“Flesje tegen de grond gegooid en mijn gedacht gezegd”

Antwerp was voor de rust sterk tegen Lokeren. En toch moest de Great Old alsnog - opnieuw - het onderspit delven tegen de Waaslanders. Ritchie De Laet, zelf ook goed op dreef gisteravond, kon zijn ontgoocheling niet verbergen.

“De beste ploeg heeft niét gewonnen”, sprak de rechtsachter. “Teleurstellend, echt. Want als we de kansen voor de rust hadden afgewerkt, hadden we relaxed kunnen spelen na de rust. Maar dat gebeurde niet, hé. Oké, die 01 van Lokeren was mooi, maar we hebben nog gepusht tot die 11. Als je dan met een punt achterblijft, klaagt er niemand. Maar Arslanagic maakte een ongelukkig slippertje, en dan weet je hoe laat het is. Verhulst keepte zeer sterk, maar toch... Lokeren kreeg niet echt veel kansen, hé. Maar het was wel efficiënter dan wij. Tel daar hun en onze pech bij, en de uitslag had helemaal anders kunnen zijn. Deze nederlaag is onverdiend. Maar we hebben ze ook aan onszelf te wijten door de kansen niet af te maken.”

Eerste keer op Kiel

De Laet was snel uit de kleedkamer. Sneller dan zijn ploegmaats. “Ik was snel bui

ten, ja, omdat ik eens goed mijn gedacht gezegd heb en dan snel heb gedoucht. Eerst heb ik zelfs een flesje water op de grond gegooid, en dan heb ik eens gezegd wat er op mijn lever lag. Wat? Dat we ons middenveld hebben laten overlopen. En dat we te laks hebben gereageerd na die 01. In eerste instantie alvast. Of ze naar mij hebben geluisterd? Geen idee, dat zien we de komende dagen wel (lacht). Maar we hebben het nagelaten om een goede zaak te doen, want nu staan we op vier punten van Lokeren. Ach, er is nog een terugronde, dus er is nog niets verloren. De groepswinst blijft hoe dan ook mogelijk, want wij kunnen vier punten goedmaken. Die match tegen Beerschot Wilrijk? Dat is een wedstrijd apart, daar maakt het zelfs niet uit hoeveel punten je hebt.

De Laet blikte al met pretoogjes vooruit. “Het wordt speciaal, zeker voor mij, omdat ik nog nooit speelde op het Kiel.”

Laszlo Bölöni ‘‘Het resultaat is slecht, de prestatie was goed.’