Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Het kan dan toch: Valverde tweede in Waalse Pijl
De handleiding Hoe klop ik Alejandro Valverde in de Waalse Pijl?
is na vijf jaar opgevist uit de Maas. Na vier zeges op rij wachtten de andere ploegen ditmaal niet tot de laatste keer Muur van Hoei om de Spanjaard van Movistar het leven zuur te maken: “We moesten al vroeg aan de bak. De energie die ik daar verspeelde om enkele gaten te dichten, kwam ik in de slotmeters tekort.”
“Het heeft vijf jaar geduurd om te beseffen dat we niet moesten wachten op de laatste keer de Muur van Hoei om Valverde te proberen te verslaan. Maar beter laat dan nooit”, vatte Jelle Vanendert de 82e editie van de Waalse Pijl samen. Kon Alejandro Valverde de voorbije vier jaar dankzij zijn sterke Movistarploeg in een zetel naar de slotklim trekken, dan was daar dit jaar geen sprake van.
Al op de eerste beklimming van de Muur van Hoei trokken favorieten zoals Kwiatkowski, Kreuziger en Costa ten aanval. Het begin van een offensieve finale, die de laatste vijftien jaar ongezien was in de op één na grootste koers van Wallonië. Dit keer was er geen tijd om tot op tien kilometer van de streep in de moestuin te werken.
In navolging van Kwiatkowski maakten ook Vanendert, Nibali, Gilbert en zijn opnieuw verbazende ploegmaat Schachmann het leven van Movistar zuur. “Gezien de resultaten van de voorbije jaren wist ik al voor de start dat alle verantwoordelijkheid op onze schouders zou terechtkomen”, zegt Valverde. “Op UAE Emirates na lieten de andere ploegen het werk aan ons over. Ik hoopte dat Quick-Step nog wat steun zou bieden, maar zij hadden duidelijk een andere tactiek. In de achtervolging op een beresterke Nibali moesten we onze volledige ploeg opgebruiken.”
Hoewel Mikel Landa in deze Waalse Pijl meer voor Valverde gewerkt had dan hij vorig jaar voor Froome deed in de volledige Ronde van Frankrijk, moest Valverde ook zelf een paar keer aan de bak om zijn koers te redden. In de aanloop naar de slotklim zat hij al geïsoleerd. Hij moest zich in zijn eentje zien te positioneren en zat daardoor aan de voet ook iets te ver naar achter. “De energie die ik onderweg moest verspelen om enkele gaten te dichten, kwam ik op het einde van de Muur van Hoei tekort om Alaphilippe te kloppen. Ik verloor de koers voor de Muur van Hoei, maar ook op de Muur, omdat Alaphilippe echt zeer sterk was.”
Wissel van de wacht
Door zijn tweede plaats komt er zo een einde aan de Spaanse hegemonie in Hoei. El Imbatido blijkt dan toch te verslaan in de Waalse Pijl. “Om dat te weten moest ik de koers van vandaag niet afwachten, hoor. Ik heb nog altijd meer koersen verloren dan ik er ge- wonnen heb. Vandaag verlies ik, maar ben ik toch tevreden. Zeker omdat ik verloor tegen een sterkere renner. Julian was hier al eens twee keer tweede achter mij.”
Toen Alaphilippe in 2015 een eerste keer als tweede eindigde, werd hij vier dagen later ook tweede in Luik. Nu drie jaar later lijkt de wissel van de wacht ingezet. Zeker omdat Valverde binnen zes dagen ook al 38 wordt. Toch waarschuwt de Spanjaard dat de rest nog niet klaar is met hem. “Ik ga nog zeker door tot de Spelen van Tokio 2020. Ik heb een uitstekende conditie, en won dit jaar toch ook al negen keer. Zeg maar aan Alaphilippe en de rest dat we de komende jaren nog mooie gevechten zullen leveren.” Om te be- ginnen zondag in Luik, waar Valverde als topfavoriet aan de start staat en hoopt om – net als in de Waalse Pijl – ook daar vijf stuks op zijn erelijst te schrijven.
Alejandro Valverde, Movistar
“Ik heb nog altijd meer koersen verloren dan ik er gewonnen heb. En vandaag verloor ik tegen een sterkere renner.”