Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Wie twijfelt nog aan Club?
Club zorgt met 6-0 voor grootste zege ooit in PO1, met dank aan verguisde aanvallers
Club maakte tegen Charleroi al in de eerste minuut eindelijk zijn eerste veldgoal in Play-off 1. Na een ware masterclass waren dat er zelfs zes, goed voor de grootste zege ooit van Club in PO1. En dat zowaar dankzij de verguisde spitsen, de onvervalste spelmaker Vanaken en de herboren Ruud Vormer. ”We waren nochtans niet zo super.” Ach, schei uit, Ivan Leko.
We hebben ze geteld: Krépin Diatta, Hans Vanaken, Abdoulay Diaby, Ruud Vormer en Wesley. Vijf spelers telde Club Brugge in het strafschopgebied van Charleroi toen het na veertig seconden de snelste treffer ooit in Play-off 1 liet optekenen. Vijf, dat zijn er gemiddeld vier meer dan het geval was tegen AA Gent en Anderlecht. “We hadden meer balbezit, maar dat ging ten koste van onze diepgang.” En dus greep Ivan Leko zoals verwacht in. Lior Refaelov, de haan te veel op het erf van de middenvelders, vloog terug naar de bank en Wesley werd opnieuw als tweede spits naast Diaby geposteerd. “Onze basis waarmee we zeven maanden domineerde”, noemde Leko het. En waarmee Club dit seizoen de best scorende ploeg werd. Met geen enkel velddoelpunt in de eerste drie matchen van Play-off 1 was het voor het Jan Breydelstadion snakken naar die gouden tijden.
Gedaan met de droogte
Veertig seconden duurde dat snakken dus. Wesley, zij het dankzij Marco Ilaimaharitra, zag zijn afgeweken schot in doel verdwijnen. De mogelijke twijfels die er na de nul op zes tegen Gent en Anderlecht waren, verdwenen meteen als sneeuw voor de zon, het vertrouwen in de Brugse thuisreputatie werd nog wat meer aangescherpt en de vaststelling dat de spitsen van blauwzwart niet meer kunnen scoren, mocht ook maar meteen mee de prullenmand in. Vooral dat laatste zal een opluchting zijn. Voor de fans, maar zeker ook voor trainer Ivan Leko. Wat sakkerde die al weken over het gebrek aan efficiëntie van zijn ploeg. Dat de aardige hoop kansen die Club nog steeds creëert maar niet werden afgewerkt. Dat zijn spitsen daar toch de nodige schuld aan hadden. Voor de match tegen Charleroi stonden zij maar liefst veertien (Jelle Vossen), acht (Wesley), vijf (Emmanuel Dennis) en vier (Abdoulay Diaby) matchen droog. Dat moest anders. En dat begreep Wesley, die zijn eerste mogelijkheid meteen benutte. Aan Refaelov dacht toen niemand meer.
Zeker omdat Club maar bleef wervelen. Maar dan ook echt wer-ve-len. Kaveh Rezaei had voor een snelle 1-1 kunnen zorgen, maar dan raasde Club gewoon verder. Kansen, een hoop. En met Diaby voelde zowaar ook een tweede spits weer hoe het is om te scoren. En dan moest de meest beklijvende revival misschien nog komen. Die van Ruud Vormer: kapitein, Gouden Schoen, man uit vorm. De Nederlander begon als een speer aan de wedstrijd nu hij verlost was van Refaelov – die vaak in zijn zone kwam lopen – en was voor rust verbluffend. Net hij scoorde dan ook de 3-0. Hij had er nog een tweede aan toegevoegd, had de VAR in aanloop naar zijn doelpunt geen duwfout van Marvelous Nakamba gezien. Maar toch: Vormer blonk weer. Dit is en blijft zijn seizoen. “Als je efficiënt bent, is voetbal mooi, fantastisch en makkelijk”, knipoogde Leko. “Maar geloof me: we waren niet zo fantastisch als het resultaat doet vermoeden.”
Stille revolutie Vanaken
Nou, daar zal Charleroi het niet mee eens zijn. 6-0, de zwaarste cijfers sinds mei 2012 voor de zo stugge Carolo’s. CEO Mehdi Bayat ging na affluiten zwaar in discussie met trainer Felice Mazzu die na de match de schuld op zich nam. “Ik heb mijn spelers slecht geplaatst, ik ben schuldig. Daardoor werd de dominantie van Club nog extremer.” Inderdaad. Wesley kon nog makkelijk zijn tweede maken. Een assist van Vanaken trouwens, die mocht er gisteren weer twee tellen. 4-0. En toen moest hij nog zelf scoren ook. 5-0. Zo werd de regisseur van dit alles toch weer wat zichtbaar. Niet Vormer, wel Vanaken had misschien wel het meest te lijden onder het overtal aan creatieve middenvelders. Alhoewel, Refaelov mocht nog invallen van Leko en zorgde zelf voor een ongeziene kroon op het werk. 6-0. Zes. Nul. De grootste zege ooit van Club Brugge in Play-off 1, samen met Anderlecht-Zulte Waregem uit 2010 de grootste zege ooit in Play-off 1. Heil aan het 3-5-2-systeem met de twee spitsen. “Vind ik niet”, oordeelde Leko. “Dit succes is misschien voor dertig procent te verklaren door tactiek, de rest is mentaal. De reden dat we wonnen is omdat ik een top
team spirit heb gezien. Ik geloof in onze filosofie van voetballen en niet omdat we nu 3-5-2, 4-4-2 of 4-3-3 speelden.” En toch: zo’n 6-0 met scorende spitsen, Leko zal niet meer veranderen tot de beloning volgt medio mei. Of al een paar weken vroeger.