Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Verkocht wegens huwelijk: gigantische teckelcollectie
Belg draagt meer dan 3.000 dashondspullen over aan Duits museum
Het eerste teckelmuseum ter wereld, in het Duitse Passau, is voor drie vierde gevuld met de collectie van de Vlaming Chris Sterckx. De man verzamelde in een kwarteeuw meer dan 3.000 stukken die van ver of van dicht iets te maken hebben met de teckel, ook gekend als dashond. Een andere passie, die voor zijn aanstaande Conny, deed hem nu scheiden van zijn geliefde collectie. “Mijn verzameling zat in bananendozen, daar had niemand iets aan. Dan kon ik ze beter schenken aan het teckelmuseum.”
Met zijn hanenkam en stoere leren jekker was Chris Sterckx (47) uit Houthalen de geknipte drummer van de Belgische punkband Funeral Dress. Tot hij vertelde over die andere passie van hem: teckels, of dashondjes. “Zeker in de punkscene waarin ik vertoefde keken ze raar op. Die combinatie van teckels en mijn hanenkam vonden ze heel gek.”
Chris kon het niet helpen. Al heel zijn leven is hij gefascineerd door de dashond, of “stoofbuishond”, zoals hij het ras graag noemt.
“Ik was verliefd op die lange, bruine, worstachtige honden met hun korte pootjes. Als kleine jongen heb ik er jaren om lopen zagen, maar ik kreeg er nooit eentje van mijn ouders.”
Maar de fascinatie voor teckels bleef. Toen Chris op eigen benen stond, duurde het dan ook niet lang voor hij zijn eerste dashond kocht. Een stenen exemplaar. En toen hij dat kunstwerkje enkele
Chris Sterckx Verzamelaar teckelprullaria ‘‘Heel mijn huis stond vol. Van in mijn living tot in mijn toilet. Ik leefde precies in een museum.’’
weken later tegenkwam in de zwarte versie, kon hij het niet laten om ook dat beeldje te kopen. Het begin van 25 jaar verzamelwoede. “Ik eindigde met meer dan 3.000 beeldjes.”
Theepotten en vingerhoedjes
En niet alleen beeldjes, want Chris begon ook allerlei andere prullaria te verzamelen die van ver of van dicht iets te maken hebben met de dashond. Postzegels, sigarenbandjes, kammen, tandenborstels, messen, sleutelhangers, kinderboeken, speelgoed, theepot- ten, vingerhoedjes, kapstokken en zelfs nachtlampen. “Heel mijn huis stond vol. Van in mijn living tot in het toilet. Ik leefde precies in een museum.”
En tussendoor kocht hij ook nog twee echte dashonden.
Tachtig bananendozen
Aan dat museum kwam een einde toen Chris introk bij Conny. Het huis van de vrouw met wie hij vandaag trouwt, is te klein om zijn immense verzameling uit te stallen. Alles verdween in bananendozen. Tachtig, om precies te zijn. Conny zag wel dat het haar
lief niet lekker
zat. “Het deed Chris pijn dat zijn collectie niet geëtaleerd kon worden. Tot we via sociale media in contact kwamen met de conservatoren van het eerste Teckelmuseum in Passau. Zij wilden heel graag de collectie kopen. En Chris is blij dat zijn verzameling nu gezien kan worden.”
Of haar man nu voor altijd verlost is van zijn dashondenobsessie, daar durft Conny haar hoofd niet om te verwedden. “Maar voorlopig lijkt hij het te kunnen doen met zijn levende stoofbuishonden, Mirette en Sascha.”