De wielertoerist in negen vragen

FAVORIETE RENNER(S): Eddy Merckx. Een makkelijke keuze voor iemand van mijn generatie. Hij kon alles en was een sympathieke mens. Mijn favoriete Merckxmoment? Het interview van Frans Verbeeck na winst van Merckx in de Ronde van Vlaanderen van 1975: ‘Ik heb formidabel afgezien… Hij rijdt vijf per uur te snel voor ons.’ Die woorden zeggen alles. Vandaag heb ik wel een boontje voor Sagan. Een acrobaat op de fiets. Hij zorgt voor spektakel in de koers.

FAVORIETE KOERS: Ronde van

Frankrijk. Ik kan echt genieten van die bergritten. Zelf heb ik bijna alle cols opgereden, dan volg je het toch met wat meer aandacht. Er is ook altijd strijd in de bergen. Het heeft iets heroïsch. Zoals Marco Pantani die op Alpe D’Huez bijna uit de bocht vloog. Al weten we nu wel dat we bij die prestatie een paar vraagtekens kunnen plaatsen.

WIELERTOERIST SINDS: 1990.

Om gezond te blijven en niet te veel te verdikken. Dankzij de fiets mag ik nu eten en drinken wat ik wil.

AANTAL KOERSDAGEN PER JAAR: 300.

AANTAL KOERSKILOMETERS PER JAAR: Gemiddeld 25.000, met uitschieters van 30.000. STRAFSTE EIGEN PRESTATIE: Parijs-Brest Parijs, een tocht van 1.250 kilometer die ik al drie keer heb uitgereden. Bij mijn strafste toer haalde ik na 55 uur de finish, we hadden amper drie of vier uur ons bed gezien. De hele tocht heb ik overleefd op boterhammen met kaas en hesp, water en cola. En op het einde nog een hamburger. Alleen de laatste 20 kilometer kreeg ik niets meer binnen. De aankomst op de wielerpiste van SaintQuentin en Yvelines is uniek. Minstens even straf was de tocht LondenEdinburghLonden in 2013: 1.400 kilometer in 82 uur. Drie dagen in de gietende regen.

AMBITIE VOOR 2018: De cols in de Al

pen bedwingen. Er staan dit jaar nog twee tripjes naar Barcelonette op het programma. Van daaruit beklimmen we dan dagelijks één of twee cols. Puur voor het plezier. FAVORIETE SNACK: Pasta. FAVORIETE APRÈSKOERSDRANK: Tripel van Westmalle. Dat mag er meer dan eentje zijn. Puur voor de smaak.