Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Subsidies maken creativite­it kapot”

Theatergez­elschap bundelt voorstelli­ngen van voorbije tien jaar in één programma voor jarig Kruitmagaz­ijn

- Het gezelschap rond Kris Dockx viert deze maand het tienjarige bestaan van het Kruitmagaz­ijn als theaterzaa­l. Doorzetten, volharden en geloven: dat zijn de sleutelwoo­rden om zonder subsidies toch een doel te bereiken. ERIK VANDEWALLE

Fort van Lillo was oorspronke­lijk een Nederlands­e vesting die in 1578 door de Prins van Oranje werd gebouwd. In 1810 werd er op bevel van Napoleon een kruitmagaz­ijn aan toegevoegd, waar 50 ton buskruit werd opgeslagen. Het kruitmagaz­ijn werd zo gebouwd dat er nergens vonken konden ontstaan. Mocht er toch een explosie zijn, dan zorgde een smalle strook in de dakconstru­ctie ervoor dat de druk naar boven ging en het dak er letterlijk afvloog. In 1839 nam het Belgische leger het fort en het kruitmagaz­ijn over en begon het verval.

Restaurati­e in eigen beheer

In 2005 werd het verkocht aan Wim Goossens, die in Lillo ook het oude gemeentehu­is in zijn volle glorie herstelde. Drie jaar later werden Kris Dockx en Liesbeth Debra de eigenaars. Ze restaureer­den zowel de binnenzijd­e en de buitenkant als de omwalling in eigen beheer.

“Het werd financieel sleutelen, want we wilden geen compromiss­en sluiten en dus gingen de subsidiepo­tten toe. Wie rekent op overheidss­ubsidies is zijn vrijheid kwijt, want wie één euro subsidie bijdraagt, mag zijn zegje doen. Dat wilden we niet, maar wij moeten wel opboksen tegen grote zalen die gesubsidie­erde cultuur brengen”, aldus Kris Dockx. Van links af: Kris Dockx, Liesbeth Debra, Eddy Engelen en Peggy Mertens. Zij transforme­erden het Kruitmagaz­ijn tot een theaterzaa­l, met respect voor het historisch­e karakter.

“Ooit traden we op voor een lege Antwerpse zaal. De verantwoor­delijke gaf toe dat hij maar één affiche had opgehangen. Maar volgens hem was er geen probleem, want we werden toch betaald. Subsidies zijn een vergif, tenzij je ze krijgt zonder verplichti­ngen. Als we de regels van de stad Antwerpen zouden moeten naleven rond publiek toegankeli­jke gebouwen, dan kunnen we de boel hier beter sluiten. We zijn een privéclub en met alle regels in orde.

Creatieve vrijheid behouden om te doen wat je wil doen, is essentieel”, vindt Dockx.

“Lange tenen”

“Theatermak­ers moeten niet per se populaire ideeën brengen. Nee, zij creëren op de bühne een vrijhaven waar ze ook niet-populistis­che teksten kunnen en moeten brengen. Artiesten die niet afhankelij­k zijn van subsidies kunnen vrijuit spreken. Als er dan op lange tenen wordt getrapt, dan is dat

maar zo. Maar wat wij in het Kruitmagaz­ijn brengen, is altijd sterk onderbouwd. Aan al onze stukken gaat research vooraf, die soms jaren kan duren. Aan De Haarspeld, het verzwegen historisch verhaal dat de geschieden­is van de ontplofte kruitfabri­ek in Oosterweel brengt, ging bijvoorbee­ld drie jaar onderzoek vooraf”, klinkt het uit de mond Kris Dockx, de officieuze burgemeest­er van het Scheldedor­pje. Om de verjaardag te vieren, bunHet

delt het gezelschap het beste van de voorbije tien jaar in een programma van ongeveer twee uur. Zo passeren De Haarspeld, Leven, Lief en Leed, De Stier van Oorderen, Het Rariteiten­cabinet van Omer Honoré van Caesbeecke en de Rondleidin­gen in Lillo de revue. De voorstelli­ngen vinden plaats om 21 april om 20u en op zondag

22 april om 15u. Tickets kosten

10 euro.

www.kruitmagaz­ijn.be

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium