Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Revanche van Vanderhaeghe
Plots is Gent en niet Anderlecht favoriet voor tweede plaats
Plots staat AA Gent tweede na een verdiende 0-2 op Anderlecht. In de kleedkamer van de Buffalo’s werd vooraf maar over twee zaken gesproken: winnen tegen ex-coach Hein Vanhaezebrouck en (virtueel) dat Champions Leagueticket bemachtigen. Bingo. Voor de Gentse coach Yves Vanderhaeghe was dit een echte revanche. Paars-wit moet nu zelfs vrezen dat plaats twee behalen een erg moeilijke opdracht wordt.
Yves Vandehaeghe werkte samen met Hein Vanhaezebrouck bij Kortrijk. Hij was de leerling, Hein de meester. Toen Vanhaezebrouck naar Anderlecht ging, wilde hij Yveske weer als zijn T2, maar die koos ervoor om zijn mentor op te volgen als hoofdcoach bij AA Gent. Terecht, zo blijkt nu. Zondag in het Astridpark troefde Vanderhaeghe Vanhaezebrouck af.
Toen Yves overnam van Hein, stond Gent 14e. Nu plots tweede, dankzij logische ingrepen en een menselijkere aanpak. Vanderhaeghe koos bij de Buffalo’s, in tegenstelling tot Hein, voor een viermansdefensie en die staat nu als een huis. Het duo BronnGigot stak Teodorczyk in zijn zak, de flanken Asare en Foket deden hun werk. Kalinic hield al voor de elfde keer de nul.
De defensie van Anderlecht daarentegen was een zeef. In theorie koos Vanhaezebrouck ook wel voor een viermansachterhoede en het was lovenswaardig dat hij de 18-jarige Saelemaekers lanceerde, maar die speelde vooral offensief, waardoor er veel druk op de verdediging kwam. Spajic kon niet uitvoetballen en Josué Sa stond te trillen op zijn benen. RSCA heeft nog geluk dat Sels goed is, anders pakte het nog veel meer tegengoals.
Anderlecht speelde ook niet met het mes tussen de tanden. Bij Gent bewees onder anderen Dejaegere aan Hein dat het tegenwoordig Brecht is en niet Brechtje. De Buffalo’s gingen voor elkaar en voor hun coach door het vuur. Paars-wit ging door van alles – het slijk, de knieën... – maar zeker niet door het vuur. Al die teambuildingsactiviteiten ten spijt. Misschien werkt de menselijke aanpak van Vanderhaeghe beter. Vanhaezebrouck zette Bruno zonder boe of ba in de tribune en schreef hem daarmee compleet af, zei dat zijn invallers – die hij niet op overschot heeft – niets bijbrengen en had geen oog voor Saelemaekers toen die naar de kant kwam. Vanderhaeghe had zo’n jongeling ongetwijfeld tegen zijn gilet getrokken. Vanderhaeghe schenkt vrijheid, geeft vertrouwen en pompt passie in de ploeg. Hein is meer een man van de instructies. Zoals Dejaegere zei: “Hein vergeet soms dat zijn pionnen ook mensen zijn.”
Ook Marc Coucke zal zich zijn eerste match als officiële Anderlechtvoorzitter nog lang herinneren. 0-2. De kersverse voorzitter zei nochtans tegen de supporters dat die tweede plaats en het bijhorende ticket voor de voorrondes van de Champions League echt nodig zijn om een betere ploeg te kunnen bouwen. Hoe dan? Hij zal echt nog eens iets in Teo zijn oor moeten fluisteren.
Vanderhaeghe kon er alleen maar plezier in hebben. Coucke was de man die hem begin dit seizoen na zeven wedstrijden buitengooide bij KV Oostende, terwijl hij hem tien duels had beloofd. Altijd leuk. Straks krijgt Coucke nog heimwee naar Yveske.
Vanderhaeghe bewijst wel weer dat hij jongens kan motiveren en opladen. Het Gentse middenveld Esiti, Verstraete, Dejaegere is volgens de website
transfermarkt.com 8,5 miljoen waard, dat van Anderlecht met Kums, Dendoncker en Morioka is goed voor 25 miljoen. Maar de Brusselaars werden overrompeld, terwijl die Gentse driehoek toch niet gevormd wordt door een wereldtrio. Ergens vingen wij zelfs op: “Als Dendoncker straks mee mag naar het WK, verdient Steven De Petter het even hard.”
Dendoncker had wel het excuus dat hij een lichte blessure had vooraf, maar op zijn favoriete plaats op het middenveld leed hij veel te veel balverlies en toonde hij te weinig overmijn-lijkmentaliteit. Net zoals Kums was hij te braaf. Bij Gent lopen er wel meer mini-Yveskes, strijders naar het beeld van hun coach. Zelfs de refs bestempelen de onophoudelijke winnaarsmentaliteit van Vanderhaeghe als irritant.
Yves Vanderhaeghe speelde zelf zes jaar bij Anderlecht. Als coach had hij er nog nooit gewonnen – niet met Gent, niet met Oostende, niet met Kortrijk. Zondag lukte dat wel. Oké, Anderlecht had het excuus dat het met Trebel, Appiah, Kara, Najar, Onyekuru, Boeckx, Sowah en Dauda veel spelers miste, maar Gent ontbeerde ook zijn targetspits Yaremchuk.
Wie een rol van betekenis wil spelen in Play-off 1, moet vooral zijn thuismatchen winnen. Anderlecht verloor er dit seizoen al vier en speelde drie keer gelijk. Hoe denkt het nog kampioen te worden? Gent begint met een uitzege en ontvangt zondag Club Brugge. Wie weet zit er zelfs nog meer in. Vooral omdat de Buffalo’s in eigen huis onder Yves Vanderhaeghe slechts één keer verloren. Vergis u niet: AA Gent is een outsider.
Revanche is hier misschien niet het goede woord, maar intern bij Gent heeft Yves Vanderhaeghe zeker nog niet dezelfde autoriteit als Hein Vanhaezebrouck wel had. Voorzitter Ivan De Witte kon met Hein bijvoorbeeld urenlang mijmeren over voetbal, terwijl de besprekingen met Vanderhae- ghe meer rechttoe-rechtaan zijn, zonder veel romantiek. De relatie is – ondanks de goeie resultaten – nog niet zo hecht, maar zo’n zege op Anderlecht is toch een hoeksteen om een mooie toekomst op te bouwen. Het bestuur hunkert naar een goeie Playoff 1 met goed voetbal. Als AA Gent straks dat ticket voor de Champions Leaguevoorronde haalt, zit Vanderhaeghe gebeiteld.
Paarswit ging door van alles – het slijk, de knieën... – maar zeker niet door het vuur