Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Dat Jan Bakelants aan de start staat, is aleen zege op zich
Jan Bakelants staat zondag aan de start van de Amstel Gold Race. Niet om te winnen, dat kan je niet verlangen van een renner met nauwelijks duizend wedstrijdkilometers in de benen. Maar dat Bakelants zes maanden na zijn zware val in de Ronde van Lombardije überhaupt weer aan de start van een wedstrijd staat, is al een zege op zich.
Zeven gebroken ribben en twee gebroken ruggenwervels, dat was het verdict nadat Jan Bakelants in de afdaling van de Muro di Sormano over de balustrade was gedoken. Een half jaar later is hij weer klaar voor de dienst. En dat is goed. Bakelants is nog altijd een meer dan behoorlijke subtopper, de Herentalsenaar is bovenal een man met een mening.
En die heeft het peloton nodig. Leo van Vliet, organisator van de Amstel Gold Race, heeft zijn finale nog maar eens hertekend. In de hoop zijn wedstrijd extra spankracht te geven, stuurt hij het peloton in de aanloop naar de finale over nog smallere wegen. Alsof de Amstel Gold Race nog niet gevaarlijk genoeg is. Wegversmallingen, rotondes, gevaarlijk geparkeerde auto’s langs de kant van het parcours: de Amstel Gold Race heeft het allemaal. Hopelijk wordt er zondag niet nog meer gevallen dan in de voorgaande edities, hopelijk heeft er iemand het lef om de organisatie duidelijk te maken dat er grenzen zijn aan alles. Coureurs riskeren te vaak hun leven als gevolg van de grillen van een organisator. De afdaling van de Muro di Sormano hoorde evenmin thuis in het parcours van een wedstrijd op WorldTourniveau. Twee renners die op dezelfde plaats een ravijn in duiken, dat hoort niet in
koersen op het hoogste niveau, op geen enkel niveau trouwens. We kunnen alleen maar hopen dat ook de Internationale Wielerunie UCI dit heeft gezien en de gepaste maatregelen treft.
Jan Bakelants zal dus niet de Amstel Gold Race niet winnen. Wie wel? Lotto Soudal demonstreerde afgelopen woensdag tijdens de Brabantse Pijl zoals Quick.Step Floors domineerde op de kasseien. Tim Wellens verkeert in bloedvorm, Tiesj Benoot zal top zijn. Beiden hebben al een klassieke zege achter hun naam staan, dat scheelt. Maar of het zal volstaan om aan de Valverde’s van deze wereld te weerstaan? We twijfelen, net zoals we twijfelen aan de kansen van Greg Van Avermaet, Jasper Stuyven of Oliver Naesen om hun klassiek voorjaar met een zege af te sluiten. Hun campagne was lang en slopend, zowel fysiek als mentaal. Voor zestig procent van het Amstelpeloton begint het voorjaar nu pas.
Waar vroeger na Parijs - Roubaix de kansen van onze landgenoten smolten als sneeuw voor de zon, zien we tegenwoordig wel Belgen op het voorplan als de wegen omhoog gaan. Dylan Teuns, Tim Wellens, toch ook weer Tiesj Benoot… Zelfs de oude Vanendert klimt precies weer zoals in zijn beste dagen. En mocht Jan Bakelants niet over die vervloekte reling zijn gedoken, dan hadden we hem ook een sterretje gegeven. Jammer genoeg kunnen de geblesseerden De Plus en Vliegen hun kansen niet verdedigen. Tel daar nog de usual suspects bij – Van Avermaet, Gilbert, Naesen en Stuyven – en het mag duidelijk zijn: ze gaan de Belgen zondag niet verloren rijden. Winnen daarentegen is een ander paar mouwen.