Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Bompa Gazet slaat laatste pagina om
Afscheidsdienst met krantenkostuum voor stichter Dagbladmuseum George Blommaert
Aardappelschillen op de gazet? Dat was heiligschennis ten huize Blommaert. “Elke ochtend ging mijn moeder naar de krantenwinkel om daar alle kranten te kopen in tweevoud,” zegt Eric Blommaert (53), zoon van de deze week overleden stichter van het Dagbladmuseum. “Zijn kleinkinderen noemden hem allemaal bompa Gazet.”
Miljoenen kranten, van de kleinste tot de grootste ter wereld. Wijlen George Blommaert verzamelde ze allemaal. “Zijn liefde voor kranten kreeg hij mee van zijn vader, die drukker was bij de Volksgazet”, zegt Georges zoon Eric. “Als kind heb ik nooit anders geweten dan dat er een stapel kranten in huis lag. Als wij in een krant wilden kijken, mocht dat, maar we moesten voorzichtig zijn, er mocht geen kreuk in komen.”
Tot aan zijn overlijden in rusthuis De Vaeren in Reet, begin deze week, hij werd 80, lag er elke ochtend een krant voor George klaar. “Dat was zijn favoriete krant, de Gazet van Antwerpen. De Nieuwe Gazet las hij in de jaren 70 ook graag, toen dat nog een onafhankelijke titel was: nu is dat een Antwerpse editie van Het Laatste
Nieuws geworden. Hij las het liefst over de media en volgde alles over bekende figuren zoals zijn grote idool Frank Sinatra op de voet. Maar hij las ook graag over de koers en volgde de politiek.”
Reclameschilder
Georges werk was reclameschilderingen maken, maar zijn passie was de krantenwereld. “Toch denk ik niet dat hij op een krantenredactie had kunnen aarden: mijn vader was graag zijn eigen baas. Toen hij stopte met werken voor de familiezaak, die mijn oudste zus Sonia en ik overnamen en het digitale tijdperk binnennis. loodsten, legde hij zich samen met mijn moeder Julia volop toe op drukwerk verzamelen.”
Zelfs op vakantie gingen George en Julia op jacht. “Ze gingen elk jaar naar hetzelfde hotel in ZuidFrankrijk met de trein. Ze vertrokken met bijna lege valiezen, maar als ik ze weer ging ophalen aan het Centraal Station, zaten die bomvol kranten, boeken over drukwerk, bijzondere edities… Die valiezen wogen soms zo zwaar, het leek wel of er bakstenen in zaten.”
Bob Cools
In 1987 openden George en Julia op de Lombardenvest 6 in het pand De Gulden Sonne hun Dagbladmuseum. Toenmalig burgemeester Bob Cools kwam er het lintje doorknippen. “Dat pand was een bijzondere plek, want daar had Abraham Verhoeven in 1605 de eerste krant gedrukt,
Nieuwe Tydinghen. Mijn vader en moeder konden zich geen passendere plek bedenken in Antwerpen voor een dagbladmuseum.”
De hele familie hielp een handje. “Wij hebben de vitrines gemaakt waar de zeldzame en fragielere exemplaren, zoals de eerste krant uit 1605, in stonden uitgestald. En mijn vader schilderde eigenhandig een portret van Abraham Verhoeven op de muur. Je kon er koffiedrinken en door oude kranten bladeren. Het ging er heel gemoedelijk aan toe, niet zo stijf als in vele musea.”
Het museum werd een toeristische attractie, George met zijn krantenkostuum het uithangbord. “Algauw moesten ze naar een groter pand in de Kammenstraat verhuizen, want hun collectie bleef groeien. Toen mijn vader op een dag stof ontdekte waar kranten op waren gedrukt, liet hij er een kostuumvest van maken. Misschien wel bij een van de kleermakers in de Kammenstraat: die stonden in die tijd met hun meter rond hun nek op straat. Mijn jongste zus Jasmin, die kledingontwerpster is, heeft in de loop DER jaren verschillende kostuums gemaakt voor mijn vader. Hij droeg ze elke dag.”
Een van de grootste successen van het Dagbladmuseum was Georges idee om ‘geboortekranten’ te koop aan te bieden. “Wat gebeurde er in de wereld op de dag van je geboorte? Dat wil toch iedereen weten… Mensen kwamen van heinde en ver voor een geboortekrant. Vaak werden ze cadeau gegeven, als verjaardagsgeschenk bijvoorbeeld. Nu nog krijgen wij vragen van mensen naar een geboortekrant. Dat is een idee dat mijn pa nog lang zal overleven…”
Moord op Kennedy George maakte van elke dag in zijn Dagbladmuseum een beleve-
“Mijn vader vond altijd weer een verhaal dat mensen naar zijn museum lokte. Was het de verjaardag van de moord van Kennedy? Dan zocht hij alle kranten die indertijd verschenen waren. Hij had zelfs een gouden krant, een speciale editie die ter ere van Queen Elisabeth was uitgegeven.”
Eric Blommaert
Zoon van George
‘‘Dinsdag nemen we afscheid van bompa Gazet. Maar zijn kostuum bewaren we.’’
Patrick Goossens
Maar voor zijn Dagbladmuseum vond hij geen overnemer. “De stad stelde voor om de collectie te schenken aan wat het MAS zou worden, maar dat hij dan zelf geen zeg meer zou hebben over zijn collectie, maakte het te moeilijk om op die manier afscheid te nemen. Uiteindelijk heeft Patrick Goossens, naast een bekende bakker in ’t stad ook een verzamelaar van historische letterpersen, de collectie beetje bij beetje overgekocht.”
De laatste lading kranten vertrok nog niet zo lang geleden naar Patrick Goossens. “Door de jaren heen heb ik heel wat camions mogen vullen met Georges verzamelstukken”, zegt Goossens (57). “Plannen voor een nieuw dagbladmuseum heb ik niet. Ik vind het wel belangrijk dat de collectie voor onderzoekers of andere gebruikers toegankelijk blijft. Mochten er nog vragen om geboortekranten komen, dan wil ik bekijken met de familie hoe ik die het best kan beantwoorden.”
Georges krantenkostuum belandde niet in handen van Goossens. “Dat zal een ereplaats krijgen tijdens de afscheidsdienst”, zegt zoon Eric. “Volgende dinsdag nemen we in de aula van Wilrijk afscheid van onze bompa Gazet. Zijn krantenkostuum, daar nemen we geen afscheid van. Dat bewaren we voor de kleinkinderen.”