Aron Berger: “Ik was verbitterd maar nu niet meer”

De politieke carrière van Aron Berger, de chassidische jood uit Antwerpen, was al voorbij vooraleer ze was begonnen. Woensdag maakte hij bekend dat hij zich terugtrekt als kandidaat op de Antwerpse CD&V-lijst. Maar zijn politieke ambitie blijft. “Ik wil hier sterker uitkomen”, zegt Berger.

Ondanks de commotie van de afgelopen dagen, die hem ertoe noopte om zich terug te trekken als kandidaat op de verkiezingslijst van de Antwerpse CD&V, geeft Aron Berger een erg ontspannen indruk. Al had hij donderdag weinig tijd om in alle rust van het mooie weer te genieten. Hij hopte van het ene interview naar het andere en ook bij hem thuis, in de Joodse wijk in Antwerpen, kon hij niet op zijn lauweren rusten. Zijn telefoon, zowel de vaste lijn als zijn gsm, staat roodgloeiend. Om de haverklap wordt hij opgebeld, en niet enkel door journalisten. Berger krijgt heel wat steunbetuigingen, ook van buiten de Joodse gemeenschap. Zoals van Greet uit Berchem. “Kom op, meneer Berger. Laat u niet doen. Wil u mijn geen hand geven? Geen probleem. Dan geven we elkaar een elleboog, hè.”

“Bedankt voor de lieve woorden, daar ben ik u heel dankbaar voor”, antwoordt Berger. “Dat doet deugd.”

Hoe kijkt u terug op de afgelopen dagen?

Aron Berger:

Ik heb woensdag geen tijd gehad om na te denken. De vergadering met de partij, de persconferentie en de media-aandacht... Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Het was crisis. Nadat bekendgemaakt werd dat ik mij zou terugtrekken als kandidaat was ik blij: ‘Oef, ik ben ervan af’. Toen ik ’s avonds laat de rust en de tijd gevonden had om alles op een rijtje te zetten, was er vooral een gevoel van verbittering dat overheerste. Ik voelde mij in de steek gelaten. Niet door de partij, want die heeft mij altijd goed behandeld. Het vijandelijke karakter waarmee ik aangevallen ben, daar had ik het heel moeilijk mee. Maar het heeft geen zin om mezelf op te vreten. Ik wil hier sterker uitkomen. Met dat gevoel ben ik vanochtend opgestaan.

Maar uw politieke ambities zijn daarbij niet opgeborgen?

Berger:

Nee, absoluut niet. En ik sluit geen partijen uit. Ook CD&V niet, maar de partij moet nu eerst zelf uitklaren hoe zij verder wil. Ik wil dat mensen de Joodse gemeenschap leren kennen. Ook de Joodse gemeenschap maakt deel uit van de stad. Ook wij liggen wakker van de luchtkwaliteit en de mobiliteitsproblemen. Het blijft mijn ambitie om daar politiek gevolg aan te geven. Het is nu anders gelopen, maar ik weet ook dat het in de politiek en in de pers hard wordt gespeeld.

Toch bent u in opspraak gekomen, omdat u weigert vrouwen de hand te schudden. En dan is er ook nog de veroordeling voor

Aron Berger

Ultraorthodoxe jood

diefstal.

Berger: Het heeft niets te maken met een gebrek aan respect voor vrouwen, integendeel. Ik ben getrouwd en uit respect voor mijn echtgenote onthoud ik mij van fysiek contact met andere vrouwen.

En diefstal? Dat is gewoon niet waar. Ik heb nog nooit een euro gestolen. Ik heb mij dag en nacht ingezet voor een bejaarde man. Hij moest op een bepaald moment voor een lange periode twee keer per week naar het ziekenhuis voor een dialyse. Hij was niet in orde met de mutualiteit, dus heb ik hem het geld voor die behandelingen voorgeschoten. Dat bedrag heb ik wanneer het kon ook teruggenomen. Omdat er niets op papier stond en er dus geen bewijs was, had ik geen poot om op te staan. Geloof mij op mijn erewoord als ik zeg dat ik geen dief ben. Ik ben veroordeeld, maar kreeg geen bestraffing. Het heeft in ieder geval niet meegespeeld in mijn beslissing om mij terug te trekken als kandidaat. Ik heb ook pas gezien dat het in de media verscheen toen de beslissing al was gemaakt.

Is daar dan niet over gesproken met de partij? En hoe reageerden de vrouwelijke kopstukken van CD&V daar dan op?

Berger:

Het handen schudden is ter sprake gekomen, maar we zijn daar niet verder op ingegaan. En met Caroline Bastiaens of Nahima Lanjri had ik tot voor woensdag nog niet gesproken.

Wat gaat u de komende maanden doen? Denkt u dat u nog een plaats kan bemachtigen op een verkiezingslijst voor de gemeenteraadsverkiezingen in oktober?

Berger:

Het belooft een mooi weekend te worden. Daar ga ik in de eerste plaats van proberen te genieten. Daarna zien we wel. Ik geef niet op, ik wil niet opgeven en ben ervan overtuigd dat de Joodse gemeenschap een plaats verdient in het politieke landschap in Antwerpen. Of ik mezelf zal aanbieden of ga wachten tot ik word gevraagd, dat zien we wel. Wat er de voorbije dagen is gebeurd, probeer ik achter mij te laten. Ik krijg ondanks alle negatieve reacties, ook steunbetuigingen van overal. Uit de Joodse gemeenschap én daarbuiten.

En dat zijn er veel?

“Ja”, reageert een van zijn zonen vermoeid. “En dat al vanaf 5u vanochtend.”

‘‘Ik wil hier sterker uitkomen. Met dat gevoel ben ik vanochtend opgestaan.’’

FOTO BELGA Aron Berger bergt zijn politieke ambities nog niet op.