Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Trump wacht, Assad lacht
Terwijl het westen wikt en weegt, verovert Syrisch regime belangrijk rebellenbolwerk
Donald Trump komt al terug op zijn wilde aanvalsdrang. Zijn bommen op Syrië kunnen ‘binnenkort, of helemaal niet binnenkort’ komen, zei hij gisteren in een terugkrabbeltweet. Net op de dag dat het regime van president Assad na vijf jaar strijd weer heel Oost-Ghouta onder controle kreeg. Met dank aan zijn gifgasaanval van een week geleden.
Syrische dictator Assad zit wel degelijk achter de aanval met chemische wapens van afgelopen zaterdag in de stad Douma, bij Damascus. Dat zei de Franse president Emmanuel Macron gisteren met grote stelligheid. Hij deed zijn uitspraak in een kleuterklas. Het lijkt een ietwat vreemde plek om het te hebben over een gifgasaanval in Syrië, maar de president zou eigenlijk praten over zijn hervormingsprogramma voor Frankrijk, terwijl het gesprek al snel over de Syrische dictator Assad ging.
De Fransen hebben bewijzen van de betrokkenheid van Assad, aldus Macron, al zei hij niet wat dat bewijs precies was. Of hij zich zal scharen achter een gezamenlijke aanval tegen Syrië, daarover beslist hij “te gepasten tijde”. “Regimes die denken dat ze alles kunnen doen wat ze willen, inclusief de ergste schendingen van het internationaal recht, mogen niet hun gang gaan”, zei hij.
Dat vond de Amerikaanse president Trump ook. Heel luid en duiDe delijk. “Onze raketten komen eraan”, twitterde hij woensdag nog, met een uitroepteken. Gisteren klonk het dat de aanval misschien “helemaal niet binnenkort” zou gebeuren. Nog gisteren liet bondskanselier Angela Merkel weten dat Duitsland zeker niet militair zou ingrijpen in Syrië en discussieerde de Britse regering voort over een reactie.
Assad triomfeert
Intussen lacht de Syrische president Bashar al-Assad – het “gasmoordende beest”, dixit Trump – in zijn vuistje, want voor hem heeft de gifgasaanval in Douma wel degelijk vruchten afgeworpen. De stad was het laatste rebellenbolwerk in Oost-Ghouta, het gebied nabij Damascus waar regeringsleger en rebellen jarenlang bitter strijd om hebben geleverd.
In februari begon Assad het definitieve offensief tegen die rebellen en afgelopen zaterdag, 1.700 doden later, vielen de vaten met chemicaliën. Een paar uur later gaven de laatste rebellen zich over. Gisteren maakten Russische nieuwsagentschappen bekend dat het Syrische regime opnieuw de volledige controle had over Douma.
Een majeure overwinning dus voor dictator Assad, met dank aan zijn fanatieke supporters Rusland en Iran. Die twee landen zweren dat ze aan zijn zijde blijven staan, ook in het geval van een westerse militaire aanval. Dat in Europa en de Verenigde Staten heel veel gewikt en gewogen wordt vooraleer tot die aanval over te gaan, heeft te maken met het feit dat iedereen een directe confrontatie wil vermijden. Ondertussen krijgen Bashar al-Assad, Rusland en Iran hun zin: een Syrië waarin de eerste stevig in het zadel blijft en waar de andere twee hun achtertuin stevig kunnen uitbreiden.
Emmanuel Macron
Frans president
‘‘Regimes die denken dat ze alles kunnen doen wat ze willen, mogen niet hun gang gaan.’’