweg richting Oudenaarde. Dan ben je de sterkste. Chapeau.”
Het verklaart waarom Van Avermaet, anders dan een week eerder in Wevelgem, niet ontgoocheld was. Hij had vrede met zijn vijfde plaats.
“Misschien dat er in ideale omstandigheden een podiumplaats had ingezeten, maar meer ook niet.”
Wel opvallend: voor het eerst in dit Vlaamse voorjaar zoekt Van Avermaet de oorzaak voor het uitblijven van die grote zege ook bij zichzelf. Zijn vorm is goed, aldus de kopman van BMC, “maar niet super”. Of nog: “Ik hoorde bij de beste vijf in koers, maar winnen is momenteel moeilijk. Ik had niet de punch om van iedereen weg te rijden.”
Plus: al de hele lente krijgen we, anders dan vorig jaar, kil, guur en nat weer. Alles wat Van Avermaet liever vermijdt, liet hij na de Ronde opnieuw verstaan. “Het was een heel lastige dag. Met de regen en de koude was het moeilijk om mijn beste gevoel te vinden.”
Wat vinden wij?
Dat Van Avermaet na de Ronde de juiste analyse maakte. Na Gent - Wevelgem beweerde hij nog dat hij zich beter voelde dan vorig jaar, maar nu klonk het oprecht dat hij momenteel niet het explosieve vermogen heeft om anderen uit de wielen te rijden. Het keert in elke Vlaamse voorjaarswedstrijd terug. Van Avermaet kan probleemloos volgen, op Terpstra na is er niemand die beter is dan hij, maar zelf is hij ook niet beter dan die andere toppers. Dat is het grote verschil met vorig jaar, toen hij het moment waarop hij alle anderen pijn kon doen maar voor het uitkiezen had. Maar of je dat zo’n grote verrassing kan noemen? Intussen blijkt steeds meer hoe buitengewoon het voorjaar van 2017 was voor Van Avermaet. 2018 is niet uitzonderlijk zwak, 2017 was uitzonderlijk sterk. Dit jaar is Van Avermaet simpelweg teruggekeerd naar het niveau waarop hij nagenoeg zijn hele carrière gekoerst heeft. Heel goed, er altijd bij in de finale, op een goede dag in staat te winnen – ook nu zondag in Roubaix – maar niet de renner die de grote zeges aan mekaar rijgt. En dat is geen schande.