Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Geen compensatie, wel stof, modder en miserie
Slechts handvol handelaars op en rond Leien krijgt hinderpremie
Handelaars en horeca-uitbaters op en rond de Leien zien de toekomst somber in. Slechts een handvol kan beroep doen op de hinderpremie van de Vlaamse overheid. De rest blijft in de kou staan. “U zit niet in de werken, krijg ik te horen. Hoezo? Ik zit er middenin”, reageert Bruno Van Hoeck van Bistro René op de Teniersplaats.
Handelaars die hinder ondervinden van openbare werken, krijgen sinds 1 juli 2017 automatisch een eenmalige hinderpremie van 2.000 euro van de Vlaamse overheid, een compensatie voor het verlies aan inkomsten. Om in aanmerking te komen voor die vergoeding, moet er wel aan enkele voorwaarden voldaan worden. Zo kunnen handelaars pas genieten van de nieuwe regeling als de werken op of na 1 juli 2017 gestart zijn. Voor werken die voor die datum gestart zijn, zoals de heraanleg van het Operaplein en de Noorderleien, geldt de hinderpremie niet.
En dus blijven heel veel handelaars in de kou staan. Gisteren kon u lezen in uw krant dat slechts zestien winkeliers en horeca-uitbaters op en rond de Leien in aanmerking kwamen voor de premie. Daarvan ontvingen er vijf 2.000 euro.
“Het is een ramp”
Het zit de handelaars hoog, blijkt duidelijk uit de reacties. Op de hoek van de Teniersplaats en de Frankrijklei baat Bruno Van Hoeck Bistro René uit. Aan de ene kant ligt een grote bouwput voor de heraanleg van de Teniersplaats, aan de andere kant kijken klanten uit op de werken op de Leien. “Het is een ramp”, zegt Van Hoeck. “Ik voldoe aan alle voorwaarden om een tegemoetkoming te krijgen, maar ik krijg ze niet. Waarom niet? ‘U zit niet in
de werken’, krijg ik te horen. Hoezo, niet in de werken? Ik ken maar weinige handelaars die er zo diep in zitten als ik. De hekken staan nu op drie meter van mijn gevel, binnenkort worden ze dichter geplaatst, tot op een meter. Bovendien zijn de werken ook nog eens uitgesteld, wat nog meer problemen veroorzaakt. Ik zou normaal gezien in juni mijn terras met 140 stoelen kunnen buitenzetten. Dat zal nu pas in december lukken. Als horecazaak een zomer overbruggen zonder terras, is allesbehalve evident. Het is een ramp en ontzettend frustrerend dat ik middenin de werken zit en geen van premie ontvang. Ik heb al vast personeel moeten vervangen door studenten om de kosten te drukken. Uiteraard voel ik dat aan mijn omzet. En ik niet alleen. Er is hier op de Frankrijklei niets meer, verschillende zaken sluiten de deuren. Ik heb nog geluk dat mensen hier passeren om de doorsteek van de Meir naar de De Keyserlei te maken. Ik heb nu nog een aanvraag lopen voor een andere tegemoetkoming op basis van mijn kredietlening, maar ondertussen zijn de werken al twee jaar bezig.”
Van ’t kastje naar de muur
Een paar huizen verder, bij Matiss Coiffeur in de Frankrijklei, barst uitbaatster Moufida Matiss in tranen uit wanneer we het onderwerp aanbrengen. Het voetpad is het enige stuk dat haar zaak scheidt van de werken. “Ik heb mijn zaak al 26 jaar, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt. Het is een catastrofe”, zegt Mattis. “Je kan hier nog net passeren op het voetpad, maar de passage is helemaal weg. Niemand komt hier nog en ik kom niet in aanmerking voor een hinderpremie of een andere compensatie. Onbegrijpelijk. Ik zit hier al 26 jaar, betaal al jaren mijn belastingen, maar krijg geen hulp. De werken zijn hier gestart in maart 2016. Wij waren de eerste die te lijden hadden onder die ingrijpende veranderingen. Wij zouden dan toch als eerste een compensatie moeten krijgen? Een bevriende handelaar, die wat verderop zit, krijgt wél een hinderpremie, maar bij hem wordt er helemaal niet gewerkt in de straat. Dat is gewoon fout en onbegrijpelijk. En dan is het einde nog niet in zicht, het zal alleen maar erger worden.”
Op de Kipdorpbrug, in café De Kleine Opera, treffen we uitbaatster Christine Huysmans alleen aan in haar café. Ook zij komt niet in aanmerking voor een premie. “We worden van ’t kastje naar de muur gestuurd”, zegt ze. “Die premie is nodig om te overleven. De werken hebben mij zelfs een tijd zonder water en elektriciteit gezet, maar we krijgen niets. Enkel stof, modder en miserie.”
Bruno Van Hoeck Bistro René
“Ik heb vast personeel moeten vervangen door studenten om de kosten te drukken.”