De factor Nibali

Wie zei er ook alweer dat de Waalse Pijl meestal begint bij de laatste beklimming van de Muur van Ellende? La Flèche Wallonne, al zeker sinds Hoei in 1983 het eindpunt is, stond voor een geeuwkoers. Eenmaal de vroege vlucht vertrokken, was het aan de ploegleiders om rekensommetjes te maken zodat alle favorieten zich op 1.300 meter van de streep voorin bevinden. Niets van dat gisteren. De eerste van de twee Luikse WorldTourkoersen werd net zo boeiend als de Amstel Gold Race, de Ronde van Vlaanderen of Parijs Roubaix. Zo hoort het ook. De strafste uitspraak achteraf was die van Jelle Vanendert, die zei dat ze na vier jaar zo onderhand doorhadden dat ze het toch anders moesten aanpakken, wilden ze niet Alejandro Valverde op een schoteltje de vijf op een rij aanreiken.

Er waren verschillende redenen waarom de Waalse Pijl ineens boeiende tv werd. Dat kwam onder andere door het slimme schaakwerk van QuickStep Floors en het gebeuk van Benoot, die ervoor zorgde dat de tandem VanendertWellens nog in koers voor de zege kwam. Maar er is vooral één rode draad door dit voorjaar: de factor Nibali. In de Primavera had niemand zin om aan te vallen. Dus deed de Haai

van Messina het en hij won prompt zijn tweede Italiaanse monument op rij. In de Ronde pakte hij na de Kruisberg in Ronse met een verrassingsaanval uit, die meteen voor Niki Terpstra de springplank naar succes werd. Gisteren sloeg hij opnieuw toe, op een kleine vijftig kilometer van de finish. Hoed af voor de manier waarop de beste coureur van deze generatie paniek zaait. In navolging van de gepensioneerde Alberto Contador steekt hij zowat overal het zaakje in de fik. Dit keer brak het Valverde zuur op. Omdat iederéén naar hem keek, waren zijn zes handlangers veel sneller opgesoupeerd dan De Onverslagene lief was.

De factor Nibali en het gegeven dat er slechts zeven in de plaats van acht renners per ploeg mogen starten, maken zelfs een saaie klimkoers als de Waalse Pijl ineens tot boeiende sport. Toch zal de Siciliaan zondag wel gerichter aanvallen. In La Doyenne is het hem om de zege te doen. Al komt hij daar opnieuw wel Valverde en Alaphilippe tegen.