“Speldenprik” van 100 miljoen euro

Bombardement door VS, Verenigd Koninkrijk en Frankrijk niet veel meer dan symbolische actie

Precies 105 raketten hebben Amerikanen, Britten en Fransen afgevuurd op Syrië. Tegen ongeveer 1 miljoen euro per stuk. Een sterk signaal na de chemische aanval, heet dat, maar militair verschuift er weinig of niets. En dictator Assad zit nog comfortabel op zijn troon. “We moeten stilaan aanvaarden dat hij daar zal blijven zitten”, zegt professor geopolitiek David Criekemans (UAntwerpen). “Pas dan kunnen de wereldspelers beginnen met nadenken over een onderhandelde oplossing.”

tweette de Amerikaanse president Donald Trump. Opdracht volbracht. Inderdaad, de 105 Tomahawk- en andere kruisraketten die oorlogsbodems, onderzeeërs en bommenwerpers vrijdagnacht afvuurden, vonden hun doel. Het Syrische regime is een onderzoeksfaciliteit, een productieplek en een opslagruimte voor chemische wapens armer en de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Frankrijk hebben hun punt gemaakt. Het gebruik van chemische wapens kan niet. Wat Bashar al-Assad zijn volk in Douma nog maar eens heeft aangedaan, mag niet.

“Mission

accomplished”,

Verklapt aan Russen

Maar veel meer dan dat punt maken heeft de westerse alliantie niet gedaan. “Vooral omdat Assad heel goed wist wat eraan kwam”, zegt David Criekemans, professor geopolitiek aan de Universiteit Antwerpen. “President Trump wilde eigenlijk een bredere militaire actie, maar zijn minister van Defensie James Mattis heeft hem doen beseffen dat het risico op escalatie te groot was als per ongeluk Russische doelen zouden worden

Peter Wijninga

Defensiespecialist geraakt. Dus heeft men de

tussen de Amerikaanse en Russische legers gebruikt en laten weten tussen welke corridors de raketten zouden vliegen. Dus konden ze in Damascus wel berekenen waar de bommen zouden vallen. Slotsom: er is vooral veel beton gebombardeerd.”

“De Syrische capaciteit om chemische wapens te produceren is hiermee niet uitgeschakeld”, zegt defensiespecialist Peter Wijninga van het Haags Centrum voor Strategische Studies. “Militair-strategisch verandert dit niets. En toch dient een aanval als deze vele doelen. Donald Trump, Theresa May en Emmanuel Macron hebben hun staatsmanschap kunnen tonen thuis, ze hebben hun solidariteit als westerse bondgenoten getoond en ze hebben getoond dat ze het internationaal recht verdedigen en het Syrische volk steunen. En ze hebben Assad een waarschuwing gegeven. Alleen is de vraag of die waarschuwing is aangekomen. Een jaar geleden was er een gifgasaanval, toen dropten de Amerikanen 59 bommen. Een speldenprik. Nu worden opnieuw chemische wapens gebruikt en komt er opnieuw alleen

hotline

een speldenprik. De Syrische president kan tevreden zijn.” President stevig in het zadel

Hij heeft daar overigens nog reden toe, zegt Wijninga. “Assad heeft zowat driekwart van zijn land weer onder controle, de Turken hebben Afrin voor hem veroverd en Rusland en Iran blijven hem steunen.” Stevig in het zadel dus. “Die gaat niet meer vertrekken”, zegt Criekemans. “Pas wanneer het Westen aanvaardt dat Assad wint, kan de volgende stap genomen worden: een debat over de toekomst van Syrië. Mogelijk komt dat momentum er nu aan. Want dat kan dit bombardement wel doen: de diplomatie wat zuurstof geven. Fransen, Britten en Amerikanen komen met een nieuw voorstel tot resolutie in de VN-Veiligheidsraad, waarin ze een kleine stap dichter komen bij het Russische standpunt. Wie weet zit daar wat in.”

“Militair-strategisch verandert dit niets. Het is een speldenprik. Maar Donald Trump, Theresa May en Emmanuel Macron hebben hun staatsmanschap kunnen tonen.”

FOTO AP Een Syrische soldaat filmt de ravage in Damascus.