Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Kempense verpleegster gewurgd en gedumpt langs kanaal
Kempens stel als vermoedelijke daders gearresteerd tijdens routinecontrole op autocar aan Frans-Spaanse grens
Een routinecontrole op een autocar aan de grens tussen Frankrijk en Spanje heeft moordverdachten Ashley V.D.V. (33) uit Herentals en haar vriend Marc L.(43) uit Turnhout de das omgedaan. Ze zijn er door de Spaanse politie opgepakt. In ons land moeten ze zich verantwoorden voor de moord op Christine Lenaerts (45), de vermiste verpleegster van de gevangenis in Antwerpen. De vrouw werd donderdagavond vermoord teruggevonden vlak bij het Kempens Kanaal, op de grens van Olen en Herentals. Haar familie en de buren in Bouwel (Grobbendonk) reageren geschokt.
“Christine had een heel goed karakter, maar ze was te braaf. Ze deed dat graag, in de gevangenis werken, maar ik vond het niets voor haar. Eigenlijk had ze daar al veel eerder moeten weggaan.” Pierre Lenaerts, de vader van Christine, vertelt het met tranen in de ogen. Zondag zette zijn dochter hem nog thuis af. Daarna verdween ze van de radar, net als Ashley V.D.V. en Marc L. Die laatste twee doken pas vrijdagochtend vroeg weer op: op de grens tussen Frankrijk en Spanje. Bij een routinecontrole werden ze door de Spaanse politie van een bus geplukt. Christine was de avond voordien al gevonden: verstopt onder enkele dode takken, gewurgd met haar eigen jasje.
Haar trieste einde zorgt voor een
Pierre Lenaerts Vader van slachtoffer “Mijn dochter wilde dat meisje helpen, maar die ontsnapte gevangene in huis nemen is een grote stommiteit geweest.”
schok in Het Hoog in Bouwel, waar de buren haar herinneren als een sociaal ingestelde vrouw, die geen vlieg kwaad deed. “Christine had geen kinderen. Ze woonde al jaren in onze hechte wijk en ze kwam zelfs naar het trouwfeest van mijn zoon. We zijn allemaal erg aangeslagen”, zegt overbuurvrouw Anita Olyslaegers. “Ik heb Christine verleden week nog gezien. Ze zorgde voor iedereen, mens en dier. Zo zag ze er onder meer op toe dat de buurvrouw haar medicatie op tijd kreeg. Toen ik de politie in de nacht van dinsdag op woensdag een huiszoeking zag doen in haar huis, vreesden we het ergste.”
Onderdak aan gevangene
De vrees van de buurvrouw kwam uit: het was een wandelaar die het lichaam van Christine donderdagavond rond 20.40u aantrof in het struikgewas de buurt van de oude stortplaats van Umicore, vlak bij het Kempens Kanaal op de grens van Herentals en Olen. De man verwittigde meteen de lokale politie Neteland.
Bij valavond, en onder de lampen van de opgevorderde brandweer, stelde de politie vast dat het niet om een natuurlijk overlijden ging. Het parket vorderde onderzoeksrechter De Munck, die ter plaatse kwam. Later op de avond werd het lichaam geïdentificeerd en legde de politie de link met de vermissing van Christine Lenaerts. Twee we-
ken geleden werd zij nog met de dood bedreigd door Marc L., door iedereen Marco genoemd, een exgedetineerde en oude bekende van veelpleegster Ashley V.D.V uit Herentals. De twee stonden in de gevangenis van Antwerpen op het punt om te trouwen, maar Ashley V.D.V. keerde – zoals ze al veel vaker had gedaan – niet terug uit penitentiair verlof.
Een paar dagen later stond Ashley in volle paniek aan de deur bij Christine Lenaerts. Ze vertelde dat Marc haar een pak slaag had gegeven en dat ze geen onderdak had. Ze bleek flink toegetakeld door haar toekomstige.
Ontslag na twintig jaar
De verpleegster nam de vrouw voor het weekend in huis, op voorwaarde dat ze zich de volgende maandag opnieuw in de gevangenis van Antwerpen zou aanbieden. Samen gingen ze die maandag met de auto van Christine naar de Antwerpse gevangenis, maar daar aangekomen sprong Ashley uit de wagen en ging ze ervandoor. De opvang van Ashley kostte Christine Lenaerts haar baan in de gevangenis, waar ze al twintig jaar aan de slag was als verpleegster. De gevangenisdirectie had haar geschorst. Daarop nam Christine zelf ontslag, onbegrepen als ze zich voelde omdat niemand haar wilde helpen. Daarmee eindigde het onheil voor de Bouwelse niet. Marc L., de vriend van Ashley, begon haar te stalken en te bedreigen via de telefoon. “Ik zit doodsbang thuis, met een honkbalknuppel bij de hand”, zo vertelde ze na haar schorsing. De zaken gingen helemaal de verkeerde kant op toen Christine Lenaerts afgelopen zondagavond spoorloos bleek.
Auto slachtoffer verpatsen
Eén van de laatste getuigen die Christine Lenaerts levend zag, is Denis Sleeckx. De oud-garagist uit Olen vond dat het trio zich verdacht gedroeg. Ze probeerden daar de Dacia Duster van “hun tante” te verkopen. Die zogezegde tante, Christine Lenaerts, zat op de achterbank. Sleeckx had de indruk dat de vrouw de verkoop van haar auto onder dwang moest doen, zodat L. en V.D.V. het geld konden incasseren. Hij had de indruk dat de vrouw telkens om hulp probeerde te vragen. “Telkens als de twee niet naar haar keken, prevelde ze ‘help’”, vertelde Sleeckx vrijdag aan VTM. De garagist ging niet op het aanbod in, maar deed wel aangifte bij de politie Neteland. Volgens Sleeckx deed de politie niet veel met zijn aangifte. “Ik gaf hen de naam en de nummerplaat van die auto, maar de politie zag daar niets verdachts aan.” Dat laatste wordt tegengesproken door een politieofficier bij het korps Neteland. “Wij hebben het nodige gedaan: we hebben hier de richtlijnen van het parket opgevolgd”, zo luidt het.
Van de aanwezigheid van het trio in de garage zijn ook camerabeelden. De wagen werd nadien ook nog door ANPR-camera’s opgemerkt in Limburg. Sindsdien ontbrak elk spoor van de drie. Gisteren was nog niet duidelijk waar Christine Lenaerts precies werd vermoord en wanneer de twee vermoedelijke daders haar lichaam in de afgelegen buurt van de oude stortplaats in Olen dumpten. Ook haar auto is nog niet terecht. Ons land heeft inmiddels om de uitlevering van de twee verdachten gevraagd. Voor de speurders van de federale gerechtelijke politie komt het er nu nog op aan de twee verdachten via sporenonderzoek, waaronder DNA-staalname, verder aan de moord te linken.
“Mijn dochter wilde dat meisje helpen, maar dat is een grote stommiteit geweest”, zegt vader Pierre Lenaerts. “Ze wilde altijd helpen. Die behulpzaamheid heeft haar het leven gekost.”