Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Een jong bazeke met van die papkaken”
22-jarige Mads Pedersen jongste renner in veertig jaar op podium van Ronde
Het was veertig jaar geleden dat er nog zo’n jonge renner op het podium van de Ronde van Vlaanderen stond. De Deen Mads Pedersen heeft vriend en tegenstander verbaasd met zijn rush richting finish zondag. Achter Niki Terpstra hield hij een groep met wereldtoppers als Sagan en Van Avermaet op afstand. En dat op amper 22-jarige leeftijd. “Schrijf maar op”, zegt zijn ploegleider Dirk Demol. “Die jongen gaan jullie nog veel terugzien.”
“Nee, dit had ik zelf ook niet verwacht”, sprak een dolgelukkige Mads Pedersen zondag in de microfoons van de buitenlandse journalisten. Die laatsten hadden zijn naam een uurtje eerder ook moeten googelen. Wie was in godsnaam die jongen van Trek - Segafredo die in zijn eerste Ronde van Vlaanderen ooit al van voor de Koppenberg in de spits van de wedstrijd was verschenen en nadien alleen nog Terpstra had moeten laten voorgaan?
Een Deen van amper 22, dus. Eentje die vorige week in Dwars door Vlaanderen al zijn neus aan het venster had gestoken. Ook toen maakte hij deel uit van de kopgroep. Hij werd uiteindelijk vijfde. Heel fraai. Maar verder? Zelfs binnen zijn eigen ploeg was hij hooguit de nummer drie voor de Ronde van Vlaanderen, gaf Pedersen toe.
“Met Stuyven en Degenkolb hadden we twee kopmannen in de ploeg. Het was mijn rol om vroeger aan te vallen en zo de andere teams onder druk te zetten. Maar dat ik zo ver zou komen, had ik ook niet gedacht.”
Grote klasse
Elders in Vlaanderen zullen ze er nochtans niet van opgekeken hebben. In Kontich organiseert wielerclub Steeds Vooraan elk jaar de SintMartinusprijs, een vierdaagse wedstrijd voor juniores. Een referentie: Tony Martin, Marcel Kittel en Gert Steegmans veroverden er als puber een plek op de erelijst. En, sinds 2012, ook Mads Pedersen. Met proloogwinst, een zege in de vierde etappe en eindwinst sloeg de Deen er ver-
Geen toevalstreffer
RONDE VAN HET BASKENLAND
nietigend toe. Dat was al een teken aan de wand.
“Maar zelf heb ik hem twee jaar geleden voor het eerst gezien in de Driedaagse van De Panne”, zegt Dirk Demol, vandaag zijn ploegleider bij Trek - Segafredo. “Hij reed toen bij een kleine Duitse ploeg, Stolting. Op dag één reed er een paar man voorop. Luke Rowe, toch niet de minste, ging in de tegenaanval, maar hij kreeg het gat niet dicht. Toen zag ik hem uit de achtergrond komen. Een jong bazeke met van die papkaken. Kom, gebaarde hij naar Rowe en hij reed wel naar de koplopers toe. Nog dezelfde dag heb ik naar mijn bazen gemaild: Vandaag heb ik mij daar een jonge renner gezien! Hou die alstublieft in de gaten.”
Trek-Segafredo was niet de enige die Pedersen dat jaar op zijn radar kreeg. Dat jaar won hij Gent-Wevelgem bij de beloften en pakte hij meteen zijn eerste profzege in de Ronde van Noorwegen. Maar de ploeg van Demol trok aan het langste eind.
Demol: “Eigenlijk heb ik sindsdien alleen maar meer signalen gekregen dat hij een supertalent is.”
Wat blijkt : vorig jaar volgden er meteen vijf zeges, waaronder het Deens kampioenschap en een rit- en eindzege in de Ronde van Denemarken. Jasper Stuyven, op dat moment in volle voorbereiding op het WK, reed er de hele week in zijn dienst. Maar het duidelijkste signaal kreeg Demol dit seizoen.
“In de slottijdrit in de Tirreno Adriatico werd hij vierde. Tegen de wereldtop. Terwijl hij drie dagen eerder nog met zes man 200 kilometer in de aanval had gereden. Toen wist ik: dat is grote klasse. Die is klaar voor de Vlaamse klassiekers.”
Want dat is wat Pedersen het liefst doet. Als junior won hij al Parijs Roubaix. En, gaat Demol verder: “Toen ik hem voor het eerst sprak en vroeg wat zijn doelstellingen waren, zei hij meteen: The classics. Hij is verliefd op dit werk. Hij houdt van die smalle baantjes, de kasseien en het Vlaamse weer. Regen of wind, daar geeft hij allemaal niet om.”
Pedersen zelf spreekt het niet tegen. “Ik zal niet zeggen dat ik ervan houd, maar in Denemarken train ik heel het jaar in dit shitweer. Ik vind het niet erg.”
Blijft de vraag in hoeverre dit een voorbode is van veel meer moois. Zelf bleef Pedersen zondag op de vlakte.
“Dit is zeker hoopgevend”, counterde hij al te hoge verwachtingen. “En wie weet dat ik hier ooit kan winnen? Maar geef mij nog wat tijd.”
Trek-Segafredo zal het hem graag gunnen. De ploeg maakte gisteren alvast bekend dat zijn contract met twee jaar werd verlengd. Want, is Demol rotsvast overtuigd: “Die jongen heeft zoveel talent. Die gaat ongetwijfeld de top halen. Deze tweede plaats is zeker geen toevalstreffer.”