Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Michael Goolaerts: eerst hartstilstand, dan val
Tim Wellens vlamt naar vierde zege in achttien wedstrijddagen
Michael Goolaerts is niet overleden door de val die hij maakte tijdens Parijs - Roubaix. Uit de autopsie blijkt dat hij al een hartstilstand kreeg toen hij nog op de fiets zat. Pas nadien volgde de val. De autopsie kwam er op verzoek van het parket van Cambrai. Dat opende na het overlijden een onderzoek om te achterhalen wat tot de dood van Goolaerts had geleid. Wat de hartstilstand veroorzaakt heeft, is nog niet bekend. Dat moet verder onderzoek aan het licht brengen.
Tim Wellens is een sluipschutter die zelden zijn doel mist. Zelfzeker was de 26-jarige Limburger altijd al, maar nu is hij ook geweldig trefzeker geworden. Gisteren in Overijse liet hij al zijn vierde zege in achttien wedstrijddagen optekenen. “Dit kon ik vorig jaar niet in deze periode van het jaar. Al in de Ruta del Sol voelde ik dat ik een geweldige stap vooruit heb gezet.”
Je bent een straf mannetje. Het was precies een maand geleden dat je nog eens koerste. Hoe kun je hier dan winnen zonder Catalonië en de Ronde van het Baskenland in de benen?
“Door gerichter te gaan trainen. Normaal reed ik altijd de Ronde van het Baskenland in functie van deze vier eendagskoersen. Ik had nog nooit een klassieker gewonnen met zo’n voorbereiding, vandaar dat ik voor een andere tactiek koos. In zo’n ronde moet je alleen maar volgen. Nu reed ik op training zo hard en zo traag als ik zelf wou.”
Wat heb je dan precies gedaan?
“Ik heb veel achter de brommer gereden om de koers te simuleren. Veel lange ritten bergop, aan een heel goed tempo. Zondag nog deed ik 270 kilometer, maar dat was meteen ook de langste trainingsrit. Je kunt je op training goed voelen, de juiste waarden rijden, maar het is altijd wachten op bevestiging in de wedstrijd zelf. Die kreeg ik vandaag.”
Het zag er allemaal zo gemakkelijk uit. Je schoot op 8 kilometer van de meet weg en versnelde nog eens toen Verona aanstalte maakte om je te counteren.
“Als je superbenen hebt, dan is het gemakkelijk om het juiste moment te kiezen. De hele ploeg deed het fantastisch. Uiteindelijk was het ideaal dat Tosh Van der Sande zo lang vooruit reed. Dan kon ik niet demarreren. Anders had ik dat misschien te vroeg gedaan. Toen Tosh teruggepakt werd, was ik van plan de sprint zelfs af te wachten. Maar dan zat ik in dat groepje met Vanendert. Ik heb Jelle gevraagd om door te vlammen tot hij niet meer kon. Toen ik voelde dat het tempo een beetje begon af te zwakken, ben ik alleen gegaan.”
De Amstel, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik zijn nog wat anders. Waar plaats je voor jezelf de Brabantse Pijl?
“Luik is een monument. Deze zege kan je vergelijken met mijn winst van vorig jaar in de Grand Prix de la Wallonie. Het is een beetje hetzelfde niveau, met dat
Tim Wellens
“Ik had altijd moeite om zo lang mogelijk te wachten met mijn aanval. Maar ik begin het precies te kunnen.’’
verschil dat in deze periode ieder- een klaar zit voor de drie andere grote koersen. Dit heeft net iets meer prestige.”
Philippe Gilbert begon hier zeven jaar geleden aan een vierdelige raid.
“Dit is niet van hetzelfde niveau als wat nog volgt. Ik bekijk het an- ders: het is de eerste van de vier kansen en die heb ik meteen ge- pakt. Normaal ben ik iemand die nooit een kans mist. Uitgezonderd in Parijs - Nice, waar ik er een paar liet liggen. Dat deed wel pijn.”
“Maar goed: als Belgisch team in eigen land is dit altijd mooi mee- genomen. Het laat ons toe om met een beetje minder stress naar de Ardennenklassiekers te trekken. Maar het mag hier niet bij stoppen.”
Plaatsen één en drie voor LottoSoudal. Het doet denken aan Quick-Step Floors in de kasseiklas- siekers.
“Daar wil iedereen van ons direct voor tekenen. Hoe meer zielen, hoe meer vreugde in de finales van de koersen. Bij Quick-Step re- den ze met vier op hetzelfde ni- veau. Ze hebben daar goed van ge- profiteerd.”
Hoe zit het met de complementari- teit met Benoot?
“Dat hebben we vandaag toch mooi bewezen dat het samen kan. Het is niet enkel Tiesj en ik. Ik geloof ook heel hard in Tomasz Marczynski, die drie weken op de Sierra Nevada heeft getraind. Ik verwacht ook veel van hem en Jel- le Vanendert.”
Maar wil je niet liever zelf winnen?
“Ik denk dat Quick-Step met de- zelfde vraag zat, maar dat zal geen problemen opleveren bij ons. Tiesj moet net iets meer anticiperen dan ik. Ik toonde vandaag dat ik de benen heb om zo lang mogelijk te wachten. Juist daarom zijn we complementair.”
Voel je je evenveel favoriet als Alaphilippe, Valverde of Nibali?
“Elk jaar zijn het dezelfde namen. De Waalse klassiekers zijn anders. Het is moeilijk om er iemand uit te pikken. Dat zijn zulke lastige koer- sen dat als je de benen hebt, je ge- woon zo weg rijdt naar de winst. Dat is het voordeel van deze wed- strijden. Ik had het altijd een beet- je moeilijk om zo lang mogelijk te wachten tot het juiste moment zich aandiende. Dat begin ik pre- cies beter te kunnen. Met de Bra- bantse Pijl op zak beginnen we als groep met een andere spirit aan het drieluik dat nog zwaarder is dan dit.”