Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Voorrang voor fietsers

- Met de komst van de elektrisch­e fiets neemt de druk op de bestaande infrastruc­tuur in de Nederlands­e steden toe, zelfs al heeft het land een sterke reputatie op dat vlak. Sommige stadswijke­n worden al smalend omschreven als een “fietskalif­aat”. In Antwerp

Fietsen zit ook in Vlaanderen duidelijk in de lift. Elke telling wijst op een groei. Door de opkomst van de elektrisch­e fiets laten steeds meer mensen hun wagen thuis. Het gevolg in onder meer Antwerpen is de komst van fietsfiles op de drukke fietsassen. Pas aangelegde fietspaden blijken al snel te smal te zijn. Sommige straten in de Antwerpse binnenstad staan vol met geparkeerd­e fietsen.

Nederland wordt daar al langer mee geconfront­eerd. Verscheide­ne Nederlands­e steden nemen dan ook maatregele­n. Een uitgelezen studiereis voor een delegatie van studenten stedenbouw van de Universite­it Antwerpen om er poolshoogt­e te nemen. We fietsten me in hun kielzog.

Opvallend is dat fietsers grote afstanden in de steden kunnen afleggen op een uitgebreid netwerk van fietspaden. Dat komt door een duidelijke principe dat wordt gehanteerd. “Als een straat te smal is voor een fietspad, wordt het een fietsstraa­t. Dat principe wordt consequent doorgetrok­ken in veel Nederlands­e steden”, zegt Stijn Rybels, lid van de onderzoeks­groep voor stadsontwi­kkeling (en gespeciali­seerd in ontwikkeli­ng rond fietsen) aan de Universite­it Antwerpen.

Vier meter brede tweerichti­ngsfietspa­den verbinden de rand met de stad. Op sommige plaatsen wordt het kruisende fietsverke­er van elkaar gescheiden door een stippellij­n. Op deze fietsassen hebben de fietsers voorrang op de auto. Fietsers vragen groen aan via een drukknop en die werkt ook echt. De vaste cyclus van rood en groen wordt onderbroke­n om snel nog een groepje fietsers over te laten steken.

Hét symbool van de overschake­ling van het autogerich­te naar het fietsgeric­hte denken, is de indrukwekk­ende Hovenring in Eindhoven. Dit is een immense rotonde voor fietsers boven een druk kruispunt, die in 2012 werd gebouwd.

De Vervoerreg­io Amsterdam, een nauwe samenwerki­ng tussen vijftien gemeenten rond de hoofdstad, zet volop in op de bereikbaar­heid met de fiets. Deze overheidsi­nstelling beschikt over eigen budgetten om de mobiliteit te verbeteren.

“De fiets zit nog steeds in de lift”, zegt Martijn Sargentini, programmam­anager van de Vervoerreg­io Amsterdam. “De groei merken we vooral op de middellang­e afstanden van vijf kilometer en meer, en vooral op de assen van en naar de stad. Deze trend is volledig te verklaren door het succes van de elektrisch­e fiets.”

Niet alleen drukke verkeersas­sen zijn een domper op de doorstromi­ng van de fiets, maar soms ook waterwegen. In Utrecht is de Dafne Schippersb­rug een pareltje van ruimtelijk­e planning. Deze brug gaat over het Amsterdam-Rijnkanaal en is vernoemd naar de bekende Nederlands­e honderdmet­ersprintst­er. Het is een verbinding tussen het centrum van Utrecht en de nieuwe woonwijk Leidsche Rijn. Opmerkelij­k is dat de oprit naar deze wandel- en fietsbrug verwerkt is in de basisschoo­l Oog in Al. Fietsers rijden rond de speelplaat­s en over het dak van deze school. Dagelijks rijden er maar liefst zevenduize­nd fietsers. Een leuk detail in het ontwerp is dat er een start- en finishlijn is aangebrach­t op deze honderd meter lange brug.

Kortste of gezelligst­e route?

Ondertusse­n is er in Amsterdam de discussie of er moet gekozen worden voor de kortste fietsroute of de gezelligst­e. Fietsers rijden door groene gebieden, zoals parken, of langs waterlopen naar de stad. Op deze corridors worden kruisingen met ander verkeer verwijderd en tegels vervangen door rode asfalt. Ze zijn te vergelijke­n met onze fietssnelw­egen of fietsostra­des. “Alleen wil niemand snellere voertuigen op de fietspaden, maar wel aangenamer­e fietstraje­cten”, zegt Sargentini. “We willen niet in de val trappen van een fietsbelei­d te ontwikkele­n dat gewoon een doorslag is van het autodenken. Meer infrastruc­tuur aanleggen zodat fietsers nog sneller kunnen rijden naar hun bestemming is achterhaal­d. Een fietser zit zo niet in elkaar. Wie op de fiets zit, zoekt zijn of haar eigen weg. Bovendien is de perceptie van de reistijd anders dan de daadwerkel­ijke reistijd. Eigenlijk willen we de term van fietssnelw­egen schrappen uit onze woordensch­at. De nadruk moet meer liggen op beleving en afwisselin­g. Je moet fietsers de keuze geven. Als die ’s morgens snel naar het werk wil fietsen, dan moet dat kunnen. ’s Avonds moet die echter via een andere route veilig naar huis kunnen fietsen om bijvoorbee­ld nog inkopen te doen. De nadruk ligt dan op beleving. De fietsers is op deze route misschien langer onderweg, maar hij of zij ervaart dit niet zo.”

Banaan en frietzak

Op een mooie Pinksterda­g in 1955 vond de eerste autofile van Nederland plaats in Utrecht. Deze stad kende in 2016 weer een primeur: de eerste fietsfile van Nederland. Deze stad telt net geen 339.000 inwoners. Tegen 2030 zullen dat er 400.000 zijn. Tijdens de spits verplaatst een mensenmass­a zich op de fiets dwars door het centrum van Utrecht. Een groot deel bestaat uit studenten die op weg zijn naar de universite­it aan de rand van de stad. “Die fietsfile komt trouwens nog steeds voor”, zegt stadswoord­voerder Bert Budel. “In die file krijg je fietsbabbe­ls, fietsverlo­vingen, fietshuwel­ijken en fietsbaby’s.”

In Amsterdam is het verhaal niet veel anders. “We zijn volop bezig met het uitbreken van tientallen kruispunte­n om de doorstromi­ng voor de fietsers te verbeteren”, zegt Martijn Sargentini van de Vervoerreg­io Amsterdam. “Het gaat daarbij vooral om het creëren van meer ruimte voor de fietser. Zo versmallen we de vluchtheuv­els, die toch geen nut hadden. Door de nieuwe vorm kregen die nu de bijnaam ‘banaan’. Ook de opstelstro­ken werden verbreed en lijken nu op een frietzak. Dat laatste hebben we trouwens te danken aan een stagiair van ons die in België heeft gestudeerd.”

Kathedraal voor de fiets

Al die fietsen moeten natuurlijk ook ergens staan. Het is de grootste uitdaging van veel steden. Zo zouden in de omgeving van het station van Utrecht, het drukste treinstati­on van Nederland, ruim 22.000 fietsen op straat staan. Om die van straat te halen wordt er zwaar geïnvestee­rd in ondergrond­se fietsenpar­kings. De nieuwste aanwinst is een fietsenpar­king voor 12.500 fietsen. Daarmee is het de grootste fietsenpar­king van Europa. Of toch voor even, want in Gent komt er ook een fietsparki­ng, voor 13.000 fietsen.

“Dit is de kathedraal voor de fiets”, zegt woordvoerd­er Budel trots. “Er zijn drie

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium