Het zijn niet alleen de benen die bepalen

Het wielervoorjaar wordt zondag afgesloten met La Doyenne, koosnaampje voor Luik Bastenaken Luik en onder renners gekend als de eerlijkste aller klassiekers vanwege de lastigheidsgraad van de wedstrijd. In Luik wint zelden de renner die niet de beste was onderweg.

Mijn eerste LBL als journalist dateert van 1996. Pascal Richard won, voor Lance Armstrong en Mauro Gianetti. Twee Zwitsers en een Amerikaan, drie renners met een dopingverleden. Tot zover de eerlijkheid van LBL. Ik moest mij op Armstrong concentreren en vond dat een voorrecht en een eer. Armstrong was destijds een fenomeen. Texaan, rad van tong, de belichaming van The American Dream. Armstrong is nog altijd een fenomeen. U haat hem of u houdt van hem, maar onberoerd laat hij niemand. Die Lance Armstrong dus heeft donderdagavond een proces met de Amerikaanse staat afgekocht. Kostprijs: 5 miljoen dollar. De deal wordt door kenners als uitermate gunstig voor Armstrong beschouwd. Er hing hem immers een claim van honderd miljoen dollar boven het hoofd, het bedrag dat staatsbedrijf US Postal doorheen de jaren in de wielerploeg van Lance Armstrong investeerde. Die claim was onzin, vinden wij. US Postal heeft destijds de vruchten geplukt van de weliswaar niet legale prestaties van Lance Armstrong. De bonzen van US Postal stonden altijd in Parijs, telkens Armstrong in hun kleuren de Tour won. Was het niet wat flauwtjes om nu, jaren na datum, plots het geld terug te eisen dat in de ploeg werd geïnvesteerd? Ja, Armstrong heeft hen belogen. Ja, Armstrong heeft valsgespeeld. Maar de geldschieter zag zijn naambekendheid en marktaandeel skyhigh de hoogte ingaan.

Terug naar zondag. De kans dat een Belg Luik Bastenaken Luik wint, is klein maar zeker niet onbestaande. Tim Wellens is top, Jelle Vanendert evenzeer. Een fenomeen,

Geboren en getogen in Kempense wielergrond en met meer dan een decennium ervaring in het peloton richt wielerjournalist Guy Van Den Langenbergh zijn eigenzinnige blik op de koers.