Gazet van Antwerpen Stad en Rand
De broers Tanghe in Wonderland
BIG BEARS CRY TOO ZA 21/04 - ZO 06/05 | HETPALEIS | ANTWERPEN | WWW.HETPALEIS.BE
Miet Warlop maakt al vijftien jaar beeldend theater met wonderlijke attributen en vreemde creaturen. In HetPaleis gaat vanavond met Big Bears Cry Too (6+) haar eerste voorstelling voor kinderen in première. Onder de makers treffen we de broers Wietse en Joppe Tanghe aan.
Acteur Wietse Tanghe (27) kent u misschien als Nick Van Loo uit Quiz Me Quick, of als Guillaume Boesman uit In Vlaamse Velden. Muzikant Joppe Tanghe (25), bekend van de bands ONs, Tigerhorse en Meester Tanghe, tekent in Big Bears Cry Too met Pieter De Meester voor de muziek.
Het werk van Miet Warlop is jullie niet onbekend. Vertel.
Wietse Tanghe: Miet kent ons goed, en al lang. Zelf werk ik al een jaar of zeven met haar samen. Big Bears Cry Too is de vierde productie die we maken. Met die vier stukken toeren we de volgende maanden volop in binnen- en buitenland. Er zijn ook plannen om volgend jaar samen weer iets nieuws te maken, met Joppe erbij.
Joppe Tanghe: In Fruits of Labour, Miets vorige productie, verzorgde ik ook mee de muziek. Dat betekende mijn debuut als performer, en het was meteen ook de eerste keer dat ik met Wietse theater maakte.
Warlop maakt ‘beeldend’ theater. Wat mag het publiek verwachten?
Joppe: Miet speelt sterk in op het visuele. Eerder gebruikte ze al verf, plaaster en muziek om beelden te creëren. De toeschouwer beleeft als het ware een trip.
Wietse: Ook deze voorstelling, die vol objecten zit, presenteert zich als een droom of een reis. Ik ben de enige acteur op het podium, maar ik vertel geen verhaaltje. Ik gebruik mijn stem wel in de voorstelling, maar niet zozeer om te spreken via taal.
Kunnen ook kinderen zich vinden in dat abstracte denken?
Wietse: Voor kinderen zal deze voorstelling overkomen als een avontuur, een abstract Alice in Wonderland-verhaal. Elk object begint een eigen leven te leiden.
Joppe: Miets voorstellingen zijn erg toegankelijk. Gewoon kijken volstaat om het verhaal te vatten. Hoe minder voorkennis je hebt, hoe beter.
Is het prettig samenwerken als broers?
Joppe: Ha, dat gaan we niet aan de grote klok hangen (lacht).
Wietse: Ik vind wel dat we goed kunnen samenwerken. We kennen elkaar door en door, en wonen nu ook weer onder hetzelfde dak.
Joppe: Maar niet meer bij de mama.
Wietse: En we zitten ook samen in een groep.
Joppe: In Meester Tanghe spelen we muziek, samen met de broers Pieter en Jonas De Meester.
Jullie komen uit een artistiek gezin. Was het al vroeg duidelijk dat jullie ook dat pad zouden inslaan?
Wietse: Nee, thuis werden we niet per se naar het theater gestuurd. We mochten doen waar we zin in hadden. De muziekschool, daar moesten we wel heen.
Joppe: Als kind is dat niet altijd gemakkelijk. Je moet dan gitaar spelen op zo’n voetsteuntje. Maar nu kan ik als zanger en gitarist alleen maar blij zijn met die opleiding. Dank u, mama!
Wietse: We zijn wel altijd gaan kijken naar de voorstellingen die pa maakte. En als mama op de planken stond, zaten we ook in de zaal.
Jullie zouden zelfs met het hele gezin een voorstelling kunnen maken.
Joppe: Ja, onze oudere broer Sjoerd (29) is regisseur. Hij werkt achter de schermen van onder andere De Ideale Wereld en Hotel Römantiek.
Wietse: Misschien dat ik mettertijd zelf ga regisseren, maar iets met de familie maken, dat zou er over zijn. Dat ruikt naar poen scheppen. En zo zijn we niet.
‘‘Thuis werden we niet per se naar het theater gestuurd. We mochten doen waar we zin in hadden. De muziekschool, daar moesten we wel naartoe.’’ WIETSE TANGHE