Comedians zonder grenzen

Waarom zoveel internationale toppers passeren in Antwerpen

Antwerpen verdient stilaan de eretitel van comedyhoofdstad. De volgende weken passeert een indrukwekkende rij Engelstalige comedians de Antwerpse revue. Organisator Live Comedy verduidelijkt waarom professionele grapjassen Antwerpen ernstig nemen. Russell Peters in de Stadsschouwburg. Omid Djalili in het Zuiderpershuis. Jeff Dunham in het Sportpaleis en Stephen Lynch in de Arenbergschouwburg: het is een rijtje dat doorwinterde comedyfans doet watertanden. “Dit zijn grote namen, comedians die in hun taalgebied stuk voor stuk in tjokvolle stadions spelen”, verduidelijkt Tom Bertels, zaakvoerder van Live Comedy en grotendeels verantwoordelijk voor de passage van de internationale kleppers.

“Neem nu Russell Peters, die dit weekend in de Stadsschouwburg speelt. Hij is een Indisch-Canadese comedian die bezig is aan een wereldtournee. Hij reist met een entourage van twaalf man, onder wie een dj en crewleden. Als klein landje is het niet evident om zulke jongens naar hier te halen. Maar in die paar jaar dat we internationale comedians boeken, hebben we een positieve reputatie opgebouwd in de comedyscene. Die mannen nemen ons serieus als halte op hun tour.”

Wie komt er kijken naar anderstalige comedians?

“Dat vroegen we ons destijds ook af (lacht). Tot we vaststelden dat de zalen vlot uitverkochten. We lokken veel anderstalige expats die werken in Antwerpen of Brussel. Maar het grootste deel van het publiek bestaat uit overtuigde comedyfans. Comedians van dit kaliber hebben een omvangrijke fanbasis via sociale media, YouTube en niet in het minst Netflix, dat heel wat comedyspecials in zijn aanbod heeft.” “Stephen Lynch bijvoorbeeld is eigenlijk een zanger, maar dan eentje met hilarische liedjes. Zijn songs gaan viraal op het internet. Toen ik hem een aantal jaar geleden zag spelen in Amsterdam en dat op mijn Facebook postte, kreeg ik een stroom aan reacties. Xander De Rycke bijvoorbeeld is een megafan. Sinds hij weet dat Lynch naar de Arenberg komt, is Xander een vuri- ge eenmanspromoactie gestart (lacht).”

Vormt de taal geen barrière?

“Het is een kleine hindernis die zowel het publiek als de comedian in de eerste minuten overwinnen. Als een grap moeilijk valt te vertalen, volgt de lach ofwel niet ofwel met een paar seconden vertraging. Deze comedians zijn zo ervaren dat ze die taalbarrière in het eerste kwartier al wegspelen.”

“Voor de comedians is het vaak ook aanpassen aan onze gewoontes. Als de show gedaan is, nemen ze hun applaus in ontvangst en verlaten ze het podium. Terwijl het Vlaamse publiek blijft klappen, en eigenlijk vraagt dat de artiest nog een keer terugkomt. Vorige week stond de Amerikaanse Iliza Shlesinger in de Arenberg. Ze was al met haar gsm bezig en onderweg naar haar kleedkamer, terwijl in de zaal het applaus aanhield. Toen ik haar verzocht om toch nog eens het podium op te gaan, ontplofte het publiek en onderging ze een tsunami van applaus. Tot haar eigen grote verbazing...”